My Brothers and I (UNEDITED)(ON-GOING)

chapter 10:USELESS SHANE ADAMS

Krishna's POV

Pagkatapos Kong magpalit ng damit ay dumiretso ako sa garden.Halos walang pumupuntang estudyante dito dahil malayo Ito sa mga building.Pinagawa kase Ito para may pahingaan ang mga estudyante kaya lang hindi nila Ito pinupuntahan kase may multo rin daw.Psh.hambalusin ko sila e!mga pabebe!

Ilang araw na rin pala Simula nung unang pasukan.Ilang araw ko na din nararanasan ang ganito.ang ma-bully.
Sa dati Kong school ay ako ang nambubully pero sa mga bully din.

Hays,mag iisang linggo na at Hindi pa sila natatapos.Hintayin lang nilang matapos ang isang linggo at talagang babawi ako.

"Sabi ko na nga ba at nandito Ka"

Sino yun?hindi kaya totoo yung sinasabi nila?na may momo dito?waaaahhhh!ayoko naaa!
Tatayo na Sana ako ng bigla siyang lumapit.

"Hahaha!Hindi ako multo.ako to,si useless."

Uso ba ang takutan ngayon?
Umupo siya sa tabi ko at tumingin din sa malayo na tila nag iisip.

"Grabe mga estudyante dito noh?"

Hindi ko siya sinagot.

"Mga malulupit sila.mga masasama sila.akala mo mga mababait pero may tinatago palang kademonyohan."

"Siguro may maraming tao ang gustong makapasok sa eskwelahan na ito.wala kaseng duda.maganda at magagaling magturo ang mga guro"

"Pero Hindi mo aakalain na kabaligtaran naman neto ang ugali ng ibang mga estudyante."

"Tulad ko,unang kita ko palang sa
eskwelahan na Ito ay na-enganyo na ako.iniisip ko na siguro marami akong magiging kaibigan at magiging mabuti ang Pag aaral ko pero.........."

Tumingin ako sakanya na nakatingin pa rin sa malayo.tila inaalala niya ang mga nangyare sa nakaraan.

Tumingin din siya saken na nakangiti ng mapakla.

"Nagkamali ako." Natawa siya ng mahina at tsaka tumingin ulit sa malayo.

"Nung pumasok ako sa eskwelahan na ito ay naranasan ko ang lahat ng hirap.yang nararanasan mo ngayon?napagdaanan ko rin yan kaya gusto kitang tulungan Dahil alam ko kung gaano kahirap"

"kahirap na pagtawanan ng maraming tao at mapahiya sa maraming tao."

"Nakakatawa lang dahil ang akala ko ay marami akong magiging kaibigan."

"Haha yung inaakala kong magagaling na guro?pareho lang pala sila sa mga estudyante nila."

At bigla nalang tumulo ang luha niya but she still manage to smile.but I know,its fake.dama ko yung lungkot sa mga binibitawan niyang mga salita.

"Mga mapagmaliit sa kapwa nila.Mga mapanlait.well,sino nga ba ako?I'm just nothing but useless!I don't doubt.My name is Useless Shane Adams anyway.A useless girl who used to.Walang ibang ginawa kundi mali."

Tumingin siya saken at nagulat ako sa naging tanong niya saken.

"Ikaw?hanggang kailan?"

"What?"

"You can't hide to me."

"What do you mean?"

"Drop the act Ms.krishna Denise Ventura"