Yine o duymak istemediğim alarm sesi ile uyandım. Ne tuhaftır ki uyanır uyanmaz aklıma o yüz,bakış,gülümseyiş gelmişti. Yüzümde bir tebessümle yatağımdan kalkıp lavaboya girip yüzümü yıkayıp annemin hazırladığı kahvaltıya oturdum. Anneme okulun ilk gününü anlatırken konu konuyu açtı ve Seniha sultanın ağzından çıkan cümlelere odaklandım.
"Dün boş daireye taşınanlar oldu" heyecanlanmıştım ne oluyordu bana böyle.
"Gördün mü peki kimler "dedim
Hayır henüz tanışmadım ama çocukları üniversiteyi kazandığı için buraya taşınmışlar" dedi.
"Ben çıkıyorum anne" dedim ve ayakkabılarımı giyip çıktım.
Otobüsler bu kadar dolu olmalımıydı diye düşünürken otobüste arkaya doğru ilerlemeye çalışıyordum. Ta ki onun yüzünü görene kadar. Dün asansör bugün otobüs oldu olacağı birde aynı okulda olalım bari diye söylendim. Başımı önümden hiç kaldırmamıştım yapamazdım çünkü onu görünce ne yapacağımı bilmiyorum
Ve inmiştim otobüsten bir dakika önümde yürüyen o olamazdı dimi aynı okulda olamazdık hayır...
Büşra ile kapıda selamlaşıp beraber girdik okula. Sınıfımıza doğru yürümeye başladık. Daha erkendi o yüzden sınıfta pek insan yoktu arkadaki bir kişi hariç.
Ayaklarım sanki bedenimi zorla arkaya itmişti gidip masaya başını koyup yatan çocuğun yanına oturmuştum. Yok artık bu kesinlikle gözlerimin ve beynimin bana oynadığı bir oyundu tabiki kalbimin oynamak üzere olduğu oyunu unutamazdım. Birden sınıf dolmaya başladı hoca girince başını masadan kaldırdı ve o ela gözlerini görmemi sağladı .
Bana dönüp "merhaba ben Rüzgar"dedi. Hayır olamaz kan beynime hücum etti ne demeliydim derken elimi uzatıp "Eylül "dedim. Ne yaptın sen eylül el uzatma da ne o uzattımı sanki uzatıyorsun. Her ne kadar ders dinlemeye çalışsam da olmuyordu gözlerimi üzerinden alamıyordum. Oda bunu anlamış olacak ki farkettiği zamanlarda ufak bir tebessüm oluşuyordu yüzünde. Dersin bitip Büşranın bana seslendiğini bile duymamıştım.
Rüzgarın "arkadaşın sana sesleniyor Eylül derste bitti ders boyunca beni izledin bence artık gitmeliyim "dedi pişkin bir şekilde ve kalktı. Arkasından bağırdım "ben senin neyine bakacağım ukala gerzek" ..
"Evet evet kesinlikle bakmadın Eylül "dedi ve çıktı gitti. Sinirlenmiştim hem de çok utanmıştım bunu senin yanına bırakmayacağım rüzgar bey seni kendime aşık edeceğim...
Gün geçtikçe büyük bir aile oluyoruz hepinize sonsuz teşekkür ediyorum .. İyiki varsınız lütfen oylamayı unutmayın. Diğer bölümde görüşmek dileğiyle kendinize güzel bakın. :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYATIMDAKİ YAKIŞIKLI.
JugendliteraturOnun o egosunu yıkacaktım. Ayakları yere basmayan benim hayatta sevmeyeceğim insan tipi.Okul benim diye gezen çevresinden süslü makyajlı kızların eksik olmadığı o insan.. Diye düşünürken ona aşık olacağımı nerden bilebilirdim..Hayat bazen bize bir...
