ჩვეულებრივ გზა გავაგრძელეთ, მე კი ჯუნს ვაკვიდებოდი, ასე მალე შეუყვარდა იუმინი? არა სიყვარული არამგონია რომ იყოს, აქ სულ სხვა გრძნობაა უფრო ერთმანეთისკენ მიდრეკილება აქვთ, რაღაც უხილავი აერთებს მათ. ვერაფერი ვერ გამიგია.
მთელი გზა ჯუნის გამომეტყველებას ვაკვირდებოდი, ზოგჯერ ნერვიულობა ეტყობოდა ზოგჯერ სიხარული, სულ არეული იყო სახე წაშლილი ჰქონდა, ნელნელა გიჟს ემსგავსებოდა.
-მოვედით?
უცბათ დაარღვია სიჩუმე მინგიუმ.
-არა არ მივსულვართ, მალე იქ ვიქნებით.
მიუგო უჯიმ.
ფანჯრიდან გადავიხედე, წინ მთა გველოდა რიმლის თავზეც უნდა ავსულიყავით, მთის წვერამდე ბილიკი იყო გაყვანილი, მანქანა მალე მიუახლოვდა მას და ასვლა დაიწყო .მალევე ავედით, და გადმოვედით მანქანიდან, წინ გვირაბი იყო გათხრილი რომელიც დაბლა ჩადიოდა, ნელნელა შევედით, გვირაბი ღრმად იყო გაყვანილი
რაღა აზრი ჰქონდა ამოსვლას თუ დაბლა უნდა ჩავსულიყავით?
დაბლა ჩასვლისას იქაურობა მწვანედ ანათებდა რადგან გარშემო სულ კრისტანები იყო, გვირაბი კი 4-ად გაიყო.
-რა ვქნათ?
-გავიყოთ.
-ჩვენი გაყოფა კარგად არასდროს არ სრულდებოდა უჯი.
-სხვა გზას ხედავთ? კარგით... მაშინ მინგიუ და ჯოშუა ერთად წავლენ, მე და ჯონჰანი ერთად ხოლო ჯუნი და ვონუ ერთად.
-უჯი აქ 4 გვირაბია.
-ჯანდაბა... რა გავაკეთოთ?
-მე მარტო წავალ_ბოლოს ამოილაპარაკა ჯუნმა.
-არა მარტო წასვლა სახიფათოა.
-ექვსნი ვართ გვირაბი ოთხია ვიღაცას მოუწევს მარტო წასვლა.
-ერთ გვირაბს ჯუნი გაუყვება, მეორეს მე, მესამეს ჰანი და უჯი ხოლო მეოთხეს ჯოშუა და მინგიუ.
-ვონუ...
-სხვა გზა არ გვაქვს.
-კარგით წავედით.
Authors Pov:
თითოეული მათგანი გვირაბს გაუყვა.
-უჯი.
-რა იყო?
-არღირდა ჯუნის მარტო გაშვება.
-მეთვითონაც კარგად ვიცი ჯონჰან, შეცდომა დავუშვით გული ცუდს მიგრძნობს.
ბიჭებმა სიარული გააგრძელეს, გვირაბი უსაშველოდ გრძელი იყო ისეთი შეგრძნება ჰქონდათ თითქოს მთის ქვეშ იყვნენ ჩასულები, გარადა გრძელი გვირაბისა იქ სიბნელრც აწუხებდათ მათ.
-ჯონჰან ფანარი არ წამოგიღია?
-კი წამივიღე, გვირაბი ნელნელა უფრო ბნელდება.
ჩანთიდან ორუ ფანარი ამოიღო ერთი უჯის მიაწოდა და იქაურობა ცოტათი მაინც განათდა.
გვირაბი ყოველგვადი დავრკოლების გარეშე გაიარეს და ბოლოს სინათლეც შეამჩნიეს, მწვანე ნაღება ჩანდა გვირაბის ბოლოს. იქ მისულებს მდინარე დახვდათ რომელიც მწვანედ ანათებდა შიგნით კი ხალხის გამჭირვალე ასლი დაცურავდა.
-რა არის ეს?
-მკვდართა მდინარე. აქ მკვდრების სულები არიან.
-გასავლელი არ არის.
-იქნება ძებნა დაიწყე, კედლებთან შეიძლრბა იყოს რამე ურდული დამალული.
ბიჭებმა კედელს ხელის მიჭერა დაუწყეს და აი ჯონჰანმა ერთი აგური შიგნით შეწია.
მკვდრების მდინარეზე წამიერად ხიდი გაჩნდა.
-სწრაფად გადავიდეთ.
ბიჭებმა ხიდი გადაირბინეს თუ არა ის იქვე დაიშალა.
-ნეტავ სხვები რას აკეთებენ.
...........
მეორე ჯგუფი ჩვეულებრივ გავიდა გვირაბის ბოლოს, არანაირი დაბრკოლება არ შეხვედრიათ.
-მინგიუ მგონი გავიმართლდა.
-ხო.. მგონი. ნახე იქ მწვანედ ანათებს იქ უნდა წავიდეთ.
-საიდან იცი?
-გული მიგრძნობს.
-კარგი სხვა გასასვლელი მაინც არ არის აქ.
KAMU SEDANG MEMBACA
Slave Of Blood
Fiksi Penggemarგოგონა სახელად იუმინი დაწყევლილია. ის ბედისგან გაწირულია, არავინ არიცის გადარჩება თუ მოკვდება? იქნებ სრულიად საშინელი ცხოვრება ელოდება წინ?. ექვს ვამპირის ხელში. სისხლის მონებიის ხელში. მათთან ერთ ჭერქვეშ ცხოვრება უწევს... საბოლოოდ რა ბედი ეწევა იუმ...
