Claire's POV
Hi! Im Steffany Claire Montemayor. 18 years old from Pasig City. Ayoko na sabihin address ko baka makitambay kapa sa bahay ko eh. Yung papa ko nasa UK, si mama nandito sa Philippines kaso ayoko naman dun tumira sa bahay. Pasig lang din naman sila nakatira. Kaya mas okay na na magisa ako. Mayroon akong ate. Stacy Nicole Montemayor pangalan niya. Bitch rin yun! Hindi pa nga lang naglalantad.
My friends? Madalas kaming magkita-kita tapos magkakasamang maglalandi. Syempre walang iwanan!
Mahilig kaming magpunta sa mga bar. Syempre pag maraming boys, maraming toys!
College student rin ako. Kahit naman puro landi ako sa gabi nagaaral pa rin naman ako no! And you know what?! Accountancy ang course ko. Isn't it amazing? Ako na yata ang pinakamagandang accountant kapag nakagraduate na ako.
Well, as what I have said earlier, "maraming boys means maraming toys", I really sound like a playgirl no? Eh wala eh. I changed my perception na.
There is a big reason behind everything as to why I became the "Steffany Claire Montemayor" now, different from the 'me' two years ago.
I believed in the magic of love. Wow! Now I sound like an idiot! Yuck! And it was horrible. Once, I fell in love, gave my all and sacrificed everything, until I was betrayed... Until I was dumped, jerked and fucked up by my stupid-jerk-feeble minded-shit-fucking boyfriend that reciprocated my love with pain and a heartbreak.
I never thought he could do that to me. He promised never leaving me and loving me forever.
There I found out that forever is just a word. Shit!
I never knew he had bad schemes. Everything was just a big fat lie. A stupid joke!
He dumped me! Of all people, he dumped me with my bitch friend.
Tch! Masyado nakong nagiging evil. Pero yun naman talaga ang nangyari eh! Sa susunod ko na lang ikekwento sa inyo yung whole story. Nabibwiset lang ako kapag naaalala ko eh!
And it's been two-long-years but.....
Alam mo yun?! Yung nagpakatanga ka sa kanya, lahat ginawa mo kasi nga mahal mo siya tapos niloloko ka pala ng gago?
Nyeta naman diba? At dahil sa best experience ko yun, naging ganito na ako. Charaaaan! *clap clap* The new and improved "Steffany" has made!
Napagtanto ko lang naman na ang mga lalaki hindi deserve na mahalin at seryosohin. Dapat sa kanila minsan, ooopps! Mali, I mean PALAGING pinaglalaruan... Palaging pinaglalaruan.
Dapat lang sa kanila na maranasan rin nila yung sakit kapag sinasaktan. Yung pakiramdam nang niloloko kalang, binobola, tapos ipagpapalit sa panget. Yung pakiramdam nang papangakuan ka ng kung anu-ano tapos iiwanan ka lang pala sa huli. Diba? Haynako.
Masaya rin talagang maging bitter eh no?
Paano ba naman kasi, first boyfriend ko siya tapos three years na kami. Tapos sila ng bitch kong friend magwa-one year na. Wow. Ang mga ahas talaga galing magtago no, nagkakatawang tao na.
Pero ngayon, wala na akong balita kung sila pa rin ba. After kasi ng mga nangyari noon, nagpunta na sila sa ibang bansa magkasama. Iniisip ko nga kung buhay pa yung mga yun eh or nag-crash yung plane na sinakyan nila. Sana nag-crash.
Ngayon, nagreready na ako na isuot yung dress dahil every saturday evening ay pumupunta kami ng mga kaibigan ko sa BNY at saturday ngayon.
Akala niyo ba BNY ay shop ng mga damit or jeans, no no no my dears. BNY stands for, "Broken Na You?". Well kahit ganoon ang pangalan ng bar, hindi yun 'Cheapipay' (Cheap). Meron din dung mga live bands at minsan may mga sikat na banda kaya masaya tapos all-night party talaga. Ewan ko ba anong trip ng mayari nito bakit yun yung pangalan. Corny no.
