6 meiden, 1 opdracht

H10 Het bos

Rosanne en Annelin komen hijgent en vermoeid van het fietsen aan bij het hoge hek.
"Zooo, nu wachten op de andere".
"Ja, hoelaat zal het zijn?"

"Ik kijk wel even op mijn mobiel".

Annelin pakt haar mobiel en kijkt.
"Het is nu 23.35, over 5 minuten MOETEN de anderen er ook zijn".
"Ja inderdaad..."

In de verte komen er 2 gestaltes aan fietsen. Ze komen snel dichterbij.

"Puck, Raïsa!"

"gelukkig zijn jullie er zeg, nu nog wachten op Dewi en Lise..."

Puck en Raïsa zetten hun fietsen tegen het hek en maken ze met een extra slot vast. Ze gaan naast de andere twee staan en wachten allemaal totdat de meisjes met de parel eraan komen. Allemaal kijken ze in het donker naar het einde van de straat. Achter hun, achter het hek staan de hoge donkere bomen. Door de wind kraken de takken en maken ze een zuizend geluid. De takken zien er eng uit in het donker en de geluiden maken het nogal spannend voor de meisjes. In de verte horen ze het geluid van een uil. De 6 vriendinnen gaan dichter tegen elkaar staan en de secondes tikken weg.
"Oke nu moeten ze echt wel komen hoor!"  Zegt Raïsa zacht.

Puck kijkt op haar horloge en ziet dat het inmiddels 23.45 is.
"Kijk daar!" Zegt Annelin terwijl ze naar de weg wijst. er komen 2 rennende meisjes aan en zo te zien zijn ze erg uitgeput. "Lise, Dewi! Yes, compleet!" Roept Rosanne.

Lise en Dewi zakken  haast door hun benen heen van vermoeidheid.
"Lise, heb je de parel?!" Zegt Raïsa bang.
"j..j..ja...denk...ik...vol..gens...mij...in...m'n...jas...zak.."  Kan Lise er hijgend uitbrengen.

Ze voelt in haar jaszak en merkt dat hij er nog veilig in zit.

Ze lopen met z'n zessen door de hoge poort het bos in. Ze laten zich omringen door hoge mysterieuze bomen die kraken en zuizen in de wind. De maan schijnt fel aan de hemel, waardoor er een beetje licht door de bomen schijnt.

"Overdag is dit bos veel leuker."

Zegt Raïsa met trillende stem, ze is bang.

Ze lopen, en lopen, en lopen verder, en verder en verder. In het donker ziet het bos er veel groter en voller uit, het lijkt wel gewoon een heel ander bos.

Inmiddels is het 23.50.

"We moeten sneller lopen naar de put, anders zijn we niet op tijd!"

Ze komen aan bij een grasveldje omringt door kastanjebomen. Ze zien de put. Ze komen dichterbij en het valt op dat de put er héél anders uit ziet als overdag.