*Bu ve diğer bölüm anlatım içermektedir*
Hızla üstümü giydim. Gecenin bu saatinde neden içmişti? Arka cebime telefonu koyarak odadan çıktım. Jungkook koltukta uyuyordu. Birde ona durumu açıklamak istemezdim. Ayakkabılarımı alarak sessizce kapıyı açtım. Anahtarı da almayı unutmadım. Aynı sessizlikle kapıyı kapadım.
Merdivenlerden inerek dış kapıyı açtım. Tanrım hava çok soğuk. Giydiğim cekete iyice sarıldım. Meydana gelerek attığı konuma baktım. Bulunduğu yer buraya 5 dakika uzaklıktaydı. Yürümemi hızlandırdım.
Sonunda attığı yere varmıştım. Ortada kimse yoktu. Etrafıma daha iyi bakındım. Jimini göremiyordum. Telefonumu çıkararak Jimini aradım. Yakınımdan gelen telefon zil sesini takip ettim.
Bir kişi bankta yatıyordu. Yanına giderek yüzüne baktım. Bu Jimindi. O kadar masum uyuyordu ki. Telefon çağrısını kapadım. Jimini yavaşça kolundan dürttüm.
- Jimin kalk hadi burda yatamazsın
- 5 dakka daha yağğ
- Jimin hadi kalk bak ben geldim hadi
- Taeeeee sen misinnnnn
Birden kalkıp boynuma sarılmıştı. Ben şaşkınlıkla gözlerimi açmış bakarken o sarılmaya devam ediyordu. Daha sonra sarılmayı bırakmış yüzümü incelemeye başlamıştı. Bende onun yüzünü inceliyordum. Gözleri, saçları, yüzü o kadar mükemmeldi ki..
- Tae s..sen s..sen çok güzelsin.
Dediği şeye karşın güldüm. Hayır jimin sen daha güzelsin..
Hava gittikçe soğuyordu. Beni bilmem ama onun hasta olacağı kesindi. Bu havada kolsuz tişört giymiş. Telefonunu bankın üzerinden alarak cebime attım. Bir kolunu omzuma atarak yürümeye başladık. O sağa sola yalpalaya yalpalaya yürüyor bir şeyler mırıldanıyordu. Ben ise ne yapacağımı düşünüyordum. Evi neredeydi acaba?
- Jimin evin nerde?
- Evim mi benim evim nerdeeeeğğ hmmm
- Hatırlıyormusun?
-Evettt bak şurdan sapcaz sağa dönücez taeeğğğ
-Jimin iyide orası çıkmaz sokak aishh
-Aaa neden çıkmaz çıkılmıyormuğğğ
-Anlaşıldı tamam jimin hadi yürü gidiyoruz.
-Nereyee biraz daha kalsaydık taeeğğ
-Bu havada saçmalama hadi yürü.
-Sonsuzluk ve ötesineeeeeee!!!!!
Yaptığı davranışlar komikti. Hem gülüyor hem de yürümeye çalışıyordum. Sonunda evin önüne geldik. Zorda olsa cebimden anahtarı çıkarmış kapıyı açmıştım.
Merdivenlerden çıkmak kolay olmasa da şuan içeri girmiş odamda oturuyordu. Yanına oturdum. Ve yüzüne bakmaya başladım.
O da benim yüzüme bakıyordu. Gerçekten birbirimizi görmüştük. Aklıma dediğim cümle geldi. "Belki bir gün karşılaşabiliriz"
evet gerçekten de karşılaşmıştık.
