Bebeğimin Annesi

BA ~15 Git ...Me

Nur'dan
Baran ile birlikte konağa gelmiştik . Yan yana yürürken koluna girdim . Baya bir topuklu giydim fakat yine de benden uzundu . Salona geçince "Selin" olduğunu düşündüğüm kadın Zeynep ile birlikte oturmuş sohbet ediyordu . Zeynep bizi görünce kalktı beni öptü ve Baran ile tokalaştı .
Selin ise ayağa kalkıp Baran'a hosgeldin diyip bana da gülümsedi . Bende soğuk bir gülümseme ile karşılık verdim . Daha sonra Murat kucağında bir çocukla gelip Selin'e verdi .
Sanırım Baran'ın oğlu Yağız 'dı . Hepimiz gerilim içinde olacakları beklerken evin büyükleri yavaş yavaş toplanmaya başlamıştı . Baran'ın Selin'in değil de benim yanımda oturması zaten oldukça güven vermişti .
Zozan Hanım gelince tüm konuşmalar kesildi .
Kalkıp elini öptüm .
"Nasılsın Nur ?"

"İyiyim annecim siz nasılsınız ?"

"İyiyim sağolasın ."
Yerine geçti . Selin ve Zeynep 'te elini öptükten sonra sessizlik devam ediyordu ki Yağız 'ın ağlaması bu sessizliği bozdu . Zeynep 'te Yağız 'ı , Selin'in kucağından alıp dışarı çıkardı .
"Durumlar belli . Oldukça karışık olsa da bu kararı vermemiz zor olmadı ."
Diye başladı sözlerine .
Heyecanın dorukta olduğunun farkındaydım . Ama benim içimde herkesin aksine bir rahatlık vardı .
"Herşey Selin'in öncesi gibi devam edecek . Resmi nikah Nur'undur ." Diyince herkes şaşırdı . Bende şaşırdım çünkü bunu beklemiyordum .
"Selin ise bu evde kuma olarak kalacak . Yağız 'da DNA testi ile Baran 'ın üstüne kaydettirilecek ."
Deyip kalktı yerinden .
Selin ise ağlayarak odasına çıktı . Herkes dağılmış sadece Baran ve Ben kalmıştık .
"Ben beklemiyordum ."

"Ne güzel işte düğün hazırlıklarına devam edebiliriz güzelim ."

"Selin çok üzüldü ."

"Resmi nikahın benim için bir önemi yok . Ayrıca Selinle de bir karı koca ilişkimiz olmayacak ."

Gülümsedim .
Baran ise ceketinin cebinden 2 bilet çıkardı .
"Yarın sabah İtalya 'ya uçuyoruz karıcım ."

"Yaa gerçekten mi?" Diye sevinçten boynuna atladım .

"Evet ama biraz daha sıkarsan öyle bişey olmıycak çünkü ben ölmüş olucam ."

Bende ona sarılmayı bıraktım .
"O zaman benim kıyafet almam gerekecek ."

"1 -2 parça bişey al gerisini ordan alırız ."

"Beni Babamlara bırakabilir misin?"

"Şoförle yollasam olur mu?"

Basımı onaylarcasına salladım .

Baran'dan
Selin 'in ağlayarak gitmesi içimi kanatmıştı . Ama elimde olan hiçbir şey yok . Nur gittikten sonra bende Selin'in odasına çıktım .
Çalıp çalmamak arasında gidip gelsem de en sonunda çalmayıp kendi odama gittim .
Kendimi yatağa atıp derin bir "off" çektim . Her şey neden bu kadar tuhaflaşıyordu ? Ya da herşey niye bizi buluyordu?
***
Saat gece yarısına geliyordu . İçimde bir huzursuzluk uyutmuyordu . Kalkıp Selin 'in odasına gitmek istedim kaç defa ama kendimi tuttum . Artık tutmak istemiyorum . Onunda ihtiyacı vardı onun yanında olan insanlara . Ayağa kalkıp yavaş adımlarla odasına gittim . Kapıyı tıklattım . Ses gelmeyince içeri girdim . Yağız yoktu . Tek başına uyumuştu ayaklarını kendine çekerek .
Bende kapıyı kapatıp yatağının kenarına oturdum . Hala çok güzeldi . Hala eskisi gibiydi ses tonu . Saçlarını okşadım biraz . Ellerim saçlarına karıştığında sanki saçlarında neşenin Binbir tonu saklıydı . Yavaşça gözlerini açtı . Beni görünce hiç bir tepki vermeden öylece suratıma baktı . Gözlerini açınca ağlamaktan kızaran gözleri daha da belli oluyordu .
"Yağız nerde m?"