Ένας φόνος στο σκοτάδι

Κεφάλαιο 16

Βγαίνω από το δωμάτιο και τον βλέπω να στηρίζεται σε έναν τοίχο σκεφτικός .

Τώρα που είναι χωρίς τίποτα στο πρόσωπο του μπορώ να πω ότι είναι όμορφος . Τα μάτια του είναι έντονο πράσινο και τα μαλλιά του μαύρα .Το πρόσωπο του φαίνεται νεο και μπορείς εύκολα να πεις ότι είναι 18 χρόνων .

- Τι έχεις; ,τον ρωτάω.

-Ό,τι θέλω.

- Προβλέπω ότι αν δεν ξανακάνεις το πρόσωπό σου να φαίνεται μεγαλύτερο,θα κοιμάσαι στους δρόμους ,αν σε δουν οι γονείς μου έτσι.

- Κι εσύ από πότε απέκτησες μαντικές ικανότητες;

Κάνει και αστειάκια;

- Από τότε που οι μαϊμούδες σαν και εσένα ασχολούνται με επίλυση μυστηρίων.

- Ειρωνίες;

- Μαλακίες;

- Σαν πολύ δεν παραγνωριστήκαμε;

- Όντως ..απέκτησες πολύ θράσος.

Γυρνάει και με κοιτάει με γουρλωμένα μάτια .

- Ποιός εγώ ; ,λέει και γελάει ελαφρώς .

- Όχι η θεια μου η Μαριγώ .

Πάω να φύγω για να πάω στην κουζίνα . Τόση ώρα πείνασα κι εγώ.

Καθώς ανοίγω την πόρτα της κουζίνας ακούω τη φωνή του Δημήτρη .

- Αύριο το βράδυ θα κάνουμε μία επίσκεψη  στους γονείς του κοριτσιού ...να είσαι έτοιμη .

Αυτόματα χαμογελάω  και μπαίνω στην κουζίνα .

~♥Γωγώ♥~