Kalbimde Kal

Kalbimde Kal Bölüm -5- Her şey doğru tek başıma geleceğim dışında

-Bölüm 5-

Ada’nın Ağzından:

MULTİMEDİA'DA SEMİH VARR

Arkamdan gelen ‘’Merak ettiğin kişi benim bebeğim.’’ Sesiyle irkilince refleks olarak arkamı döndüm. Buz gibi gözler ve pis sırıtışıyla biri bana doğru yaklaşıyordu. Bir anda Kutay önüme geçerek

‘’Ona sakın do-kun-ma!’’ diye tısladı.

Demek adı savaştı oldukça korkutucu bir ismi ve mavi gözleri vardı. yani şimdi maşallahı var yakışıklı çocuk, taş gibi ayy şu iç sesimden kurtulamadım neler düşünüyordum böyle. Belki çocuğun amacı beni öldürmek ben ona taş gibi diyorum. Düşüncelerimden sıyrılıp gerçek dünyaya döndüm. Arkamdan gelen sert ayakkabı sesi ile irkildim. Arkama baktığımda karşımda neredeyse gözlerinden ateş çıkan Doğu’yu gördüm. Kutay’a

‘’Seni beynini siktiğim neden götürmedin onu!?’’ diye bağırdı. Kutay,

‘’Denedim, götürüyordum da ama biz gidemeden karşımıza çıktı!’’ diye sinirle Doğu’ya cevap verdi. Doğu’da Kutay gibi önüme geçip

‘’Siktir git Savaş yoksa seni öldürürüm.’’ Diye tehdit edince Savaş

‘’Sakin olun bebeğimizi korkutacaksınız.’’ Diye gülerek cevaplayınca Doğu

‘’ Bana bak lan ona eğer bir daha bebeğim dersen.’’ Diye hareketlenip yumruğu Savaş’a geçirdi ve

‘’Herkes, hatta sen bile kendine iğrenerek bakarsın.’’dedi. Ben bu olay karşısında şoka girerken Kutay beni alıp arabaya doğru götürdü. Oradan çıkmadan önce en son duyduğum şey Savaş’ın ,

‘’Nereye kaçarsan kaç seni bulurum bebeğim.’’ Diye seslenişiydi. Ayrıca bebeğime de vurgu yapmıştı. Kutay bana bakıp

‘’Özür dilerin Ada seni buraya getirmemeliydim, başka bir yere götürmeliydim.’’ Dedi. Ona ‘’Senin suçun değil Kutay, bir yere gitmeyi ben istedim ve sende beni buraya getirdin, şimdide sonucuna katlanmalıyım.’’ Diyerek onu sakinleştirdim. ‘’Ona katlanamazsın, o çok kötü ve eğer sana dokunursa bunun sonucu onun ölümü olur kii senin peşini bırakmayacaktır.’’ Dedi. Bu sözlerinden biraz tırssamda şimdiye kadar mera ettiğim soruyu sordum

‘’Siz neden bana yardım ediyor ve koruyorsunuz. Bunu anlayamıyorum dediğimde ‘’Sana değer veriyorum.’’ Demesiyle biran duraksadım ama hemen toparlandım ve tebessüm ettim. Benden hoşlanıyordu sanırım ama ben onu arkadaşım olarak görüyordum. Ayrıca da onu üzmek istemiyordum. Bu arada aklıma takılan başka bir şey vardı. Kutay, Doğu ve Semih nasıl araba kullanıyorlardı. Biz daha 16 yaşındaydık ve ehliyet almamız imkansızdı. Merakıma yenik düşerek sordum

‘’Kutay siz nasıl ehliyet adlınız?’

‘’Biz üçümüz birkaç yıl yurtdışında yaşadık ve ehliyetimizi oradan aldık, bilirsin parayı verince de her şey halloluyor güzelim.’’ Diyip göz kırptı.

‘’Ama bu haksızlık’’ diyince

‘’Evet biraz öyle aslında.’’ Dedi ve güldü. Nihayet eve geldiğimizde arabayı durdurdu ve iyi geceler tatlı kız.’’ Dedi ve tebessüm etti.

‘’İyi geceler kurtarıcım.’’ Dedim ve eve girdim. Üstüm sigara kokuyordu ve ben bundan nefret ediyordum. Hemen duşa girdim ve üstüme temiz şeyler giyip yatağıma yattım. Uyumadan önce düşündüm de ben bu grupla tanıştığımdan beri başıma gelmeyen şey kalmadı. Bu grupla olmak korkutucu ama bir o kadar da eğlenceli aslında. O sırada da telefonum çaldı. Tuğçe ne yaptığımı sordu. Hemen ona kısa bir özet geçtikten sonra cevap vermesini bekledim. Sonra Tuğçe’nin sesli kahkasını duydum. Bunun neresi komikti? Ama sonra onun kahkaları benide güldürmeye başladı.