Chapter 7: Idunno. (I don't know.)
Angela's POV
It's Monday. Maaga akong pumasok ngayun dahil ayoko ma late.
5:40 palang ng umaga kaya medyo madilim pa dito sa school. Ayoko muna pumasok sa room kaya dito nalang muna ako sa labas at mag iikot ikot.
Napakalaki pala talaga ng school na ito. Every hallway na dadaanan mo ay may mga upuan para sa students. Pwede ka rin maupo sa damuhan sa labas.
Bigla akong may napansin sa likuran ko habang naglalakad. Nakaramdam ako ng kaonting takot dahil dito.
Unti unti kong nilingon ang ulo ko sa likod at sobrang nagulat sa nakita.
Anino ng lalake. Lalakeng may dalang kutsilyo!
Agad akong napatakbo papunta sa room ko. Hindi na talaga ako papasok ng ganito ka aga next time!
"Ahhhhhh!"
Habang tumatakbo sa madilim na hallway, meron akong na bunggo na tao na dahilan na mapasigaw ako.
"Uy! Okay ka lang?" nagtataka nyang tanong habang nihahawakan ang balikat ko.
Tinitigan ko lang sya at biglang niyakap.
Niyakap ko sya?!
Wala parin ako sa sarili ko dahil sa naramdamang takot kanina. Tila nagulat ang lalaking nasa harapan ko ngayun dahil sa aking ginawa.
Maski ako nagulat nga eh?
Hinimas nya ang likod ko para kumalma. Gosh? Why am I doing this? Bakit ako yumakap sa kanya!
"Jez!" biglang sigaw ng tinig ng lalake.
Napa angat ang ulo ng lalakeng kayakap ko. "Ohh!" sabi nya.
Bigla akong natauhan sa narinig at kinilos ng lalakeng nasa harapan ko.
Agad akong humiwalay sa pagyakap sa kanya at yumuko. "Sorry. Dko talaga sinasadya. Nagulat lang talaga ako. Pasensya na ulit." dire-diretso kong sabi habang di natingin saka tumalikod sa kanya.
Lumapit ang isang lalake pa kay Jez kaya mas lalo akong yumuko.
Naglakad nako diretso papuntang room habang nakahawak sa magkabilang braso ko. Salamat at sumikat na ang araw.
Sa di kalayuan, "Jez, sya ba yung babaeng sinasabe mo?" ang narinig ko.
Ako ba ang tinutukoy nila? Pero bakit?
Agad nako umupo sa upuan ko as soon as I get in in our room. Nag headset muna ako para makalimutan konti ang nga nangyare kanina.
Ramdam ko parin ang takot dahil sa nakita. Dapat kong sabihin sa principal yun or guard.
But there's something inside of me na dko maintindihan everytime na sumasagi sa isip ko yung pagyakap ko kay Jezy. What I have done? Gosh.
Maya maya dko namalayang napa pikit ko ang mga mata ko.
Nagising ako sa kama ko, nakahiga katabi si Bea. Natutulog na sya at bigla akong nagising sa pagkakatulog. Gusto ko muna kasi may katabi ngayun dahil di pa ako nakaka move on sa nakita ko kanina. Creepy!
F L A S H B A C K
"Angela!" nagising ako sa boses ni Chloe. Napakunot ang noo ko pag tingin ko sa kanya. "Oy babae, recess na! Gising na!" dagdag pa ni Dawn.
Omygooosh? Nanlaki ang mata ko at naging speechless.
Pano ung lessons? Bakit di nla ako ginising first class palang? "Bakit di moko kaagad ginising kanina?! Huhu pano ung lessons nyan." sisi ko sa kanila.
BINABASA MO ANG
Nothing is Impossible
Non-FictionNothing is Impossible. It refers to a girl who is inlove with a boy and she loved back. Time passes, they became close through text and chat. They were so happy and inlove to each other. But one day, the boy meets other girl in his school and starte...