Leap Of Faith Part 1-30 Completed

Part 7

"You...!!"
"Huh...???"

Daddy si Daisie..???biar betul..??

Sy tunduk saja sepanjang masa bos Nita makan.macam-macam suda bermain dalam kepala otak Sy.dalam ramai- ramai orang kenapa Sy ditemukan dengan orang ni.masih segar bugar lagi kejadian kelmarin.benjol di kepala Sy pun masih sakit..

"You sure you don't want to eat..?" Bos Nita bersuara "..go ahead..order something to eat.." dia bercakap lagi sambil kunyah makanan..
"Tidak apa bos..pelan-pelan makan" kecil saja suara Sy bercakap.

Bos Nita letak sudu dan garfu dia..
"Please..at least order something to drink..don't make me feel bad" Bos Nita lap mulut dia dengan tisu..lepas tu dia angkat tangan panggil waitress yang ada di sana.datang sorang perempuan sambil bawa menu
"Err...bagi sy jus mangga.." Sy senyum sama waitress tu sambil bagi balik menu sama dia.
"Ok miss..tunggu sekejap ya" waitress tu balas senyuman Sy.Sy kembali tunduk kepala.

"How's your forehead?masih sakit?" Gulp...!

Sy pegang dahi Sy..kenapa la dia mau tanya pasal benjol di kepala ni.Sy malu..malu sebab berkasar sama dia kelmarin.malu sebab menyumpah anjing dia.malu sebab pecahkan 'piring terbang' anjing dia.makin Sy malu bila Sy ugut mau humban batu sama anjing dia..

"Err..ok suda" pendek Sy jawab.
"Let me have a look.." Bos Nita cuba selak rambut depan Sy..tapi cepat-cepat Sy undur ke belakang
"Ok suda dahi sy.." Sy bilang lagi
"Just...let me have a look..kelmarin kau tidak bagi sy peluang pun tengok benjolan tu teruk ka tidak" bilang bos Nita.perlahan-lahan Sy selak sendiri rambut depan Sy..Sy gigit bibir Sy bila bos Nita tekan lembut benjolan tu
"Aauuww..Aauuww.." Sy mengadu
"Ssshhhh...merah suda ni..sikit saja sy tekan kau suda mengadu kesakitan.lepas ni pigi klinik ok.." bos Nita suda letak tangan dia bersilang di hujung meja.Sy tunduk angguk kepala.kasi iya saja la..

Lama tu kami diam.balik-balik Sy minum tu jus mangga.
"So..kau ni kakak si Randal ya.." tiba-tiba dia bersuara.terangkat kepala Sy tengok dia.Ya..akhirnya..negotiation bermula..ini yang Sy tunggu.
"Ya bos..minta tolong bos..adik sy tidak bersalah.dia difitnah..tolong pertimbangkan kes adik sy bos.." lain skrip sy hafal..lain yang terkeluar dari mulut sy "..tolong tarik balik dakwaan bos terhadap adik sy..kasihani adik sy bos.." Sy tengok muka bos Nita dengan tepat..
"Kau yakin adik kau difitnah..?apa bukti dia..?"
"Sy tiada bukti..tapi sy tau adik sy tidak bersalah.."
"Andai kata adik kau tidak bersalah..dapat ka dia ganti balik cermin kereta sy yang dia pecahkan..?"
"Sy akan ganti cermin kereta bos bagi pihak adik sy..sy cuma minta bos tolong adik sy.."
"Sy minta maaf..kes ni suda sy serah sama pihak polis dan bahagian HR untuk urus.kenapa sy dakwa adik kau sebab laptop yang dia curi tu mengandungi dokumen penting..sy dapat tahu adik kau tinggal serumah dengan sekuriti dari ****** hotel..kalau dokumen tu jatuh ke tangan pihak lain..ini kerugian besar untuk hotel kami..sy minta maaf sy tidak dapat tolong adik kamu" sekali lagi bos Nita angkat tangan,panggil waitress tadi
"Tapi adik sy tidak bersalah!!" Tinggi suara Sy..dia terus terang tidak mau tarik dakwaan terhadap Randal..sakitnya hati Sy
"Kasi masuk minuman ni dalam bil sy..." bilang bos Nita sama waitress tu
"Baik Sir Marco..."
"Tidak perlu..sy boleh bayar.." cepat-cepat Sy menyampuk.Sy kasi keluar dompet Sy "..berapa harga jus ni.." tangan Sy sedia suda kasi keluar duit.waitress tu tengok bos Nita
"Kamu boleh pergi sekarang.." bos Nita suruh waitress tu beredar kasi tinggal kami.
"Sy minta tolong sangat-sangat bos..tolong adik sy..dia tidak bersalah" sekali lagi Sy merayu.

Bos Nita diam sekejap;
"Sy akan cakap dengan lawyer sy.." baru la di sana Sy boleh tersenyum.
"Terima kasih bos..terima kasih.." entah kenapa terlampau gembira Sy pegang dan genggam kuat tangan bos Nita.cepat-cepat Sy kasi lepas bila bos Nita tengok tangan dia sambil kening sebelah kiri dia terangkat.
"Sorry bos.." Sy tarik tangan Sy pigi bawah meja.
"Please..just call me Daddy Daisie.." Sy pandang muka bos Nita dengan kening berkeriut "..Haha..just kidding..panggil saja sy Marco.." masih lagi dia ketawa
"Bos..sy betul-betul minta tolong sama bos..adik sy tidak bersalah..kasihani la kami.."
"Sy tidak janji kau apa-apa..tapi nanti sy akan jumpa lawyer sy..see what he can do about this case" Sy angguk kepala mendengar saja bos Nita cakap begitu
"Please make it happen bos.." Sounds desperate kan..tapi itu saja yang termampu..langgar saja tu english ngam ka tidak.sekali lagi bos Nita ketawa
"For the moment..mari sy hantar kau pigi klinik..kita ubat benjol di kepala kau.." hah??dia mau hantar Sy pigi klinik sebab benjol ni saja?
"Eh..tidak apa bos..benjol ni kecil hal saja ni" cepat-cepat Sy menolak..bikin malu saja di klinik nanti..benda kecil begini mau pigi klinik segala..
"Kau tidak takut liur Daisie ada terpalit di dahi kau..?nanti kau terkena penyakit dari Daisie pula.." Sy terdiam..dia mau kasi kena Sy ka ni? Bos Nita senyum suda sama Sy..sweet muka dia bila dia senyum..sebelum ni Sy sangka bos Nita orangnya suda berumur..rambut tinggal separuh kepala..muka berkedut..perut ke depan..macam beliau suda..rupanya masih muda..mungkin seumur Sy bos Nita ni..
"Puas tengok..?" Senyum bos Nita sama Sy.cepat-cepat Sy tengok tempat lain.ketara sangat ka Sy perhati muka dia tadi
"Come..follow me.." bos Nita berdiri..Sy pun binggung-binggung berdiri ikut bos Nita dari belakang.

Kami keluar dari restoran tu..semua staff yang ada di sana terus berdiri tegak..Nita yang duduk dalam kaunter tadi cepat-cepat keluar pigi dekat kami.
"Nita..I'm going out..I'm sending Randal sister to clinic.." Nita taip sesuatu di tab dia "..then I'm sending her home.." Nita berenti menaip..berkerut dahi dia tengok kami
"Bos send her home..?" Macam puzzled ni muka Nita tengok kami
"Ya..we live in a same housing" dia bilang..
"Taman Permata..?" Nita tanya...mata Nita tengok Sy.ketara ba muka Nita penuh persoalan
"Yes..oh ya..I'm not coming back to office..." Nita kembali menaip di tab dia "..kalau si Fedelia datang..jangan bagitau dia sy di mana.." serius Nita menaip..
"Anything else Sir..?" Nita tengok bos dia..
"Contact Mr Smith..sy mau tanya dia pasal case Randal Justin.." bos Nita tengok Sy..Sy tunduk saja..
"Ok Sir..." Nita jawab..
"Come.." bos Nita tengok Sy.duluan bos Nita berjalan dari Sy..terus Nita tarik Sy
"Kakak kenal bos sy..?" Dia berbisik
"Nanti malam kita cerita.." Sy jawab "..ok Nita..kakak jalan dulu.." cepat-cepat Sy berlari kejar bos Nita.

Dalam kereta..kami diam saja..hanya suara dari radio yang memenuhi ruang kereta.betul-betul Sy segan naik kereta bos Nita..di kampung kereta Sy yg biasa-biasa saja.boleh la kampungan saja.sayang saja Sy naik turun L**** pigi belajar memandu dulu tapi tidak guna tu lesen.dengan bantuan bos Sy di Cash&Carry dapat la Sy kasi keluar kereta jenis proton wira..secondhand saja.itu la Sy bawa ke hulu ke hilir..

"By the way...what's your name?" Pertanyaan bos Nita buat Sy tersentak..terus ingatan pasal kereta Sy hilang serta merta.
"Rainer..bos..Rainer Ivanka" Sy jawab
"Rainer Ivanka..nice name.." angguk-angguk kepala saja bos Nita "..for the second time..panggil sy Marco..jangan panggil sy bos..yang bos tu bapa sy.."
"Ok bos Marco.." susah la mau panggil nama bos Nita ni..
"Buang tu perkataan bos..just Marco..ok?"
"Ok...Marco.." perlahan Sy sebut nama bos Nita..pelik ok..just pelik Sy rasa.
"Haaa..macam tu la.." Sy tengok Marco macam senyum.Sy pun ikut senyum..tapi tidak la kasi ketara sangat.

Selesai saja jumpa doktor dan ambil ubat..Marco terus hantar Sy pulang..betul-betul depan rumah Nita.
"Who you live with here..?" Marco tanya
"Err...friend" teragak-agak Sy mau bagitau Marco yang Sy tinggal dengan Nita
"Boyfriend..?" Marco agak
"Eh..tidak la..sy tiada boyfriend.." tu seat belt suda Sy tarik.
"Ya meh single..?I don't believe you.." kecil mata Marco tengok Sy.Sy ketawa bila dia buat begitu
"Ya..sy single..dulu pernah bertunang tapi putus tunang suda" entah kenapa lancar Sy bagitau Marco pasal hal peribadi Sy.
"I see...no worries..ramai lagi lelaki di dunia ni..you will find your man" Marco senyum tengok Sy.
"Errmm..thank you ya sebab hantar sy..sy naik rumah dulu.." tidak boleh lama-lama ni dalam kereta..nanti dia banyak tanya..hahaa
"Your welcome..take care ok..jangan lupa makan tu ubat" Sy yang suda di luar kereta hanya angguk kepala dengar pesanan Marco.lepas kereta Marco membelok ke jalan besar baru Sy berjalan masuk rumah.

Bersambung...