Once a potter, always a Potter. Ft. Shadow Hunters (On Hold)

~7. Een oude bekende en Quidditch~

*Herschreven*

"Professor ik denk dat ik naar de ziekenzaal moet. Ik heb mijn enkel gebroken." zei ik.

"Oh jeetje kom maar met mij mee ik breng je wel. De rest ga maar naar de Common room."

~Volgende dag~

Clary pov...

Na school moesten Harry en ik naar het Quidditch veld komen. We renden best hard want we waren te laat. Opeens botste ik tegen iemand op en viel op de grond. Tegenover mij zat een jongen op zijn onder rug te wrijven. Hij keek me voor een paar seconden aan alsof hij een spook had gezien. Zijn gezicht kwam me heel erg bekend voor. Opeens wist ik weer wie hij was.

"Will!" riep ik.

"Clary!" riep hij net zo enthousiast. 

"Ik heb je zo erg gemist."

"Het was maar drie maanden maar oké." zei hij en hij gaf me een knuffel.

Will Turner, zo heette hij. Ik kende Will al sinds de basisschool samen met Hermione. Je zou kunnen zeggen dat we drie besten vrienden waren tot ik natuurlijk de brief van Hogwarts kreeg en bla, bla, bla. Will was net als ik ook geïnjecteerd met hetzelfde spul wat die ratachtige man bij mij had ingespoten toen ik nog een baby was. Alleen bestuurd hij niet alle krachten van de natuur en ik wel. Op de basisschool waren we onafscheidelijk van elkaar.

"Ik zou graag verder willen praten maar ik moet er echt vandoor ik spreek je later." zei ik en Harry en ik renden weer verder het veld op.

"Wie was die jongen?" vroeg Harry.

"Dat is Will. Mijn beste vriend van de basisschool." zei ik. Hij knikte met zijn hoofd en stelde verder geen vragen meer.

Daar stond al een jongen klaar met een kist en ik schatte dat hij een zesde of zevende jaars was. Oliver Wood was zij naam als ik me niet vergis.

"Goedemiddag jongens." zei hij beleefd.

'Hey' zeiden Harry en ik tegelijk.

"Mijn naam is Oliver Wood en ik ben captain van het Gryffindor Quidditch team." zei hij terwijl hij onze handen schudde. Hij opende de kist en ik zag dat er twee kleine en 1 grote bruine bal in zat en 1 klein goud balletje met de grootte van een walnoot.

Hij vertelde ons dat de grote bal een quaffle was. Die moesten de jagers in de doelen gooien en de keepers afweren. De twee kleinere ballen waren bludgers die moesten de drijvers weg slaan met een drijvers knuppel. Als laatste had je de golden snitch. Die moesten de zoekers zoeken. Als de één van de zoekers het balletje vind en vangt dan stopt  het spel en wint dat team 150. Wood liet eerst de bludgers los en we moesten bukken om er voor te zorgen dat we niet geraakt werden. Hij ving de bal met veel moeite op en stopte het gelijk weer terug. Daarna liet hij de snitch los en die vloog meteen weg. Het was best moeilijk te vinden zo met het blote oog maar ik sloot mijn ogen en ik voelde de trillingen in de lucht door de kleine gouden vleugels. Toen de snitch dichtbij genoeg was pakte ik het zo uit de lucht als een kat die zijn prooi had gevonden. De jongens keken me beiden verbaast aan.

'Hoe kon je dat zo snel vangen zelfs ik zag het niet eens!' zei Wood verbaast.

"Beginners geluk" zei ik met een kleine glimlach op mijn gezicht. Wood praatte nog een beetje verder en rond het avond eten mochten we weer terug naar de Common room.

Op de gang kwam ik Will weer tegen en hij vertelde me dat hij later op Hogwarts kwam omdat hij de trein had gemist. Typisch hem, op de basisschool kwam hij ook vaak te laat. Hij zat ook in Gryffindor. Blijkbaar sliep hij bij Harry en Ron op de kamer. Hopelijk zouden ze goede vrienden worden...

Ik heb niet echt gekeken of er fouten in zitten want ik ben nu op school en ik zou eigenlijk aan het leren moeten zijn voor mijn komende toetmaand die volgende week begint. Dus sorry alvast voor als het langer duurt dan normaal. En als ik fouten heb gemaakt dan mag je het zeggen. 

Vergeet niet te stemmen en te reageren. xx

Word count: 708

Bijgewerkt op: 5/11/2018