~~~~~~~~Julia's POV
Lumapit ang anino sa akin at; "AAAAAAAAAHHHHHHH!!!" ayoko'ng tignan kaya tumakbo ako... sa pinakamabilis na kaya kong SPEED...
nararamdaman kong hinahabol parin ako ng multong iyon... malapit na nya akong abutan...ang malas pa: pagod na ako tsaka, ang sakit na ng tuhod ko na nadapa kanina...hindi ko na kaya... hinihingal na ako... gusto ko sanang sumigaw pero hindi ko kaya nagsa-dtruggle na nga akong huminga, sumigaw pa kaya?
pinilit kong tumakbo hanggang sa naramdaman kong ang sakit na ng tinatapakan ko...minulat ko ang mga mata ko at hindi ako lumingon... pagmulat ko, nandito na ako sa may batuhan and last i felt natapilok ako at "OUCH!" natumba ako...
~~~~~~~~DJ's POV
bibisitahin ko sana si Julia sa room nila sa Hotel na tinutuluyan namin ng...bahagyang bumukas ang pinto... dali-dali naman akong nagtatago sa malaking plant decor sa labas ng room nina Julia.. hinay-hinay siyang lumabas at sa tantya ko, tulog na ang mga schoolmates namin... sinundan ko sya dahil may mangyari na namang masama sa babaeng ito... AKO lang naman ang SAVIOR nito... hahaha ASSUMING lang?
habang nakasunod ako sa kanya...alam kong alam nyang may sumusunod sa kanya...at dahil na rin nasa likuran nya ako, siguro'y anino ko lang ang nakikita nya...naku! at kumanta pa talaga! pero sa tono ng kanyang pagkanta, alam kong nangingilabot sya...hehe >:D takot na siguro to' akala nyang multo ako...
sige sakyan ko kaya...
kanta rin ako... :PPP
hala! natakot ata TUMAKBO! baka kung mapano to'ng babaeng ito may lahi din pala itong kabayo ang bilis tumakbo!.. at nawala pa talaga! baka madapa yun at masira legs nun' NAKO! konsensya ko pa... asan na nga ba yung babaeng yun?
"OUCH!" may sumigaw sa may batuhan.. pinuntahan ko...si Julia nakapikit! tinapik ko ang balikat nya..."AAAAHHHHHHHH!" sumigaw ba naman ng pagkalakas-lakas.. mukhang damaged na nga itong eardrums ko o... at nagsimula na naman tumakbo! mukhang mahaba-habang habulan to' ah!...LECHE!
ang layo na ng natakbo namin ng biglang.... BUMAGSAK lang sya... dali-dali ko syang nilapitan...
may dugo ang ulo niya... nabagok siya! Naku anong gagawin ko? dali-dali ko syang kinarga at dinala sa ospital....ay di pala sa hotel pala... wala nga pala akong alam sa lugar na ito... lumapit ako sa recepnionist nagpatawag ng ambulance at tarantang-taranta na ako... hindi pwedeng mawala si Julia! siya ang buhay ko...
pina-ER si Julia... di ako mapakali... dasal ako ng dasal sa labas ng room kasi di daw pwedeng pumasok eh...takot na takot ako sa kung ano pwedeng mangyari coz' i know it's partly my fault... BAKIT KO PA KASI SYA TINAKOT? BAKIT BA NAPAKALOKO-LOKO kong tao? Julia, di ka pwedeng mawala... mahal na mahal kita,,,
sa kadadasal ko, di ko namalayang nakatulog na pala ako... nagising ako ng tinapik ako ng doktor... dali-dali akong tumayo at inayos ang damit ko..."Kumusta na po sya?" tanong ko habang nakakuyom ang mga palad ko dahil sa galit sa sarili ko...
"Stable na ang lagay nya iho, pero we have to undergo some tests kasi base sa aming obserbasyon, sa pagkakabagok ng pasyente, eh nagka-damage ang frontal lobe sa utak nya at dahil dito may possibility na hindi nya na maalala ang isang parte ng buhay nya kung saan nagkaroon sya ng absolute trauma at yung mga pangyayaring gustong-gusto nyang burahin sa sistema nya. But, as of now, unconscious pa rin ang pasyente...malalaman lang natin kung may damage nga ba ang frontal lobe nya at okay lang nag memory nya sa sandaling magising sya." sabi pa ng doktor sa akin...
"pwede na po bang pumasok?" tanong ko sa doktor...
"sige iho, pasok ka." tugon ng doktor.
pagkapasok ko doon, una kong pinuntahan ang bedside sa tabi ni Julia at hinawakan ko ang kamay niya sabay himas nito sa mukha ko...kahit alam kong unconscious sya, kinausap ko pa rin siya.
"Julia, alam ko marami tayong pinagdaanan simula nung nagkakilala tayo...alam kong marami rin tayong di pagkakaunawaan... sana'y hindi maging dahilang yon ng pagkalimot mo sa'kin. Julia, mahal na mahal kita..."
at dahil nakatulog ako kanina, hindi ko namalayan na nag-umaga na pala...may kumatok sa pinto...
"PASOK". sabi ko pa.
"O, ano'ng nangyari kay Julia?" Si mam Albeos pala. naku! paano ba ito maipaliliwanag?
"ahm... maam nabagok po kasi ang ulo nya sa batuhan kagabi. at yan na nga po, unconscious." dagdag ko pa.
"paano naman siya nakarating sa batuhan? eh ang alam ko tulog na ang roommates kong estudyante kagabi..." saysay ni maam.
"yun nga po eh... (at inexplain ko na lahat ng nangyari pati yung statement ng doktor)"
"Kawawang bata! eh pano yan? di na sya makakasali sa PressCon?"
"mukhang ganun na nga po." sagot ko.
"sige tawag nalang ako sa school.. ipapadala si Ms. Bernardo dito in replacement of Julia." sabi ni maam.
"ok po maam. at maam, mukhang hindi rin po ako makakasali kasi aalagaan ko pa po kasi si Julia... naku iho! hindi kaya ng school natin ang gastusin kapag nag-add pa tayo ng another candidate... ako nalang magbabantay kay Ms. Montes" pag-a-assure nito.
"sige po." i said sa napaka-sad at hindi kapanipa-niwalang tone.
"sige iho, better practice your shots... bukas na ang competition. here o camera mo! tsaka iho, make captions ang theme is; "Leadership". ako na ang bahal a kay Julia..." dagdag pa nya.
kinuha ko na ang camera at bumulong sa sarili ko, "PAGMINAMALAS KA NGA NAMAN!!! >.<"
_________________________________________________________________________
hahayzzzzzzz bitin muna...
bakit ba kasi! nakaiwas nga sila kay Kath, pinapapunta naman sa Davao kasama nila!
haaaaaaayyy naku! buhay nga naman...
naku! si Julia nga pala... wag naman sana nya makalimutan si DJ.... sayang yung efforts nya nuon! pagnakalimutan ni Julia si DJ, back to square ONE na naman and balik sa MAKING JULIA FALL IN LOVE na naman ang PEG nila... :D
hihi ^_^
ABANGAN...
vote, like and comment po ^_^
