~Proloog~

680 19 1
                                    

*Herschreven*

A/N
Ik wil nog even wat zeggen maar dat staat onder de author's note.

Derde Persoon's pov...

1981 Goderics Hollow

Op de nacht van halloween in Goderics Hollow zaten Lily en James Potter rustig naar hun lieftallige tweeling te kijken die met hun speeltjes speelden tot ze plotseling een deur horen ontploffen. 

"Lily blijf hier, ik kijk wel wie het is." zei James. Lily knikte met haar hoofd en hield haar kinderen stevig tegen zich gedrukt. James sloop zachtjes naar het halletje en zag tot zijn grootste schrik de meest gevreesde duistere tovenaar van die tijd; Voldemort. James en Voldemort raakten in een gevecht en James schreeuwde naar Lily dat ze de kinderen in veiligheid moet brengen.

Lily nam de kinderen mee en tot haar schrik vergat ze haar toverstok mee te nemen. Harry en Clary keken met hun grote oogjes naar hun moeder die hoopte dat James het redde. Helaas hoorde ze iets dat niemand ooit zou willen horen.

"Avada Kedavra" 

Ze hoorde een doffe klap op de grond. Het was James' lichaam...

Lily hoorde iemand de trap op lopen en ze deed de deur van de kinderkamer meteen op slot. Voldemort liet de deur ontploffen met een vloek terwijl Lily haar kinderen in de wieg stopte. Voldemort zei met zijn ijzige stem dat iedereen rillingen bezorgt "Aah kijk eens wie we hebben. Lieve kleine Lily Potter."

"Niet Harry en Clary, Alsjeblieft niet, neem mij, Dood mi-" Nee! Jij dom wicht, dit is je laatste kans." onderbrak Voldemort haar.

"Niet hun, alsjeblieft...heb genade, alsjeblieft. Niet mijn kinderen... Ik doe alles!" zei ze huilend. Ze kroop naar de wieg van haar kinderen en fluisterde met een bibberende stem van het huilen:

"Harry, Clary, you are so loved. Mama loves you. Dada loves you. Be safe. Be strong."  

Ze gaf haar kinderen allebei een kus op hun voorhoofd en draaide zich om. Ze zag dat Voldemort zijn toverstok al in zijn handen had. Ze smeekte nog één keer ook al wist ze dat het geen zin meer had.

"Nee alsjebl- "Avada Kedavra".

Lily was er ook niet meer. Aleen Voldemort zat er nog samen met de tweeling die de tovenaar me grote oogjes aankeken nog steeds niet wetend dat hun ouders dood waren.

Voldemoort sprak de spreuk over de kinderen uit maar de tweeling ging niet dood. de spreuk werd weerkaatst door de liefde van Lily naar de kinderen toe en Voldemoort verdween uit het niets. De tweeling had er alleen een litteken in de word van een bliksem schicht aan overgehouden. Harry op zijn voorhoofd en Clary in haar nek. Een deel van het huis stortte in door de dreun die werd veroorzaakt door voldemort en de kinderkamer lag er halfbedolven onder.

A/N.

Hey allemaal dit is het eerste hoofdstuk van mijn eerste boek. Ik hoop dat jullie misschien wat tips voor me hebben om het boek beter te maken en als jullie sugessties hebben ik sta open je mag altijd iets aan me vragen.

PS.
Jullie hoeven de hoofdstukken niet opnieuw te lezen als je het wilt want ik heb er niet zoveel aan veranderd. Het zijn meer spellingsfouten en andere dingen. Ik wil nog wel even zeggen dat ik nu niet weet of jullie mijn boek wel of niet leuk vinden want ik heb het gevoel dat sommigen van jullie ghost readers zijn. Ik wou ook nog even vragen of jullie misschien iemand kennen die mooie covers kan maken of als je het ook zelf kan maken zou dat erg leuk zijn want ik vind de cover die ik nu heb best wel saai vinden. Natuurlijk krijgt diegene dan ook een shoutout.

Bye ly❤🔥✌

Word count: 510

Bewerkt op: 28/7/2018

Once a potter, always a Potter. Ft. Shadow Hunters (On Hold)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu