Hard to Get: Violet

2. Family Dinner

Violet.

2nd day ko palang dito sa Dream High University at mukhang isa na ako sa mga BIG names dahil sa eksena ko kahapon.

That's fine with me pero bakit naman big deal sa kanila yun?

Nevermind.

Nagklase kami kaninang umaga at ngayon ay lunch time na.

Nakakalungkot. Hindi pa kase ako sanay ng naglulunch mag-isa.

Pero kaya ko 'to! I just need some more time. I actually believe in the saying 'Practice makes perfect' kaya naman magaling ako sa madaming bagay dahil mahaba ang pasesnsya ko and don't ever conclude na inborn sakin 'yan kase curious lang talaga ako kaya nagawa kong sumabak sa maraming bagay tulad nito, ngayon.

Tinatahak ko ang daan papuntang kamalditahan.

Back to real life, pinagbaon ako ni yaya ng Japanese food na nakalagay sa Japanese styled lunch box ko na dala dala ko ngayon habang naglalakad papunta sa pinuntahan kong tree kahapon.

I decided na dun muna ulit ako kase hindi sya masyadong exposed sa public and I want to relax myself while eating delicious food.

Oh, good. Walang madaming tao.

I placed a blanket dun sa part na uupuan ko just like having a nice picnic with myself.

After putting on the blanket, I placed my lunchbox there and I am still amazed by the looks of the food my yaya made for me.

Tinikman ko ung fried meat na hati hati dun with my chopsticks and as I'ved expected, masarap parin talaga.

Ineenjoy ko ung food ko dun nang bigla akong may narinig na mga nagtatawanan sa kabilang side.

I looked at them and I felt a little sad kase they looked like us way back in highschool.

Oh how I missed that feeling so much.

Well, just bear with it Vi. Ito naman yung ginusto mo diba? Better safe than Happy.

Binilisan ko tapusin yung kinakain ko and then nagmadali narin ako pumasok sa classroom para ibalik ung stuffs ko precisely my lunchbox.

Well, I guess i'm too early kase wala pang tao then I checked my clock and I just realized may thirty minutes pa palang free time kaya naman naglibot libot muna ako sa buong school.

Dito ako nagsimula sa first floor and look what I just found.

It's the music room.

Bukas ung pinto nya kaya sinilip ko muna kung may tao. Fortunately wala naman kaya it's safe!

Wala naman siguro masama kung papasok ako right? Nakabukas naman yung pinto so I guess that's fine.

Nilibot ko ng tingin yung buong room at tama nga ang pinili 'kong school dahil napaka-dreamy nang music room nila. Just the way I want it.

Nahagip ng tingin ko yung drums.
I was like 'This is a dream come true' dahil matagal ko nang pangarap makahawak ng drums. Too bad di ako marunong gumamit.