Jungkook's POV
Nakakaalarma lang kasi yung nakita ko kanina, hindi naman ako kinikilabutan pero natatakot lang ako sa magiging reaksyon at malalaman niya kung makikita niya iyon. Nasa loob kami ng isang bilanguan kung saan wala kaming ginagwa kundi makinig sa isang discussion na wala naman pumapasok sa utak ng bawat tao na nakaupo sa lugar na ito.
"Jungkook." Bakit nanaman, bwisit ayoko sa lahat eh recitation.
Agad-agad akong tumayo, nang iangant ko ang aking ulo ay bumungad ang mukha ni Jimin sa akin at sa kanyang kamay ay may hawak hawak siyang notebook.
"Detention tayo ulit dali." Ngumisi ako sa nabasa ko, hinawakan ko ng mahigpit ang malaki at makapal na libro ng siyensiya at matematika habang inilipat ko ang tingin ko sa aming guro.
"Why do you need to substitute the x?" Nainis ako bigla ng marinig ko ang tanong sa akin. Binagsak ko ng pagkalakaslakas ang mga bitbit ko at napakunot naman ang kilay ko at huminga ako mula sa aking bibig.
"Para makalimutan mo na ang mga oras na kapiling mo siya! Bakit mo ba kasi hahanapin kung matagal na siyang wala!?! Para mapalitan mo siya ng mabilisan? Ganyan kayo magaling, parang patapon na ang isang bagay sayo pagkatapos mo minamahal at parang hindi kayo magkakilala kapag nagkita kayo!" Hindi naman nakasagot ang guro namin, gulat siya sa ginawa ko pero tama naman ata yung sinabi ko. Lumakad ako sa harapan at tinignan si Jimin na isa rin itong parang istatwa sa kinauupuan niya.
"Gaja." Hinila ko ang kamay niya at tumakbo kami ng mabilis palabas ng silid aralan. Sa kaligitnaan ng pagtakbo namin ay bumuhos ang malaks na ulan at sa hindi inaasahan na lugar ay napadpad kami sa kalye kung saan naganap ang bangungot ng aking buhay na sana isang panaginip na lang.
"Okay ka lang Jungkook?" Mukha ba akong okay?
"Dun tayo sa waiting shed." Nagulat ako nang ipatong niya ang kanyang braso sa balikat ko. Inangat ko ang mukha ko at nagtapat ang aming mga mata.
"Bakit? Naiilang ka pa rin ba sa akin?" Tumango ako, lumakad kami palapit sa waiting shed at naupo muna na bahgaya upangh hintayin na tumigil ang pagfbuhos ng ulan mula sa itaas. Tinanggal niya gad ang suot niyang jacket at linagay sa aking likod. Habang inaayos niya ito, hindi ko naman mapigilian na tumingin sa kanya at umiinit ang mukha ko ng nakita ko ang mukha niya ng malapitan.
"Bakit Jungkook? Alam kong may gusto kang sabihin sa akin. Kung ano man iyon, sabihin mo na lang." Umupo siya tabi ko at biglang nandilim ang paningin ko. Huwag dito parang awa, ayoko ng dagdagan ang narararamdam ko............
Ang nararamdaman kong pagkailang sa kanya kung mawawalan ako ng malay dito.
"P-pwede bang matulog muna?" Hinawakn niya ang aking mukha at pinatong ang ulo ko sa kanyang balikat. Kulang na alng na yakapin niya ako, yung isa niyang kamay ay nasa bewang ko na eh, mapagkamalhan pa kaming KAMI.
KAMING KAMI?
"Takot ka sa ulan?"
"Hindi."
Takot lang ako na mangyari nanaman sa akin yung naganap noon at dito nagsimula ang mga bagay na ayaw kong balikan pa muli. Yung lalaking sumakal sa akin, pagkamatay ng aking ina at pagkabugbog ng aking kuya, dito sa lugar na ito ay saksi ang puot at sakit na hindi ko kailan na malilimutan.
***************************
May malagim na past sila, inshort may History yan parang born born born to make history ganern hahahahahhahah
Guys kung sino man nagbabasa nito salamat sa pagbabasa at pagtitiis kahit ang lame gagawa ako ng eng pag natapos ko to eh paano ba naman kasi nakaisip na ako ng finale nito
Kpopisheartue
BINABASA MO ANG
BTS FF OTP VHope || Jikook: Too dumb, too late (Tagalog)
Short Story"Bakit kung kelan huli na ang lahat, doon mo maiisip ang mga bagay na sinayang mo?" - V "Sadyang mapaglaro ang tadhana. Sadyang nauubos ang pasesnya" - Jhope "Unting-unting nauubos ang oras. Sana malaman mo kung gaano kahalaga ang bawat minuto ng bu...
