♡Kalbimdeki Yabancı ♥Exo Fanfic| TAMAMLANDI

Sezon Finali Part 2 _ Gerçekler Acıdır Ama En Çok Acıtan İnandıklarındır

Sakın bişi demeyin.... Ben özür dileyeyim... Bu aralar desenlerde olduğum için ünternetten çok uzaktım. Ayrıca ilhamım (ve bana fikir verecek okurlarım!) yoktu... Ama sizin için şahane bölümler hazırladım. Pazarteainde itibaren devam edeceğim. Size kocaman kocaman öpücükler ^*^

***

"Bir kız yada bir erkek. İnsan olsunlar yeter. Aşkları için ne kadar ileri giderler?

Neleri feda ederler?"

Konuşmam yarıda kesilmişti. Daha doğrusu günlüğümü yazıyordum. Anlayacağınız kendimce felsefe yapıyordum.  Kanada'ya varmak üzereydik. Ama şimdi ne olduğunu anlayamamıştım.

" Hey! Neden durduk?"

Sabaha karşı olduğu için Hojun ve Muskaan uyuyordu. Arabadan indim. Hava serindi. Temiz havayı içime çektim.

Arabanın ön tarafına bakmaya gittiğimde...

" Şöför Bey... İyi misiniz???!!"

Ümit yoktu. Adamın öldüğü belliydi. Ama nasıl? Bir anda?

Arabanın kapısı açıktı. Şöför, ayakları arabada bedeni yerde kanlar içerisinde yatıyordu.

Ne olduğunu anlamak için yaklaştım. Eh... Bir çok kaza geçirince insan ne olduğunu anlayabiliyor.

Elimi boynundaki şahdamarına dokunmak için tam olarak uzatmıştım ki bir el beni durdurdu. Ama iki kişi olduklarını anlayabiliyordum.

" Shina, uzak dur!"

Hojun'un elinden kurtuldum. Nasıl olduğunu anlayamadığım bir şekilde Muskaan tarafından arabanın içine bırakıldım.

Kapıları kilitlediler ve birşeyler konuşmaya başladılar.

Ama tabii benim şeytani aklım duymamamı önleyemez ^_^

Camı accık açtım.

Hojun- Onu hemen burdan götürmeliyiz...

Muskaan- Ya bizi yakalarlarsa... Zaten bir suç işledik,şimdi konseyden kaçarak daha büyük bir suç işliyoruz!

Hojun tam birşey diyeceği sırada bişey duymuş gibi başını sağa sola çevirdi.

Hojun- Artık zamanımız kalmadı. Bunu ona söyleyemeyiz de...

Muskaan- Geliyorlar hissedebiliyorum. Ama çoğalmışlar... Daha güçlüler...

Hojun- Tabi adi şerefsizler! Kendilerinden güçlü birinin olması kıçlarına batıyor sanki!

Muskaan- Ama ikna edemez isek gerçek bir tehdit olabilir! Gücünün farkında bile değil!

Hojun- Sen kimin tarafındasın?!

Muskaan- Tabii ki senin! Minik böcek...

Birbirlerine sarıldılar. O arada camımı tamamen açtım.

" Sandığın gibi değil gerçekten..."

İkiside aynı anda hareket ediyorlardı. Telaşlanmışlardı. Tıpkı kiraza benziyorlardı.

" Konumuz bu değil. Hiçbirşey anlamıyorum. Ne demeye çalışıyorsunuz?"

"Konuşmalarımızı mı duydun?"

" Yoo. Ben medyumum. Geleceği görebiliyorummm..."

Hojun'a neden böyle cevaplar veriyordum ki? Beni korumaya çalışıyor çocukcağız...