H9 tijd om te gaan

75 4 5
                                    

inmiddels is het 23.20.

alle meisjes zijn druk bezig en goed aan het denken.

Hoe ze dit gaan doen en wat ze mee moeten nemen.

Lise stopt de parel goed in haar dichte jaszak en doet de rits dicht.

"zo, die is veilig..." zegt ze. Dewi trekt haar kleding over haar pyjama aan en checkt nog even alle wathsapp berichtjes. Er is niks meer verteld in de groep.

Annelin en rosanne kleden zich warm aan. Annelin pakt haar rugzak en 6 pakjes drinken. "Voor de zekerheid!"  zegt ze wanneer ze de pakjes erin stopt.

Rosanne loopt een beetje heen en weer door de kamer. Haar handen trillen en ze heeft hoofdpijn van de zenuwen.

Raïsa trekt haar jas en schoenen al aan en Puck, Puck zit nog gewoon tv te kijken met een zak chips.

"puck ben je gek ofzo?!?!?! "

(ja net als alle 6)

"Ga iets doen ofzo?!?!?!!"

"jahjahh ik ga al...pff" Ze zet de tv uit en komt langzaam van de bank af.

De meiden pakken rugtassen in met drinken, eten, touw, zaklampen en allemaal belangrijke dingen die je nodig kan hebben in het bos.

Wathsapp:

annelinnie♥: ik en rosanne vertrekken nu met onze tassen, tot zo xxxx

Dewietje♥: ik en Lise vertrekken ook bijna, Lise heeft de parel goed in haar jaszak gestopt xx

Raïsa♥: ik en Puckie gaan nu weg van huis, ik ben mega bang, ik sta te trillen...snik....tot zo xxxx ik zie jullie om 23.40 bij de poort!!!!

Bij Annelin en Rosanne thuis:

langzaam, heel langzaam gaat de kamerdeur open. Rosanne heeft de deurklink beet, maar de deur begint te kraken. Vanaf boven horen ze iemand naar beneden lopen, en ze rennen gauw naar de wc. "Ik zit even op de wc hoor!" roept Annelin snel naar haar vader die boven aan de traptreden staat. Samen staan ze krap in de wc, als haar vader weer verdwijnt naar boven. Ze gaan er gauw uit en lopen naar de voordeur. "Ik heb het nu al benauwd!" Zegt Rosanne. De voordeur gaat open, de tassen worden buiten gezet, de meisjes stappen naar buiten en sluiten heeeeeeeel zacht de deur. Annelin haalt de sleutel uit de deur en stopt hem in haar jaszak. Ze pakken hun fietsen en gaan opweg naar het bos.

Bij Raïsa en puck thuis:

Raïsa staat al te bibberen op haar benen hoewel Puck gewoon relaxed en rustig is. Ook zij gaan zo stil mogelijk het huis, de deur valt heel zachtjes in het slot als Puck "shit" roept.  "Wat is er?" Zegt Raïsa bezorgd. "Onze tassen! Ze liggen nog binnen!" Puck kijkt door het raampje naast de deur de gang in, het is donker maar ze kan zien dat de tassen daar staan. Puck draait de deur weer zachtjes open en pakt de tassen zo stil mogelijk, geeft ze aan Raïsa en draait hem weer op slot.

Ze zetten hun tassen op hun fietsen, draaien de sloten open en fietsen snel weg. Puck kijkt nog even om om te zien of haar moeder misschien staat te kijken. Dat is niet het geval, maar tot grote schrik beweegt het gordijn op pucks kamer. "Raïsa Raïsa kijk naar mijn gordijn!"  Ze kijkt snel naar achteren en ziet het. Het gordijn beweegt, alsof iemand zich erachtee verschuilt. "Oke laten we snel doorfietsen!" Roept Raïsa hulpeloos. Ze trappen sneller en fietsen de dijk op, opweg naar het bos.

Bij Dewi en Lise thuis:

De meiden pakken hun tassen, en strikken hun veters nog even extra stevig vast. Met hun rugtassen op hun rug, en de parel in Lise's jaszak doen ze voorzichtig de deur naar de tuin open. De deur gaat open en...dan begint Dewi's hondje te blaffen. "Sssssst fudge...stilll..." Zegt Dewi wanhopig. Fudge wordt stiller. "Pffff ik schrok joh!" Fluistert Lise. Ze gaan naar buiten in de tuin en proberen het schuurtje over te klimmen, maar het lukt niet! Lise heeft een idee.

"Dewi, jij probeert er eerst op te komen, en ik help je door je op te tillen, oke?

"Slim dat jij bent, haha, oke".

Lise tilt Dewi op en Dewi kan net de rand van het schuurtje vastpakken. Ze gebruikt al haar kracht om haarzelf omhoog te tillen. Ze zet haar knie op de rand en gaat op het schuurtje zitten. Nu springt Lise zo hoog als ze kan en grijpt ook de rand. Dewi helpt haar omhoog te komen en het lukt. Dan springen ze aan de andere kant er voorzichtig af en rennen door het steegje, ze komen op de straat te staan en rennen opweg naar het bos.

6 meiden, 1 opdrachtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu