Obey Me #READINT2017 #TYS17

#12# I Will Live With You And You Won't Touch Her Anymore

~Αφου διαβασετε το παρτ σας παρακαλω κοιταξτε καποια πραγματα που σας εγραψα κατω...ευχαριστω~

Το κουδουνι χτυπησε και εγω πηγα στην πορτα για να ανοιξω στον Μαρκο και στην Μαριαννα.

Μολις με ειδαν με αγκαλιασαν χαμογελοντας ενω η κολλητη μου με κοιτουσε με ενα παραξενεμενο βλεμμα προσπαθοντας να καταλαβει εαν ειμαι καλα. Οταν ομως προσεξε τις δαγκωνιες στο λαιμο μου γουρλωσε τα ματια και αρχισε να βουρκωνει. Χαμογελασα για να την καθησυχασω και να προσπαθησω να της εξηγησω πως ειμαι καλα.

-Αντε μωρη αχρηστη δουλα ποση ωρα θα στεκεσε στην πορτα? Πρεπει να φαμε καποια στιγμη...ακουστηκε η φωνη της μεγαιρας μητερας και η Μαριαννα κοκκινησε απο τα νευρα της με το που καταλαβε πως μιλουσε σε μενα της εγνεψα να ησυχάσει.

Φυγαμε απο την πορτα και πηγαμε στην τραπεζαρια οπου καθονταν ολοι και περιμεναν να σερβίρω λες και δεν εχουν χερια. Εκατσε και η Μαριαννα με τον Μαρκο οταν εγω αρχισα να βαζω σε πιατα το αρνι που ειχα μαγειρεψει.

-Σας φτανει αυτο αρχοντα μου?ρωτησα ενω του εδειξα το πιατο που του ειχα ετοιμασει.

-Ναι μια χαρα ειναι αλλωστε θα φαω και εσενα μετα...ειπε κλεινοντας μου το ματι και η μνηστη του στραβωσε τα μουτρα της και ενιωθα πως με ειχε δολοφονησει αρκετες φορες στο ξανθο κεφαλακι της.

-Εβελιν καθησε να φας...με προσταξε ο Τζοκερ

-Τι πραγμα? Το δουλικο θα φαει μαζι μας?

-Ναι μητερα η ΕΒΕΛΙΝ θα φαει μαζι μας υπαρχει καποιο προβλημα?ρωτησε αγριεμενα και η αλλη μαζευτηκε

-Οχι...ειπε η μεγαιρα μεσα απο τα δοντια της και πλεον με δολοφονουσε και αυτη στο κεφαλι της. Τελεια θα περασουμε και σημερα.

-Τζοκερουλινο μου πως εισαι? Καιρο εχω να σε δω...ειπε η Ευα με την τοσο εκνευριστικα τσιριχτη φωνη της που απλα ηθελα να της πεταξω κατι στο κεφαλι. Το Τζοκερουλινο δεν το σχολιαζω καν.

-Α ναι καιρο εχουμε να τα πουμε απο τοτε που σε παρατησα επειδη πηδιοσουνα με ολη την Τρανσιλβανια...ειπε απολυτως ηρεμα εκεινη μαζευτηκε και εγω με την Μαριαννα, τον Μαρκο και τον Τζοκερ κρατιομασταν με νυχια και με δοντια να μην πεθανουμε στο γελιο...τοτε ενιωσα ενα χερι να ακουμπαει το μπουτι μου...

Διπλα μου καθοταν ο Τζοκερ οποτε καταλαβαινεται...

Με αυτο το πραγμα που εκανε με γαργαλαγε και προσπαθουσα παρα πολυ σκληρα να μην αρχισω να γελαω...γιατι εαν το εκανα ηταν πολυ πιθανο να χασω την πολυτιμη μου ζωη συντομα.