İlk olarak nasıl başlayacağımı bilmiyorum bu benim ilk çalışmam umarım beğenir siniz İYİ OKUMALAR...
《《《《《《《《《《《《《《《
Beyaz Karanfil ,Aşk ne diş ağrısı ne dil yarası etkili olmamıştı hayatımda bana bıraktığın aşk acısı kadar, sebepsiz değil ağladığımda gözyaşlarım adını yazıyor kurumuş toprağa.
Aşk bir güle benzer; Çiçek kısmında aşkın sonsuzluğunu yaşarsın, diken kısmında ise sonsuz acıları yaşarsın.
Ben Benan ADALI 10 yaşında babası ve annesi tarafından arkasında bırakılmış bir kızım.
...
Ben,Annem,babam ve Barın her yaz olduğu gibi bu yaz da hazırlanmıştık.Biz evde Barın ve babamı bekliyorduk.Annem kapıya doğru giderek seslendi."Benan hadi gidiyoruz geldiler."
Hızlı adımlarla anneme yetişmeye çalıştım.
Kapıdan dışarı çıktığımda gözlerim Barın'da takılı kaldı.O çok sevdiğim mavi gözleri ışıl ışıldı.
Koşarak yanına gittim ve hemen sarıldım.Oda hemen bana sarıldı.
Barın'ın kolları bana göre babam gibi kocamandı aynı yaşta olmamıza rağmen yinede kendimi babamın yanında gibi güvende hissediyordum.
Kulağına"seni çok özledim Barın".
"Bende seni çok özledim Beyaz Karanfil'im"Babam arkadan "Hadi artık acele edin geç kalıyoruz"diye bağırdı.
Barın'dan ayrılarak gülümsedim.Oda gülümsedi ve elimi tutarak arabaya ilerlemeye başladık.
Bana Beyaz Karanfil demesinin sebebi ailemiz biz küçükken bizim vücudumuza karanfil dövmesi yaptırmasıydı.
Onda'da Beyaz Karanfil dövmesi var.
Babalarımız ortak olduğu için bir tür simge gibi birşey.
Arabaya binerken ellerimizi ayırmak zorunda kaldık.
Arabaya bindiğimizde babam aynadan bize baktı.
Utandığım için kafamı eğip ellerimle oynadım.
Babam arabayı çalıştırdı,ve yazlığa doğru yola koyulduk.
Yolda giderken dışarıyı izliyordum.
Yan tarafıma baktığımda Barın kulaklığını takmış kafasını geriye yaslamıştı.
Gözleri açılıp kapanıyordu.Bazen'de kafası öne veya yana doğru düşüyordu.
Kolumla dürterek bana bakmasını sağladım.
"Efendim"dedi,uykulu sesiyle.
"İstersen kafanı omzuma yaslayabilir sin."
Kafasını sallayarak yasladı.
Bende yeniden dışarıyı izlemeye başladım.
Canım sıkılmaya başlayınca babama seslendim."Baba şarkı açar mısın?"
"Barın uyuyor ama Benan"
"Tamam baba"diyerek tekrar etrafı izleyecek iken çalan telefon sesiyle ön tarafa baktım.
Babam telefonu'nu bulmaya çalışıyordu.
Yan tarafa eğilmesiyle direksiyon hakimiyetini kaybetti ve araba sağa,sola gitmeye başladı.
Babama bağırmaya başladım.
Araba en sonunda sağ tarafta bulunan ormanlık taraftaki ağaçlar'dan birine çarptık.
°°°°•○●♡●○•°°•○●♡●○•°°•○●♡●○•°°°°
İlk bölümden 1313 kelime umarım beğenirsiniz.
Vote ve yorum atmayı unutmayın
Sağlıcakla Kalın.💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEYAZ KARANFİL
ChickLitRüya; biz uyurken kalbimizin tuttuğu bir dilektir. Hayal gücü; bizi bilmediğimiz yerlere uçuran bir rüzgârdır ve hayat; içinden ne çıkacağını bilmesek de açmamız gereken bir zarftır. Açtığın zarflardan hep güzel şeyler çıkması dileğiyle. Arkadaş; u...