Halo! Halo!
After a century I'm back and willing to serve you again '')
This chapter is inspired by Stallion Series # 1.
I really love this part kaya nga lagi kung inuulit-ulit...
Hindi ko na binago ayuko kasing may mawala o mabago sa bawat since....
me shinort-cut lang ako pero ito pa rin yon.
Gusto ko sanang sarili kong idea pero I really want to share this since to all of you, guys!
Hope you like it!
Enjoy reading!!
Chapter 5 (The Wedding)
“Kung lahat ng aayusan ko ay kasing ganda mo siguradong mawiwili ako.” noon lang siya bumalik sa kasalukuyan. Its her wedding day! Ryt?
“Ang ganda mo talaga, Miss. Para kang prinsesa.” napatigil ako sa ginagawa ko.
Yeah... Miss pa lang ako pero bago matapos ang araw na ito e magiging Mrs. Akihiro Hinata na ako.
Napakabilis ng pangyayari. Noong umuwi kami galing tagaytay ay kami na mismo and nagsabi na handa na kaming pakasal. Bumalik lang si Aki kasama ang magulang nito. They never talked back then. Pero sapat na iyon para matuloy ang kasalan.
At dahil din doon kaya ito ako ngayon naglilista ng mga ayaw at gusto ko sa kasalang iyon. Nakuha ko na din ang mga ginawa ni Aki.
“Ilugay na lang natin ang buhok mo, Miss. Sayang ang ganda e.”
“Bahala ka.” tumabing sa mukha ko ang manipis na tela ang aking belo. Subalit hindi pa din ako papigil sa paglilista.
“I want a room of my own... bawal pumasok sa kwarto ko,,, hmmmm, ano pa kaya?
Bawal manghiram ng kahit anong gamit ----- Pinggan, kutsara, tinidor, tuwalya, unan , kumot, blouse, panty at bra.”
Napangiti ako nang malapad.... Ano kayang magiging reaksiyon ng ulupong na iyon kapag nabasa non ang listahan ko.
Wala. Bato iyon, eh
pero hindi ko pa din tatanggalin. Pang-asar lang. ^____________^
tapos na akong ayusan nung bading pero hind pa din ako tapos mag-isip ng idadagdag.
Tumayo ako sa pag-kakaupo ko, palakad-lakad habang nagiisip.
“Hmmmmm...Anu pa kaya?”
Napansin kong parang may nakatingin saken.
And true enough. Aki was standing at the door leaning against the door frame, watching her. Bigla akong natahimik. He was damn good-looking in his white tuxedo, even with the serious look on his face.
Inaabangan kong humirit siya dahil hindi ko siya uurungan. Nakasanayan ko na din naman iyon. Pero lumipas na ang ilang sandali pero hindi pa din siya kumibo nakasamid lang siya sakin. Nakaramdam na ako nang pagkailang.
“Hindi mo alam na hindi dapat nakikita ng groom ang kanyang bride before the wedding ceremony?”
“No” patuloy pa rin niya akong pinagmamasdan.
Naiilang na talaga ko sa pakulo ng isang ito.
“E bakit ka andito ka? Napagisip-isip mo na bang mali itong gagawin natin at uurong ka?”
“Why should I do that? Hindi pa ako baliw para bigyan ng sakit ng ulo ang papa.”
“Kung ganun bakit ka nandito?”
Kahit kaylan hindi ko maintindihan ang lalaking ito.
“Sinisiguradi ko lang na hindi mo ako tatakbuhan katulad ng balak mong gawin noon.” He still kept on wacthing me.
“Bakit ganyan ka makatingin. Anung problema mo?”
Nagkibit-balikat lang ito. “Ang alam ko virgins lang ang pwedeng magsuot ng white dress and white viel.”
“What?”
“Well?” naglakad na siya kung saan man ito nanggaling. “see you at the altar.”
Nagtatangis ang bagang itinaas ko ang laylayan ng gown at hinubad ang sapatos. Pagkatapos ay ibinato ko iyon sa kanya ng malakas. Tumama iyon sa likod nito.
Dahan-dahang binalingan niya ako. Halatang iritable ito pero hindi naman siya nagtaas ng boses.
“This is your wedding day, kaya hindi ko na papatulan ang kalukuhan mong ito. Hahayaan muna kitang mangarap kahit sandali.”
“Hoy! FYI virgin pa ako!” Ha! Baka ako na lang ang nagiisang babaeng ihaharap mo ng birhen sa altar kaya imbes na magreklamo ka dyan pasalamat ka pa.” she walked towards the door and slammed it shut. “Ang gagong iyon!”
Naisip kong tumakas at hindi sumipot sa altar pare naisip ko din ang kahihiyang pedeng idulot noon sa pamilya ko. Isa pa may sakit ang Ninong Jhonny. Matigas lang ang ulo at may pagkarebelde akong taglay pero hindi ako mamamatay tao.
“Pwes kung wala na talaga akong takas sa kasalang ito titiyakin kong gagapang ka sa lusak Akihiro Hinata. Gagapang ka! Hahahahahahahahhaha.”
“Mam, handa na po ang sasakyan.” ang driver nila. “Nauuna na pong umalis ang sasakyan ng groom kailangan na din po nating umalis.”
“Sege, hahanapin ko lang iyong sapatos ko...”
BINABASA MO ANG
The Gallery:"The King of Heart" (editing)
RomanceAnung gagawin mo kung ang pinakaiingat ingatan mong first kiss ay napunta sa pinakaaroganteng tao na nakilala mo... at ang siyang pang soon to be groom mo magiging running bride ka ba o you will just go with the flow na ang dulo ay may talon ng pagi...
