6 meiden, 1 opdracht

H12 klaar met de opdracht

Inmiddels zijn alle meisjes thuis aangekomen, en allemaal moe op hun bed geploft. "Wat een gedoe allemaal!" Zegt puck.

"Ik ben nogsteeds wel bang.." Zegt Raïsa.

Annelin en Rosanne liggen op hun matrassen. Ze denken na over alles wat in die tijd is gebeurd.

Ze gingen naar de efteling.

Hebben geesten ontmoet.

Hebben in de efteling opdrachten moeten uitvoeren.

hebben 's nachts uit huis weg moeten komen.

En hebben om 24.00 de parel in de put gegooid.

Het is allemaal erg ongeloofwaardig, maar toch wel gebeurd. De meisjes zijn moe en hun ogen vallen bijna dicht. In alle drie de huizen valt er een lange stilte.

Langzaam maar wel vallen de 6 meiden in slaap. Allemaal dromen ze over iets wat temaken heeft met wat er is gebeurd.

Dewi droomt over de geesten, alleen in haar droom zien ze er enger uit en loopt het anders af. In haar droom ziet ze dat in plaats van de geesten in de put verdwijnen, zij mee worden genomen, haar droom eindigd dat ze worden vermoord op een gruwelijke manier. Dewi schrikt wakker en gaat meteen rechtop in haar bed zitten. Ze zweet helemaal van de angst en ademt onregelmatig. Ze kijkt opzij en ziet dat Lise gewoon rustig door slaapt. Dewi gaat haar bed uit en loopt naar de keuken om iets te drinken. Ze doet het kastdeurtje open en pakt een glas. Ze doet de kraan open, vult het glas en neemt paar grote slokken terwijl ze suf naar buiten staart door het raam. Ze ziet dat het volle maan is, en de sterren vullen de hemel. Er beweegt iets in de lucht. De wolken vormen iets. Verbaasd en oplettend kijkt dewi naar buiten met het halfvolle glas in haar handen. Dan kijkt ze met grote ogen naar de lucht, van verbazing en schrik laat ze het glazen glas vallen. Het geluid van brekent glas vult de keuken en woonkamer, en nu is ook Lise wakker. Lise wrijft in haar ogen en kijkt geïrriteerd naar Dewi.

"kan je nou nooit eens even stil zijn?!"

"Ja hallo! Kom dan hier, dan zie je waarom ik zo'n kabaal maakte!"

Ze kijken elkaar boos aan. Lise kruipt langzaam van haar matras en loopt naar de keuken.

"ja wat is er nou we....."

Ze stopt met praten wanneer ze ziet wat Dewi bedoelt. Dewi wijst door het raam in de lucht. Verbaasd dat ze zijn staren ze met grote ogen elkaar aan en gaan dichterbij elkaar staan. Ze pakken elkaars handen beet en houden hun adem in.