" THE MEMORIES THAT WE'VE SHARED "
WRITTEN BY : SHERYL FEE
CHAPTER 7
" Are you out of your mind bro? Anong nakain mo at naisipan mong kidnapin si Joanna?" hindi matukoy kung maiinis ba o matatawa na tanong ni Clarrence sa kapatid.
Nagpakawala muna ng malalim na paghinga ang panganay na Mondragon bago sumagot.
" I'm loosing my hope already 'tol. Nakikita mo naman kung paano ko siya sinisuyo from the day na nagalit sa akin up to now. And now I finished my one month vacation already pero hindi pa niya ako kinakausap." malungkot nitong sagot sa nakababatang kapatid.
" Nandoon na tayo bro pero hindi mo ba naisip ang ibubunga nito? Kung ano na lamang ang iisipin nito kapag malaman niyang ikaw ang may pakana sa kidnapping? Sina tata Efren at nana Minda naisip mo ba ang damdamin nila kapag malaman nilang nawawala si Joanna?" ayaw paawat na aniya ni Clarrence.
" Bahala na si batman 'tol. Pero teka lang kapatid nga ba kita? Bakit puro ka salungat sa ginagawa ko ngayon?" napakunot-noo na sagot ni Keith.
Pero pinagtawanan lamang ito ni Clarrence na mas ikinalukot ng mukha ng kuya nito.
" What's so funny with you Clarrence Keith Mondragon?" inis na tanong ni Keith sa kapatid pero sa kanyang pagkagulat ay siya ang itinuro nito.
" You and you alone Tristan Keith Mondragon! Your so funny and your crazy at all. Oo kapatid kita pero pagdating kay Joanna ay hindi kita kakampihan sa kalokohan mo at mas lalong hindi kita itotolerate tungkol diyan! Alam mo kung bakit? Halos kapatid na natin ang taong kinidnap mo! Hindi man sa malaking bahay lumaki si Joanna ay kasabay na rin natin siyang lumaki at hindi na ba naaawa kina nana Minda at tata Efren? Crazy you kuya! At kung iniisip mong pagtatakpan kita sa ginawa mong iyan ay nagkakamali ka dahil isusumbong kita sa kanila. Kaya't kung ako sa iyo ay pag-isipan mo muna ng maayos ang isusunod mong hakbang kung itutuloy mo nga ba iyan o hindi dahil oras na makauwi ako sa Baguio talagang hindi kita patatawarin sasabihin ko talaga sa kanila kahit iyan pa ang dahilan ng pagkakagalit mo sa akin tandaan mo iyan bro." galit na aniya ni Clarrence sa kanyang kuya.
Actually bunso siya kung tutuusin at wala siyang karapatan para pagsabihan at pagtaasan ng boses ang kanyang kuya pero hindi niya napigilan ang sarili kaya't nasabi niya ang gano'n sa kapatid. Dahil pinalaki sila ng mga magulang me maging mapagkawang-gawa.
" Don't worry 'tol hindi ako galit sa iyo at salamat sa pagpapaalala mo. Pero still itutuloy ko ang nasimulan ko kaya't kung ako sa iyo umuwi ka na sa Baguio at ikaw na ang bahala doon at bibiyahe na rin ako or should I say kaming dalawa bago pa siya magising. " kampanteng aniya ni Keith.
" Well nasa iyo na iyan bro. Basta nasabi ko na ang aking panig. Oo luluwas na ako pauwing Baguio dahil lilipad kami ni Whitney may world tour ang banda namin kaya ikaw na ang bahala sa nasimulan mo. Huwag na huwag mo akong idadamay diyan dahil hindi ako nagkulang sa paalala sa iyo." aniya ni Clarrence kasabay ng pagpapakawala ng malalim na paghinga.
" Don't worry Clarrence 'tol I'll not do that and I'll face the consequences when I'll be there. Good luck sa inyo ni Whitney with your group." seryosong sagot ni Keith sa kapatid.
Hindi na ito sumagot bagkos ay muling nilingon ang payapang natutulog na si Joanna saka dinampot ang car key at hinila ang maleta pero lumingon ito ng nasa pintuan na saka muling nagwika.
" Isara mo ang bahay kapag aalis na kayo bro. Hindi ko alam kung kailan ulit ako makakauwi dito. Don't worry about me dahil may access card ako sa buong paligid kahit ilang taon pa akong wala dito." aniya nito at hindi na hinintay ang magiging tugon ng kapatid.
