Once a potter, always a Potter. Ft. Shadow Hunters (On Hold)

15. De steen der Wijzen deel 1

*Herschreven*

Op den duur begon mijn hoofd pijn te doen van al dat nadenken en sloeg ik het deken over mijn hoofd. Toen de warmte me tegemoet kwam sloot ik mijn ogen en viel ik in een droomloze slaap...

Clary pov...

Een paar dagen na dat Harry, Ron en ik de spiegel van Neregeb hebben gevonden is het niet meer uit mijn hoofd gegaan. Ik ben zelf ook naar de spiegel gegaan om de gezichten van mijn nog onbekende familie te ontcijferen maar ik ben nergens op gekomen. Vandaag zat ik er ook. Ik dacht nog eens na over de tekst boven de spiegel.

"Neregeb jiz taw ra amneiz nesnem tawt einno otki."

Ik las de tekst andersom en toen pas begreep ik wat er stond.

"Ik toon niet wat mensen zien maar wat zij begeren."

"O mijn god. Dat is het! Neregeb is begeren. Ik snap het eindelijk. Harry wilt heel graag zijn ouders ontmoeten ook al zijn ze dood. Ron wil heel graag Quidditch captain worden en Head boy. En ik wil graag mijn famillie ontmoeten. Of ze nou dood zijn of niet. Ik moet het hun gelijk vertellen." zei ik tegen mezelf. Ik draaide me om en zag tot mijn schrik dat Dumbledore voor me stond.

"Weer terug Clary?" vroeg hij. Ik zei niks terug omdat ik nog steeds een beetje in shok was.

"Ik zie dat jij net zoals vele anderen de spiegel van Neregeb hebt gevonden. Ik geloof dat je nu weet wat het doet." ging Dumbledore rustig verder.

"Ja professor. Neregeb is eigenlijk het spiegelwoord voor begeren wat betekend dat het laat zien wat je het liefst wil. Ik zie mijn familie ook al weet ik niet of ze nou dood zijn of leven, en dat frustreert mij heel erg. Alsof andere mensen het wel weten maar mij het niet willen of kunnen vertellen. Het liefst zou ik zo in hun hoofd kunnen kijken om te zien of ze liegen maar dat doe ik niet vanwege mijn vertrouwen in hun."

"Heb geduld Clary. Je vragen zullen snel worden beantwoord."

"Professor wat ziet u eigenlijk in de spiegel." Het was een tijdje stil totdat hij antwoordde. "Ik zie een paar dikke wollen sokken." zei hij enkel. Ik had het gevoel dat hij iets verborg maar ik liet het er maar bij.

"Ik ga maar weer naar bed professor. Het was leuk u weer eens te kunnen spreken." zei ik met een glimlach. Hij knikte en ik ging op weg naar de slaapzaal. Toen ik in mijn bed lag dacht ik even na hoe ik Harry en Ron zou vertellen over de spiegel. Toen ik het eenmaal had sloeg ik het deken over mijn hoofd en sliep als een roos.

~Tijds skip~

Toen ik de jongens had verteld over de spiegel zei Ron dat het beter was als we alles aan Hermione zouden vertellen. Uiteindelijk wist ze zelf ook niet veel met de informatie te doen dus hielden we het er maar bij. Na de vakantie begonnen de lessen weer en was het wat drukker vanwege de toetsen. Veel vijfde en zevende jaars hadden het druk met leren voor hun S.L.I.J.M.B.A.L.L.E.N en P.U.I.S.T.E.N. Harry, Ron, Hermione en ik zaten in de bieb te leren totdat Hermione terug kwam stormen met een dik boek.

"Ik had jullie in de verkeerde sectie laten zoeken. Hoe stom kon ik zijn." zei ze tegen zichzelf. Ze sloeg het boek op tafel terwijl onze spullen bijna op de grond vielen.

"Lekker bezig Hermione ik was bijna mijn handen kwijtgeraakt." zei ik. Ze negeerde me volledig en praatte verder. "Ik heb dit een paar weken geleden uitgezocht toen ik even wilde lezen."

"Dit is even lezen?"vroeg Ron verbaasd. Hermione rolde met haar ogen en sloeg het boek open. Met haar vinger ging ze langs de tekst tot ze op een naam tikte.

"Natuurlijk! Hier staat het!" zei ze enthousiast. "Nicholas Flamel is de enige maker van de Steen der Wijzen."

"De wat?" vroeg Ron.