Keşke..

İlk Tanışma...

Songül o sabahta her sabah yaptığı gibi kalktı banyodaki bazı işlerini hallettikten sonra odasına geçip okul kıyafetlerini üstüne geçirdi ve annesinin sesini duydu.

Eda: Songül bi bakarmısın canım

Songül: Geliyorum anneciğim

Songül hızla aşağıya indi ve annesinin yanağına bir öpücük kondurdu

Eda: Kahvaltın hazır ben çıkıyorum

Songül: Görüşürüz

Eda: Ha bu arada öğlen seni okuldan almaya geleceğim beraber yemek yeriz hem seninle konuşmam gereken bişey var

Songül: Tamam olur

Songül kahvaltısını ettikten sonra okula gitti çantasını sınıfa bırakıp Cemre , Eylül ve Meral'i aramak için kantine doğru ilerledi
Kızlar orada oturuyordu Songül'de bir sandalye bulup yanlarına gitti

Songül: Nasılsınız kızlar

Cemre: İyiyiz tatlım sen nasılsın

Songül: Bende iyiyim

Biraz sohbet edip sınıfa giderler

Meral: Of ya

Eylül: Noldu ?

Meral: Patlıycam bu okul köşelerinde bakın ne diycem okul çıkışı alışverişe gidelimmi

Songül: Beni hiç katmayın bu plana anneme sözüm var yemeğe gidicez bişey konuşucakmış benimle

Eylül: Önemli bişeymi ?

Songül: Bilmiyorum

Meral: Tamam o zaman sen annenin yanından ayrıldıktan sonra haber ver bi yerlere gider kritik yaparız

Songül: Tamam

Bütün dersler biter ve çıkış zili çalar
Songül okulun dışına çıktığında arabasının önünde bekleyen annesini görür ve sarılırlar

Eda: Nasıl geçti günün bakalım

Songül: Herzamanki gibi

Arabaya binip şık bir mekana giderler
Yemek söylerler Songül merak dolu gözlerle annesine bakıyordur

Songül: Anne söylermisin artık ne olduğunu meraktan ölücem

Eda Songül'ün elini tutar

Eda: Kızım biliyorsun ben babanla zorla evlendim zar zor kurtuldum ondan tek pişman olmadığım nokta sen oldun o evlilikte

Songül: Anne sonuca gelirmisin artık. Lütfen.!

Eda: Ben aşık oldum

Songül: Ne..?

Eda: Biliyorum şaşırdın ama bende artık yanımda biri istiyorum bi hayat arkadaşım olsa bana destek çıksa ben mutlu olsam sen sevinmezmisin.?

Songül: Evlenicekmisin.!

Eda: Sana söz veriyorum asla senden vazgeçmeyeceğim şuan nasıl seviyosam evlenincede öyle sevicem

Songül'ün gözleri dolar
Eda kalkıp Songül'ün yanına oturur

Eda: Hadi bırakalım yemek yemeyi eve gidip anne kız günü yapalım ne dersin ?