" THE MEMORIES THAT WE'VE SHARED "
WRITTEN BY : SHERYL FEE
CHAPTER 8
" Po? Kahapon pa po pala nawawala si Joanna pero bakit hanggang ngayon po ay hindi kayo nagsasabi sa mga kinauukulan? " gulat na tanong ni Albert kay Along Minda.
" Hindi naman kasi alam kung nawawala nga ba o naglayas dahil mga gamit niya ay wala din." formal na sagot ni Mang Efren na kahit sa kalooban looban niya ay natatawa dahil sa nakikitang expression ng binata.
" Hindi naman siguro gagawin ni Joanna ang maglalayas. Kilala po natin siya at alam ko pong hindi niya magagawa ang maglayas kaya't kung mamarapatin ni'yo po ay isangguni na natin sa kinauukulan para po maagapan. " aniya ni Albert na bakas pa rin sa tinig ang pagkabahala sa pagkawala kuno ng dalagang sinisinta.
Nagpakawala ng malalim na paghinga si Aling Minda na mas nagpaniwala sa binata na talagang naglayas ang kanilang anak.
" Hindi rin namin alam iho kung ano nga ba ang tunay na nangyari dahil kung nawawala siya eh nandito sana ang mga gamit niya pero wala eh ultimo mga personal things niya ay wala. Pero para makasigurado tayo ay mas mabuti pa ngang magsabi na tayo sa mga pulis para makagawa sila ng aksyun para dito." malungkot na aniya nito na hindi malaman kung seryuso nga ba ito o nagdradrama lamang ito.
" Dapat lang po nana dahil nakakapagtaka kasi na naglayas eh alam ko pong mabait si Joanna kaya't alam kung hindi niya magagawa ang maglayas." segunda ni Albert.
Imbes na manahimik na ang mag-asawa dahil alam nilang nasa mabuting kalagayan and kanilang anak ay hindi na dahil napilitan silang sumama sa binata sa police station para isangguni ang pagkawala kuno nito.
" Kailan daw ang balik ni Keith hon? Aba'y dapat kahapon pa iyun dito ah." kunot noong aniya ni Mheljorie.
" Ni hindi ko nga matawagan hon para matanong kung ano nga ba ang plano niya." sagot naman ni Tristan.
" What? Then where the hell he is if he's out of coverage?" nagulat na aniya ni Mhel.
" Iyan ang hindi ko masasagot dahil ni isa sa mga anak natin ay wala naman yata sa Pilipinas dahil kung nandoon sila aba'y maari naman natin silang matawagan sana kaso wala sila eh." aniyang muli ni Tristan.
Paano nga ba nila matatawagan ang panganay nila eh kagaya na rin nilang sa ibang bansa?
Na ang mga kapatid nitong kambal ay pilit ding kinakutsaba upang huwag malaman ng iba ang ginawang pag alis ng bansang Pilipinas.
" Wait lang hon at subukan kung tawagan sina mommy at daddy kung may alam sila kung ano na nangyayari sa taong iyun." hindi mapakaling aniya ni Mheljorie sabay dampot sa kanyang mobile at nagdial .
Pero nakailang dial na rin ito bago may sumagot sa tawag.
" Hello mommy kumusta kayo diyan?" agad na tanong ni Mhel na hindi man lang inalam kung ang ina nga ba talaga ang nasa linya.
" Sorry po ma'am pero hindi po si ma'am Donna ito. Si Melissa po ito." tugon ng nasa kabilang linya.
" Melissa nasaan si daddy? O si mommy nasaan sila at hindi sila sumasagot sa tawag ko?" aniya agad ni Mhel.
" Sorry po ma'am pero itinakbo ni sir MJ si sir sa hospital kanina." sagot ng katulong.
" What?! What happened to him?!" malakas na sigaw ni Mhel over the telephone.
" Hon dahan-dahan lang baka matakot ang kausap mo diyan." hindi maiwasang sabad ni Tristan sa asawa dahil sa lakas ng boses nito.
Pero hindi ito pinansin ng asawa niya bagkus muli itong nagtanong.
