·{Part ~16~}·

31 4 0
                                    

Γιαννηςpov
Ήμουν με τον Cam στο δωμάτιο του νοσοκομείου...είχα βγει από το νοσοκομείο...όμως όταν πήγα σπίτι είχα έντονους πονοκεφάλους και ζαλάδες..δεν ήξερα που βρίσκομαι..τι κάνω...με πήγαν στο νοσοκομείο και μου είπαν πως θα εμένα εκεί μια μέρα...καθώς μιλούσα με τον Cam του έλεγα πως θα ήθελα να έρθει η Εύα...λίγα λεπτά αργότερα χτύπησε η πόρτα και μπήκε εκείνη!!Χάρηκα τόσο πολύ που την είδα..ο cam έφυγε για να μας αφήσει να τα πούμε..κάθησε σε μια καρέκλα δίπλα στο κρεβάτι και με ένα πλατύ χαμόγελο με ρώτησε αν ειμαι Καλά..εκεί ήταν που έκανα τη βλακεία μου..
Ε--πως είσαι ;;
Γ--καλά..τώρα που Είσαι εδώ...εννοώ..Καλά Καλά..θεσπέσια(για αυτή τη βλακεία μιλούσα..
Ε--χαίρομαι..
Γ--ναι κι εγώ..
Ε--ωραία..
Γ--Ναι...
Ε--μια μέρα δεν θα κάτσεις εδώ;;
Γ--Ναι..
Ε--ωραία..
Γ--Ναι..βαριέμαι υπερβολικά πολύ εδώ..
Ε--χαχα και με το δίκιο σου..
Γ--χαχα όντως..
Αρκετή ώρα αργότερα την πηρε τηλέφωνο η φίλη της η ζωή...μου είπε πως έπρεπε να φύγει...οπότε την χερετησα με χαιρέτησε και έφυγε..

Εύαpov

Όταν με πήρε η ζωή τηλέφωνο και μου είπε περιληπτικά τι έγινε πήγα να την πάρω για να παμε μαζί σπίτι...όταν έφτασα ήταν στη είσοδο...την πήρα και αρχίσαμε να περπατάμε..καθώς που έλεγε το είχε συμβεί...ένοιωσα κάποιον να με πιάνει και να με τραβάει από την μέση πάνω του και να μου βάζει ένα μαντίλι με περίεργη μυρωδιά στο πρόσωπο...με κρατούσε πάνω του καθώς προσπαθούσα να φύγω..λίγο πριν χάσω τις αισθήσεις μου τον άκουσα να μου καείς στο αφτί:<<don't wory baby..everything it's okay...>>
Αυτό είναι το τελευτεο που θυμάμαι...μετά ξύπνησα και κατάλαβα πως ήμουν σε ένα αυτοκίνητο...όλα ήταν θολά και σύντομα ξαναεχασα τις αισθήσεις μου..Όταν ξύπνησα ήμουν σε μια αρκετά μεγάλη αποθήκη δεμένη χειροπόδαρα σε μια καρέκλα και μου είχαν δέσει το στόμα με ένα μαντίλι...δεν έβλεπα πουθενά τη Ζωή..τα μόνα άτομα που έβλεπα ήταν η φωτεινή,η Λάουρα,η τζωρτζινα και μερικοί μαυροφορεμενοι ,ψηλοί καλογυμνασμενοι άντρες..Λίγη ώρα αργότερα είδα τον χάρη και τον Αχιλλέα να φέρνουν τη Ζωή...με έλυσαν και μας πήραν και τις δύο και μας έβαλαν σε ένα δωμάτιο το οποιο ήταν μικρό και σκοτεινό ...μας έδεσαν με κάτι αλυσίδες...λίγη ώρα αργότερα όμως ήρθαν ο Χάρης με τον Αχιλλέα και μας πήγαν σε ένα φανταστικό δωμάτιο...οι τοίχοι ήταν σε απόχρωση του φωτεινού άσπρου...υπήρχε μια μπαλκονόπορτα με μια κουρτίνα η οποία πάνω της είχε μερικά μαυρ α σχέδια...Τα σεντόνια,τα παπλώματα και οι μαξιλαροθηκες ήταν κι αυτές άσπρες...υπήρχε κάτι σαν δεύτερος όροφος με ένα μπαλκονακι από χοντρο γυαλί...στον "κάτω οροφο"μπροστά από το κρεβάτι υπήρχε ένα σκαμπό...στον τοίχο δίπλα από το κρεβάτι υπήρχε ένας πίνακας καθώς και ένα κομοδίνο...στο πάνω όροφο μπροστά από το κρεβάτι υπήρχε ένα μικρό επιπλο με δύο ράφια στο κατω μέρος...πάνω στο έπιπλο ήταν τοποθετημένη μια λάμπα...το ταβάνι ήταν ξύλινο καθώς και σαφώς ήταν η σκέπη..Τα κάγκελα της σκάλας που οδηγούσε στον "πάνω όροφο" ήταν από χοντρό γυαλί...τα σκαλιά είχαν μικρά γκρι σχέδια..Αρχίσαμε να συζητάμε με τη Ζωή...ώσπου ήρθε η φωτεινή η κοπέλα του Δημητρώφ,η Λάουρα η κοπέλα του χάρη και η τζωρτζινα η κοπέλα του Αχιλλέα...μας έφεραν άνετα ρούχα σε έκανα και στη Ζωή..Στη Ζωή έφεραν μια μαύρη αθλητική φόρμα με ένα άσπρο κορδόνι...μια άσπρη croptop μπλούζα...και μια γκρι μακριά ζακέτα...σε εμένα έφεραν ένα φανταστικό ροζ συνολακι...αποτελούταν από μια ροζ φόρμα και ένα ροζ φούτερ!!!τα λάτρεψα!!!Ύστερα μας έφεραν και φαγητό...μας έφεραν κεφτεδάκια με πατάτες τηγανιτές...

~Love~Without~End~Donde viven las historias. Descúbrelo ahora