Yaş 15

Hayatımın adamı

Yeni bir hayat başlıyordu. Evet gerçekten yeni bir hayat. Farkında olmasak bile büyümüşüz artık. İçimizdeki duyguları ifade etmemiz gelişmiş ne bileyim işte herşeyimiz değişmiş yenilenmiş. 8.sınıf. Hayatımın dönüm noktası. Duygularımın bi anda değişmesi ,kendimi daha iyi ifade edebilmem. Kısaca herşeyimin bi anda değişmesi.

8.sınıfın ilk günü sanki kaldırımdan atlayıp intihar edecekmişim gibi heyecanlıydım. Tamam tamam gerçekten çok heyecanlıydım. Ama heyacanım eski, pis kokulu sınıfımı görünce herzamnki bir günmüş gibi devam edip boş bir sıraya oturdum. Yanımda olmazsa olmaz arkadaşım Nermin vardı. O 3 ay içinde neler olmuş bitmiş hepsini bir nefeste sanki o anları bana yaşatırcasına anlatıyodu. Bende onu dinlermiş gibi yapıyodum. Aklım ondaydı. Evet o. Ne kadar da değişmiş. Biraz büyümüş biraz sesi değişmiş. Sanki onca sene o yokmuş gibi davranmışım. Şimdi ona olan hislerimi Nermin'e söylesem kesinlikle dalga geçerdi. Hatta vereceği tepkiyi zihnimde canlandırabiliyordum.''Iyyyy zeynep saçmalama çok iğren o.'' Evet bencede öyleydi. Ama beni ona çeken birşey vardı. Evet gerçekten çekiyordu. Okulda her an karşıma çıkıyordu. Nereye baksam o vardı. Seviyomuydum bilmiyorum. Sadece hoşlantı olabilirdi. Ama bu sefer ki hoşlantı değil gibiydi. Birçok kişiden hoşlandım. Ama o zaman ki hissettiklerimi hissetmiyordum. Sanki bir boşluğun içindeymişim gibi. Sadece o ve ben var gibi gibi :) :) 

Kimseye söyleyemiyordum. Söylesem herkesin diline düşcekmişim gibi geliyordu. Ben bu düşüncelerle gezerken arkadaşlarımdan biri geldi ve ''Şu  Mustafa Baki çok tatlı dimi'' dedi.Bense hiçbirşey diyemedim. Orada dondum kaldım. Sanki dünyalar başıma yıkılmış gibiydi. Ne desem boştu. Sadece ''Yani biraz'' diyebilmiştim. İçim içimi yiyordu. Keşke o söylemeden ben söyleseydim. Keşke hiçkimseyi takmadan ben onu seviyorum diyebilseydim. Kafamda onlarca keşkeler vardı. Ama artık çok geçti. Aklımdan onu hiç sevmemiş gibi yapıp arkadaşım için uğraşmam gerektiğini düşündüm :( Artık Baki ile hep dalga geçiyordum. Böyle küçük salak çocuk sevilir mi? Size böyle anlattığıma bakmayın. Bende küçücüğüm ve ondan bile çok salağım. Neyse,Baki'inin her yaptığı davranıştan iğrenmiş gibi yapıyodum. Ama sadece yapıyordum. İçimde fırtanalar kopuyordu. Bu yaptıklarım 1 dönem sürdü. 1.dönemin sonunda konyaya gittim. Okula gitmedim. Çok özlemiştim onu ama bunu kimse bilmiyor ve bu yüzden hiçbişey yapamıyolardı. Belki arkadaşıma söylesem vazgeçerdi ondan. Belki bana bırakırdı onu. Ama hain bir arkadaş gibi olurdum. En iyisi unutmaktı onu.