Napasimangot ako ng maalala ko ang mga nangyari, binigay ko ang sarili ko kay Lindon kagabi, nagising ako kanina na wala na siya. Walanghiya talaga, ano 'yon? Matapos niya akong gamitin, iiwan nalang?
"Naku! Yana! Saan ka ba nagpunta?, kagabi ka pa namin hinahanap ah?" Sinulyapan ko si madam Conchita pero agad ring yumuko.
"Gusto mo bang iparating ko ito kay sir Lindon?" Payak akong natawa dahil sa banta niya, sige madam, ng malaman niyang pinagalitan mo ako dahil nawala akong parang bula at magdamag na nasa kwarto ng letcheng 'yon!
"Nasaan po ba si sir?" Tinignan ko na siya, umaasang masagot niya ang mga katanungan ko.
"May sakit ka ba Yana?" Humina ang boses ni madam. Umiling ako bilang sagot. Naiiyak talaga ako, hindi ko na kasi maintindihan, ano ba talaga kami ni Lindon?
"Maagang umalis si sir kanina, sige na, pakilinis nalang nang mga dahon sa labas, magwalis ka na diyan."
"Opo."
Naglakad na ako, shit, ang sakit parin ng ibaba ko. Napatigil ako sa paglalakad at tuluyang tumulo ang mga luha ko.
Nasasaktan ako, hindi ko alam kung bakit pero ang sakit sakit. Ano ba kasi ang pinagkakaabalahan niya? Tuwing nagkikita kami, kinabukasan wala na siya, ilang araw na naman ba siyang mawawala?
"Hoy, Yana? May problema ba?" Joana.
Umiling lang ako, pinunasan ko ang mga luha ko bago ko siya tingnan.
"Ano kasi eh, masama ang pakiramdam ko." Totoo naman, mabigat ang pakiramdam ko.
"Ganoon ba? Sige, sasabihin ko kay madam Conchita, ako nalang muna gagawa ng gawain mo."
"Ah--hindi, okay lang."
"Shh... Ano ka ba, sige na ako ng bahala, umaykat ka na sa itaas at magpahinga."
Tumango na lang ako at pinilit maglakad papunta sa itaas.
~•~
A's POV(ako 'yan)
Hapon na ng umuwi si Lindon galing sa kanyang opisina. Umupo muna siya sa sofa sa sala at napapikit.
Napadilat ang mga mata niya ng maalala niya si Alyana at ang nangyari kagabi.
"Tsk... That girl." Nakangiti niyang sambit sa sarili.
"Good afternoon sir, may kailangan po ba kayo?"nakangiting tanong ni Joana sakanyang amo.
"Nothing." Maikli niyang tugon.
Umalis na lamang si Joana at nagtungo sa kusina.
Maya-maya pa...
"AHH! DUGO!" Kumunot ang noo ni Lindon dahil sa pagsigaw ni Conchita.
Agad tinakbo ni Joana ang pinanggalingan ng sigaw, napabuntong-hininga nalang si Lindon ng maalalang, takot si Conchita sa dugo, at mukhang sa kwarto niya nanggaling ang sigaw.
Bigla siyang natauhan.
"Shit, the blood stains in my bed sheets." Agad siyang tumayo at tinungo ang kanyang silid.
Agad dumapo ang mga tingin nina Conchita at Joana sa lalaking salubong ngayon ang kilay.
"What are you doing here? You are not allowed to enter my room, unless I told you."
"Ah k-kasi s-sir, may sakit si Yana, kaya si madam ang maglilinis ng k-kwarto niyo ngayon."
Agad nanlambot ang expression ni Lindon dahil sa narinig. May sakit si Yana? Dahil ba 'yon sa nangyari kagabi?
"Get out Conchita, you," itinuro niya si Joana.
"Change that." Tukoy niya sa bed sheets.
Siguro'y pupuntahan nalang niya si Yana, kakamustahin at aalagaan.
Umalis na si Conchita na nanginginig. Takot na takot talaga siya sa dugo, poor old lady.
Agad siyang kumuha ng simpleng v-neck t-shirt at plain black na short, 'yong hanggang tuhod.
Pupuntahan na niya sana si Yana ng mag-ring ang cellphone niya.
Tumambad sa screen ng cellphone niya ang pangalan ng taong kinaiinisan niya.
"This girl." Mahina niyang bulong.
He cancel the phone call and continue walking, papunta s kwarto ni Yana.
Nung nasa labas na siya ng kwarto ni Yana, nag-vibrate ang cellphone niya, tinignan niya ito.
"Hell." Inis na bulong ni Lindon, he turn his back, kailangan niyang siputin ang taong ito, kundi lagot siya sa mommy niya.
~•~
"Hi Lindon!" Tumayo siya at hinalikan si Lindon sa pisngi.
"I'm so happy you came. Lets order na?" Tumango si Lindon, and grab the menu.
"So... Napag-usapan na nina mom and tita Eveth ang wedding natin, are you excited?"
Business persons and their business. Naiipit si Lindon sa sitwasyong kahit minsan hindi niya maisip na mangyayari sakanya.
"I want to have atleast three kiddo, how 'bout you? Kahit ilan para sa'yo Lindon."
Sasha smile.Walang magawa si Lindon kundi, ngumiti rin at sabayan si Sasha, mabait si Sasha, kababata niya ito. Kaya hindi niya talaga maisip na sakanya ito ikakasal.
"A basket ball team?" Sasha giggle while Lindon smirk.
"Thats too much Lindon! Sabi ni mom, its painful kapag nanganak ka buts its all worth it kapag nakita muna si baby. But I know when that time comes, you'll there for me, right?"
Ngumiti si Lindon.
"Of course."Yana suddenly appear on his mind. Habang kumakain sila hindi niya maiwasang isipin kung okay lang ba si Yana.
Alam niya na mali na may mangyari sakanila. Kinuha niya ang kainosentehan ni Yana, but believe him, nawala siya sa sarili at ang tanging nasa isip niya ay si Yana.
"Hey. Lindon? Nakikinig ka ba?" Bumalik siya sa katinuan ng tapikin ni Sasha ang kamay niya.
Sasha is so beautiful, so innocent yet iba ang nasa isip niya. Hindi niya kasi mabura sa isip niy si Yana. Puro nalang Yana.
"As I was saying, mom wants to see you. I bet you're free tonight, dederetso tayo sa bahay."
Alam niyang hindi siya makakatangi kay Sasha and his tita Luz, maybe he should forget about Yana, itatali narin naman siya kay Sasha.
"Sure."
"Yay! I'm so excited!" She said sweetly.
"Nga pala, where's ate Paris? Hindi ko ma siya nakikita."
Yeah, Paris and Aron, nagtanan na nga ang dalawa. Hindi na sila napigilan ni Lindon, nalaman niya nalang kasi ito kay Yana. Hindi pa ito alam ng mom at dad nila
But I know malapit na nila itong alaman.Lindon just hope na matanggap ito ng mommy nila.
"I don't know." Tanging sagot niya.
BINABASA MO ANG
Running away from my boss(Completed)
RomanceRated Spg, lol, di naman masyado, hahaha! May mga scenes lang. Beware! Ps:Superduper fast forward. Kaya nga 10chappies lang. Highest ranked #234 in romance R-16 Book cover by koreanugh