Once a potter, always a Potter. Ft. Shadow Hunters (On Hold)

~11. Eerste Quidditch wedstrijd.~

Ik maakte met mijn hand een vuist en maakte het weer open. Een kleine vlam kwam eruit. Ik glimlachtte en wees naar de haard. Het vuur verliet mijn hand en kwam terrecht op de smeuldende haard. Het werd weer warmer in de Commonroom. Ik liet mezelf liggen in de grote fauteuil en viel uiteindelijk in slaap...

Clary pov...

Iemand tikte me zachtjes aan en ik werd slaapdronken wakker.

"Hmmm, nog 5 minuten." kreunde ik.

"Nee, anders kom je te laat voor je eerste Quidditch wedstrijd." zei een stem. De stem van Hermoine om precies te zijn. Ik was opeens klaar wakker.

"Oh ja de wedstrijd!" zei ik hyper. Hermoine lachtte zachtjes en duwde me van de fauteuil. Op het moment dat ik bijna de grond raaktte liet ik mezelf vallen ookal kon ik mezelf laten zweven. Ik wilde het risico liever niet nemen.

"Au!" kreunde ik. Hermione lachtte mij uit maar hielp me met opstaan. We liepen samen naar de slaapzaal. Ik kleedde me om in mijn quidditch outtfit en nam mijn broom stick mee. Ik had een paar dagen geleden een armband van Mcgonagall gekregen. Het verzwakt mijn krachten zodat ik het niet voor de wedstrijd kan gebruiken. Best slim gedacht, ookal zou ik mijn krachten toch niet gebruiken. Ik ben geen vals speler.

Ik liep naar beneden en ik zag dat Hermione op me stond te wachten. Toen ze me zag, liepen we samen naar the Great Hall. Ik keek naar de Gryffindor tafel maar zag Harry en Ron nog niet.

"Heb jij de jongens gezien?" vroeg ik aan Hermione.

'Nee.' zei ze.

Toen we zaten te eten hoorde ik twee paar voeten heel hard rennen. Ik draaide me om en keek door de muur naast de grote deur. Blijkbaar waren het Harry en Ron want ze botsten bijna tegen een derdejaars Huffelpuf. Ik lachtte zachtjes en Hermione keek me raar aan.

" Waarom lach je?" vroeg ze verbaasd.

"Oh niks hoor." zei ik onschuldig. De jongens kwamen op dat moment naar ons toe rennen. Toen ze zaten keek Harry behoorlijk zenuwachtig.

"Is er iets Harry?" vroeg ik hem.

"Nee hoor gewoon zenuwachtig voor de wedstrijd."

"Over de wedstrijd gesproken. Mag jij ook je eigen broom gebruiken? En wat voor speler ben je?" vroeg ik.

"Ja, ik denk dat wij dan de eerste eerstejaars zijn die het mogen gebruiken.' grinnkte Harry.  "En ik ben Seeker, jij?"

"Chaser."

Toen we klaar waren met het ontbijt liepen we samen met de rest van het Gryffindor team naar buiten. Toen we bij het veld aankwamen zag ik dat de hele school aan het kijken was. Opeens voelde ik een vlaag van zenuwen door me heen stromen. Ik keek Harry zenuwachtig aan en hij keek bemoedigend terug. We maakten ons klaar voor de wedstrijd. We stonden al in de cabine toen Oliver ons nog een peptalk gaf.

"De afgelopen weken hebben we hard getraind. Ik weet dat jullie dit kunnen. Harry ik reken erop dat je de Snitch zo snel mogelijk vangt. Scan het hele veld oké?" zei hij.

Harry knikte.

"Clary je weet wat je moet doen. Samen met de andere Chasers zovaak mogelijk scoren. De wachter van het Slytherin team is goed maar ik geloof in jullie. Fred, George, doe wat jullie altijd doen. Sla die bludgers zo hard als jullie kunnen. De rest, doe jullie best."

'We kunnen dit!' zei hij met zijn vuist in de lucht.

Toen Leo Jordan ons aankondigde stegen we allemaal op onze Broom sticks en vlogen de cabine uit. Ik keek om me heen en ik zag dat het Slytherin team ook al aan kwam vliegen. Een jongen met hele grote voortanden keek me minachtend aan. Ik keek diep in zijn ogen en wist gelijk wie hij was. Dat is ook één van mijn gaves. Als ik in iemands ogen kijk weet ik alles over dat persoon. Naam, hobby's, waar die woont, diepste geheimen.