İkiz Kalpler

~-1-Yeni Okul & Sahaların Canavarı'mı? (épée)~

Öncelikle merhabalarrr ^^ bu yeni kitabımız. Umarım beğenirsiniz. Bi kitaptaki hiçbir karakter gerçek değildir ve kimseye benzetilmeye çalışılmamıştır. Bu ikizileri Guerre ile kendimizmiş gibi yazmak istiyoruz. Karakterler kişilik ve görünüş olarak bize benzemiyor :D yani öylesine kendimizmiş gibi yapıyoru :D ben Nehir, Guerre'de Masal. Umarım beğenirsiniz :3

~iyi okumalar~

-Nehir Erdem-

Masal ile beraber bavullarımızı almış müdürün odasına gidiyorduk. Aslında buraya gelmemizin nedenini en baştan anlatsam iyi olacak.

---

Babam, ünlü avukat Kerim Erdem. Bundan 8 yıl önce, Masal ve ben 7 yaşındayken annemiz evi terk etmişti. Eğer bir gün gelcek olsa onu asla affetmeyecektim. Her ne olursa olsun, bir anne çocuğunu nasıl terk edebilirdiki? Ama Masal böyle düşünmüyor, annemizinde haklı olabileceğini, eğer bir bir gün geri gelirse onu dinleyeceğini söylüyordu.

Babamız annemizin gitmesi üzerine çok değişti. Masal çok utangaç ve içine kapanık biri, aynı zamandada özgüven eksikliği var. Ama ben babamın kuralları ve gölgesi altında yaşamak istemiyorum!

Masal her ne kadar babamıza hak versede ben babamı anlamıyorum. Ayrıca Masal'ı kurmalarına izin veremem! O benim herşeyim! Bende onun.

Babamız her zaman bizim onun yani Kerim Erdem'e! Yakışan yani zeki çocuklar olmamızı istedi. Masal babamızın isteklerini yerine getirip ona lâyık bir çocuk olmak istesede ben asla onun kuralları ve isteklerine uymayacaktım!

Sırf o yüksek not almamı istiyor diye yanlış şıkları işaretlemekten, sırf o tarz sahibi şık olmamızı istiyor diye erkek kıyafetleri giymekten bıktım! Tamam rahat kıyafetler seviyorumda bunların kız versiyonunu giysem iyi olur! Kısacası ben artık, Nehir Erdem değil, Nehir olmak istiyorum!

İşte bu yüzden bu yatılı okula gelmek istedim. Babama kendi ayaklarım üstünde durabileceğimi gösterecektim. Biz artık büyükmüştük! Masal'da her ne kadar istemese ve beni vazgeçirmeye çalışsada en sonunda oda geldi.

Babam bizi kayıt ettirmiş. Babamla bir anlaşma yapmıştım. Eğer, liseden mezun olana kadar kendi ayaklarımız üzerinde durup, kendi paramızı kazanıp, babamdan hiçbir yardım almadan liseden mezun olursak babam ikinizide artık rahat bırakacaktı ve istediğimizi yapacakmış. Aslında böyle boş işlerle uğraşmazdımda, babam biz büyüyünce filmlerdeki gibi beni yda Masal'ı arkadaşının oğlu ile evlendirmeye kalkışırsa diye önlem alıyorum!

Ben Masal'ın ablası gibiydim. O hislerini çabucak belli ederdi. Annemiz gittiğindede böyle olmuştu. Annemin gitmesine bende cok üzülmüştüm ama Masal'ın o halini görünce resmen içim parçalanmıştı. Aslında Masal'ın o halini gördüğümde ve aklıma geldikçe annemden daha çok nefret ediyorum! Sırf o daha çok üzülmesin diye onun için herşeyi yaptım. Ben onun ablası gibiydim. Eğer birisi ona bişey yapmaya kalkışırsa cidden o kişyi doğduğuna pişman ederim!

Benim bu kaba saba, erkek gibi olmam aslında kendi seçimim. En başta Masal'ı korumak icin yapmıştım bunları. Yanında erkek gibi biri olursa ona bulaşmazlar diye. Zaten bende erkek olma potansiyeli vardı. Annem gitmeden öncede, hep erkekleri döver, futbol oynardım. Bence futbol erkek sporu olarak görülmemeli! Cidden cok eğlenceli ve iyi stres attırıyor. Neyse artık bu kadar yeter.

---

Odanın kapısını kıracak gibi omuzumla vurdum. İçeriden "gel! " sesi gelince hayvan gibi odaya daldım. Saçım başım dağılmış, iki elimde deve kadar bavullar vardı. Masal bir iki eli ile zar zor tuttuğu minik bavulu yere bırakınca derin bir nefes alıp verdi. Ben hala bacaklarımı iki yana ayırmış, bavulalrın saplarını tutuyor ve dağılmış saçım ve üstümle direk gibi dikiliyorsun. Karşımızda duran otuzlu yaslarda, siyah saçları arkadan topuz olarak toplanmış olan siyah gözlü ve üstünde siyah bir kalem etek ve beyaz bir fırfırlı gömlek ile siyah bir ceket giyen kadına baktım.