Vazelinius

Giriş

Tanrısal bakış açısı

Dağın tepesinde geniş bir alanda kurulu olan bir ev ve içinden gelen vuruşma sesleri gece sessizliğini doldururken bir odanın içinde iki figür gözüküyor biri kadın biri erkek  ellerinde ise küçük bir çocuk aralarında  konuşuyorlar.

Kadın Figür ''Anton durum daha da kötüleşiyor artık B planını uygulamaya koymalıyız yoksa sevgili kızımız bizimle beraber  ölecek''

kadın figür bunları söyledikten sonra erkek figürün yüzü buruştu vede konuşmaya başladı.

Erkek Figür '' Biliyorum Raven artık ne kadar dayanabiliriz bilmiyorum  sen ve kızımız en hızlı şekilde B planını uygulamaya başlayın ben ve adamlarım olabildiğince gelenleri oyalamaya çalışacağız''bunu söylerken Antonun gözünden  bir damla yaş süzüldü sanki bu olanlara isyan eder gibi bunu gören Ravenında gözünden bir kaç damla yaş süzüldü vede şunları söyledi. 

''HAYIR! Anton seni bırakmak istemiyorum kız mızı babasız büyütmek istemiyorum seninle gelmek istiyorum lütfen bunu bana yapma Anton lütfen.'' bunu söyledikten sonra Anton karısının anlından öptü ve ona sanki son bakışıymış gibi baktıktan sonra elini yan tarafındaki vitrinin koluna uzatıp mekanizmayı çalıştırdı ve şöyle dedi.

''Raven keşke sizinle gelebilseydim ama gelemem eğer burada durmaz isem size yetişe bilirler vede ben bunu olmasına asla izin veremem lütfen gidin çabuk olun'' dedi Raven yavaşça başını sallayarak yaşlı gözlerle son bir kez kocasına sarıldı ve açılan geçitten hızlıca geçip gitti.

arkasına bakan Raven geçidin kapandığını gördü hızlıca ilerlemeye başladı elindeki bebeği rahatsız etmeden hızlıca  koşmaya başladı. Savaş alanından 20.000( 20.000 adım=20 km arkadaşlar) adım uzaklaştıktan sonra 

 elindeki çocuğa bakıp konuştu  '' Üzgünüm junifer ama ben baban sız  hiç bir şekilde yaşayamam özür dilerim kızım özür dilerim'' 

bunu söyledikten sonra gözünden yaşlar akın akın gelmeye başladı eliyle göz yaşlarını silip hemen yanındaki kalın ağaçlardan birini küçük bir güç uygulayarak kırdı. kırdığı kalın ağaçtan orta boy bir kütük aldıktan sonra içini 2 hamle ile  oval bit şekil verdi. bunu yaptıktan sonra eline odaklanarak kütüğün içini hafif yakarak pürüssüzleştirdi  çocuğu yavaş ve özenerek  içine yerleştirdi evlerinden ters yöne doğru akan bir ırmağa bıraktı ve çocuğuna son bir kez baktı. Raven içinden tanrılara yalvarıyor vede kızına bir şey olmama umuduyla arkasından izliyordu kızı ırmakta gözden kaybolunca arkasını dönüp koşmaya başladı. 

bir kaç dakika içinde hızlıca çıktığı evin önündeydi.

gücünü dizginlemeyi bırakıp önüne geleni yakarak ilerlemeye başladı sonunda kocasını gördü gözleri sonuna kadar açılmıştı. çünkü kocasına doğru giden kırmızı yıldırımlarla kaplanmış bir shuriken vardı. kocası ise bunu göremeyecek kadar yoğun bir şekilde dövüşüyordu.

anında ileri doğru atılarak kocasına doğru koştu ve ona sarıldı. kocasını son bir kez süzerken sırtında bir acı hissetti ve acıya dayanamayıp bayıldı.

 karısının gelip ona sarılmasını beklemeyen Anton şaşkınca karısına baktı. karısını ağladığını gördüğünde ne olduğunu anlamayan bakışlarla Raven'a bakan Anton karısının beline elini koyduğunda elinin sıcak bir şeye değdiğini anladı elini geri çektiğinde ise  elinin kan ile kaplı olduğunu gördü. 

hemen etrafında bir kalkan oluşturdu karısı çoktan bayılmıştı. Onu uyandırmaya çalıştı ama başaramadı. yılmadı yine  uyandırmaya çalıştığında başarısız olmuştu karısı uyanmıyordu. kalbinde kopan fırtınalar isyanlar vardı şuan tek istediği  intikamdı o sırada etrafındaki kişiler ona ve karısına  bakıp gülüyorlardı. Anton hızlıca karısını kucağına aldı aniden koşmaya başlayarak evin iç kısımlarına doğru gitti. hızlıca bir mekanizmayı çalıştırdı önünde mahzen benzeri bir kapı açıldı.