GİRİŞ

379 69 105
                                    

         Genç adam arabanın içinde telefonuna gelecek mesajı bekliyordu.
        Geçen sayısız günlerin ardından bekledikleri an gelmişti. Ön tarafın kapısı birden açıldı. İçeri giren en güvendiği adamı Kıraç'tı. Koltuğuna oturarak arabanın kapısını sert olmayacak şekilde kapattı. Yerinde doğrularak arkasını döndü. Elindeki poşetleri arka tarafa uzattı ve şöyle dedi.

"Abi bunlar senin için kaç gündür ne yemek yedin ne de uyudun.Biraz kendini düşün."

Genç adam poşetleri alıp yanına koydu.Poşetlerin içinde ne olduğunu merak etmiyordu çünkü odaklandığı tek bir nokta vardı.O da bugün bu işin bitecek olmasıydı.

Elinde ki telefonun titremesiyle mesajın geldiğini anlamıştı. Yüzündeki durgun ifadenin yerini sinsi bir gülümseme almıştı.Sürücü koltuğunda oturan şoförü dikiz aynasından genç adama baktı ve komut almışcasına arabayı çalıştırdı.

Adamın yeşil gözleri camdan dışarıyı izlemeye koyuldu.Kafasında dönen tilkileri durmak bilmiyordu.
Kıraç yaptıkları işten memnundu fakat bazen suçsuz kişilerde zarar görebildiğinden arada kalıyordu.Şuan da gittikleri mekana suçsuz bir kız getirilcekti.Ona bir şey olmayacağından emindi nedeni ise verilmiş bir sözün olmasıydı.

Araba hızlı bir süratla Zevahire gelmişti. Zevahir sadece kendi adamlarının girebildiği,toplantıların yapıldığı,planların konuşulduğu ve daha nicelerini barındıran mekandı.

Zevahirin önünde bekleyen adamlar kapıyı açtı.Içeride sandalyeye otutturulmuş bir kız göze çarpıyordu.Elleri bağlanmış,gözleri kapalı duran kız gelen sesleri işitmişcesine gözlerini korkarak açtı.

Başını bir sağa bir sola çevirdi.Yanında duran iri yapılı adamlara bakındı.Gözlerini adamlardan çekip etrafına göz attı.Gördüğü beyaz duvarlar,özenle yapılmış dolaplar ve art arda bulunan siyah kapılı odalardı.

Yüzünü odalardan çekip karşısında beliren sportif giyimli adama baktı.Diğerlerinden farklı bir giyimi olduğundan kendini bir adım daha öne çıkarıyordu.Adam kızla arasında bir adımlık mesafe bırakacak kadar ilerledi.

Gözlerini kızdan ayırmıyordu.Her an aslanın, avını parçalıyacak edasına bürünmüştü.Adam kollarını göğsüne bağlayıp yerinde heykelmişcesine durdu.
Karşısında bulunan kız korkudan dolayı gözlerini karanlığa teslim etmişti fakat kimse gerçeği bilmiyordu.

Bayılmasının tek bir sebebi vardı o da duyduğu son sözlerdi.

"Zevahir çemberine hoşgeldin,Eliz CEVHERİ"

ARKADAŞLAR BU BENİM İLK KİTABIM HATALARIM OLABİLİR YA DA KURDUĞUM CÜMLELER YANLIŞ OLABİLİR.OKUNMASI DÜŞÜK DİYE BAKMAMAZLIK YAPMAYIN İLERİ BÖLÜMLERDE GÜZEL ŞEYLER OKUYACAKSINIZ.BEĞENMENİZ DİLEĞİYLE İYİ OKUMALAR.....

OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN.SİZLERİ ŞİMDİDEN SEVİYORUM......






ZEVAHİRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin