~Love~Without~End~

·{part~23~}·

Cameron's pov
Ο Μάριος βγήκε τρέχοντας από το μπάνιο... Η Ζωή είχε κρυφτεί πίσω μου... Είχε δακρύσει... Έτρεμε ολόκληρη... Θα τον σκοτώσω τον μαλακα!!! Την κοίταξα και δάκρυσα καθώς την έβλεπα έτσι... Την αγκάλιασα... Την λατρεύω... Δεν αντέχω να την βλέπω έτσι... Την σήκωσα στην αγκαλιά μου και την πήγα στο δωμάτιό μου... Είχε τυλίξει τα χέρια της γύρω μου... Είχε γατζωθει πάνω μου... Την ξάπλωσα στο κρεβάτι... Κλειδωσα την πόρτα και έπεσα πάνω της.. Άρχισα να την φιλάω... Σύντομα τα χείλη μου πήγαν στον λαιμό της... Οι ανάσες της ήταν κοφτές...
Ζ--Cam...
C--δεν πρόκειται να κάνω κάτι που δεν θες... Εμπιστεψου με...
Ζ--θα με πάρεις αγκαλιά;;
Την κοίταξα στα ματια...ήταν ακόμα δακρυσμενη... Την έβαλα στην αγκαλιά μου... Με αγκάλιασε τόσο δυνατά... Με είχε ανάγκη το ένοιωθα... Της έδωσα ένα φιλί στο κούτελο... Τότε ξαφνικά χωρίς να το περιμένω με μια κίνηση αναιβηκε πάνω μου... Έβαλε τα χέρια της στο στήθος μου.. Έσκυψε και έφερε το πρόσωπο της κοντά στο δικό μου... Μου έδωσε ένα πόλη παθιασμένο φιλί στο στόμα... Ύστερα μου έδωσε ένα φιλί στο λαιμό... Ύστερα ένα στο στήθος και καταιβαινε όλο και χαμηλότερα... Έφτασε στους κοιλιακούς και ξαναγύρισε πάνω..με κοίταξε στα ματια
Ζ--Σ'αγαπάω
C--κι εγώ μωρό μου..
Με φίλησε ξανά ... Με μια κίνηση την έσπρωξα και βρέθηκε από κάτω μου.. Ήταν τόσο όμορφη με τα βρεγμένα της μαλλιά... Η πετσέτα που είχε τυλίξει γύρω της την έκανε τόσο σέξυ... Την φίλησα ξανά...
Ζ--Cam?
C--σσσ..
Ζ--Cam...
C--τι;;
Ζ--εξω..
Είπε τρομοκρατημένη ...
Ο Μάριος καθόταν και μας κοιτουσε.. Κρατούσε και το κινητό στο χέρι...
Σηκώθηκα και βγηκα στο μπαλκόνι...
C--ΦΥΓΕ ΤΏΡΑ
Μ--ΓΙΑΤΊ ΝΑ ΦΥΓΩ?
C--ΜΑΡΙΕ ΦΥΓΕ!!
Μ--ΌΧΙ
Έκλεισα τα πατζούρια και ύστερα την μπαλκονόπορτα...
Είχε μαζευτεί στο κρεβάτι... Τα μαγούλα της ήταν κατακόκκινα... Τα ματια της κόκκινα από τα δάκρυα... Μόλις είδα τα δάκρυα να τρέχουν έτρεξα στην κυριολεξία πήδηξα πάνω στο κρεβάτι και της σκούπισα τα δάκρυα.. Την πήρα αγκαλιά ... Εκείνη τύλιξε τα χέρια της γύρω μου...
C--ολα καλά αγάπη μου...όλα καλά...
Ξαπλωσαμε αγκαλιά και μας πήρε ο ύπνος έτσι...
Ξύπνησα 2 ώρες αργότερα... Εκείνη κοιμόταν ακόμα... Είχε ακόμα τυλιγμένη την πετσέτα γύρω της... Τα μαλλιά της βρεγμένα... Ήταν τόσο γλυκιά... Έβαλα μια φόρμα παντελόνι και βγήκα από το δωμάτιο... Τα μαλλια μου Ήταν ακόμα βρεγμένα... Κατευθύνθηκα προς την κουζίνα... Εκει καθόταν ο Χρήστος με τον Μάριο.. Τον κοίταξα με ένα αδειο βλέμμα που είχε και απογοήτευση ...
Πήρα κάτι να φάμε εγώ με την ζωή στο δωμάτιο... Πήρα την μια πίτσα που είχε φτιάξει η Μαριάννα...
C--ξύπνησε το κοριτσι μου;
Ζ--απ'οτι φαίνεται...
Μου είπε και με κοίταξε με ένα πλατύ χαμόγελο...
Μάλλον την κοιτούσα δεν ηλίθιος και με ρώτησε:
Ζ--γιατί με κοιτάς ετσι;;
C--γιατί λατρεύω να σε βλέπω να χαμογελάς...
Αφησα την πίτσα πάνω στο γραφειο μου που δεν χρησιμοποιώ σχεδόν ποτέ... Και πήγα κοντά της... Έβαλα το χέρι μου στο μάγουλο της... Την φίλησα γλυκά... Καθώς απομακρινομουν με κοίταξε με ένα βλέμμα που μου έλεγε πως ήθελε κι άλλο... Έπεσα πάνω της και αρχησα να την φιλάω...[...]
Έφερα την πίτσα στο κρεβάτι και αρχίσαμε να τρώμε...
C--ζωή...
Ζ--ναι;;
C--κοιτα... Αύριο είναι ο χορός του σχολείου .... Και εάν θες κι εσύ... Έλεγα... Μήπως θες να πάμε.... Ως ζευγάρι....