Κεφάλαιο 13

96 10 2
                                    

- Στέλλα;

-Πώς είσαι έτσι; ,ρωτάω και πάω λίγα βήματα πίσω.

- Βασικά ποιός είσαι ; , συνεχίζω.

-Γαμώ ...κάτσε να σου εξηγήσω .

Κάθομαι στο κραβατι του και τον κοιτάω στα μάτια . Φαινόταν πολύ νέος. Καμία σχέση με το πρόσωπο που με κοιτούσε τόσες μέρες.

Έμεινα ακίνητη και περίμενα να ακούσω τι δικαιολογία θα έβρισκε να μου πει.

- Κοίτα ...παρίστανα το κύριο μεγάλης ηλικίας για να  πλησιάσω τον  μπαμπά σου.

-Είμαι δεκαοχτώ χρονών και δουλεύω σαν μυστικός υπάλληλος.

Ο μπαμπάς μου με έστειλε εδώ για να βρω τον δολοφόνο.

- Και ο μπαμπάς μου αφού δεν σε ξέρει γιατί σε έφερε εδώ;

- Έπρεπε να βρω κάποιο μέσο για να μείνω εδώ και παρακάλεσα τον πατέρα σου να με φιλοξενήσει γιατί δήθεν δεν είχα σπίτι....
Στην αρχή αρνήθηκε αλλά μετά υπέκυψε και με σύστησε ως γνωστό του για να μην αρνηθεί να μείνω μαζί σας η  μαμά σου.

Τελειώνει όλο το μονόλογο και μένω να τον κοιτάω σαστισμένη , ενώ αυτός χαμογελούσε περήφανα λες και πήρε το πρώτο βραβείο ανδρικού ρόλου για την υποκριτική του.!!!



~♡Γωγώ♡~

Ένας φόνος στο σκοτάδιOnde histórias criam vida. Descubra agora