•1•

67 6 0
                                    

Ik was buiten. Op een open plek in een bos. Toen ik om me heen keek, zag ik dat het geen gewoon bos was. Het was licht, maar de maan scheen op me neer. Ik zag iets bewegen voor me. Het waren mensen. Niet zomaar mensen, ze hadden ouderwetse kleren aan, de vrouwen droegen lange kleren en hadden kunstig opgestoken haar. De mannen droegen raar genoeg ook kleedjes. Het was best grappig. Het enige dat ze gemeen hadden, waren hun wapens. Zwaarden, dolken en andere middeleeuwse wapens. Voorzichtig liep ik naar voor. Ik de grond was vochtig en zompig toen ik met mijn blote voeten naar voren stapte. Met een schok besefte ik dat de grond doordrenkt was met bloed. Goud bloed. Dit is een slachtveld! Ik wou niet verder, maar mijn lichaam gehoorzaamde niet meer. Ik stapte verder en passeerde kreunende en smekende mensen. Ze zagen me niet. In het midden van het veld bleef ik staan. Daar waar 10 mensen met hun gezicht naar beneden op de grond lagen. Ik herkende ze! Ik had ze nog nooit gezien, maar ze kwamen me toch op een of andere manier bekend voor. Ik was nog niet goed van de schok bekomen of ik kreeg er nog een. Vanuit het bos kwam een man gelopen. Hij had hetzelfde haar en kleren als de rest en ook hij kwam me bekend voor. Hij bleef voor me staan en keek me recht aan. Ik keek terug. Op een of andere manier voelde ik me veilig bij hem. Alsof ik hem al jaren kende en zonder hem mijn leven niet compleet was. Raar. Toen begon hij te praten. 'Help ons. Jij bent de enige doe overgebleven is! Herinner je het en voeg je terug bij ons!'. What? Waar sloeg dat nou weer op? Wat moet ik me herinneren? Ik wou net mijn mond opendoen om de duizenden vragen die op mijn tong lagen te stellen. Maar op dat moment kwam er nog iets anders vanuit het bos. Een donkere schaduw. Hij raasde door tot bij ons. De man keek bang achterom en riep nog een keer 'Herinner je het!' Toen werd hij verzwolgen Door de schaduw. Ik wou gillen en roepen dat hij terug moest komen. Maar alles begon te vervagen. Opeens was alles zwart.


Heey lezers,

Dit is het eerste deel van mijn boek! Ik hoop dat jullie het leuk vinden! Laat gerust een reactie achter en stem er zeker op!

Xxx Fiepien

The HunteressWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu