NEFRET Mİ? AŞK MI?

1. BÖLÜM

Öncelikle merhaba.Bu benim ilk kitabım.Aslında bazen kendi çapımda yazılar yazardım.Yani bu kitabın tamamen bir ilk olduğu söylenemez.Benim için kitabın okunup okunmaması önemli değil.Tek bir kişi bile okuyorsa ben yazmaya devam ederim.Umarım beni seversiniz... ❤❤

Bu gün benim için tam bir dönüm noktasıydı.Özel bir şirkete iş görüşmesine gidecektim.Artık ailemin bir iş bulmam konusundaki baskılarından sıkılmıştım açıkçası.
Sürekli 24 yaşına geldin hala bir iş bulamadın demeleri beni sinir ediyordu.
Saat 07.28 i gösteriyordu ki uyandım.Çok fazla uykum vardı.Ama o görüşmeye gitmem gerekiyordu.Tam yüzümü yıkamaya gidiyordum ki telefonumun çaldığını duydum.
Arayan Gizem di.Telefonu açtım;
-Naber Ahsen?
-Iyidir senden?
-Iyi..
-Bir şey mi söyleyeceksin?
-Birşey söylemeyecegım.Sadece biraz canım sıkkın
-Ne olduğunu anlatıcakmısın?
-Gerek yok ya..
-Sende bir şey var..İş görüşmesinden sonra buluşuyoruz.İtiraz istemiyorum
-Tamam canım sonra görüşürüz
-Görüşürüz..
Eyvah.! Saat 07.38 di.Vakit kaybetmemeliydim.Hemen hazırlanıp arabaya attım kendimi.
-off yaa off anahtarları unutmuşum.
Hemen eve gidip anahtarları aldım ve yola çıktım.Yaklaşık 15 dakika geçmişti.Kırmızı ışıkta bekliyordum.O sırada dısarıdan bir gürültü koptu.Dışarı çıktığımda karşılaştığım manzara anlatılamayacak kadar kötüydü.Bir adam Arabama arkadan çarpmıştı.Uykusuzluğun da verdiği sinirle arabaya doğru yürüdüm adam camı açtı.Adama;
-Ya sen ne yaptığını sanıyorsun!!duran arabaya nasıl çarptın ya
Adam ukala bir tavırla;
"Sadece ufak bir çizik.Ne kadar abarttın ya"dedi.O sırada iş görüşmesi geldi aklıma.Biraz daha bu adamla tartışsam görüşmeye gidemeyecektim.Bunları düşünerek adama;
-Dua et ki birdaha karşılaşmayalım. Dedim ve arabama bindim.Olay her ne kadar onun için bitmiş görünsede ben hala sinirliydim.Zaten iş görüşmesi için heyecanlıydım.Birde bu eklendi üzerine.Ooff off..
10 dakika sonra arabadan indim.Önümde kocaman bir bina duruyordu.Bu bina beni iyice heyecanlandırmıştı.
"Korkunun ecele faydası yok"diyerek girdim içeriye.Masa da oturan kızın yanına gittim ve ;
-şey ben iş görüşmesi için gelmiştim
-Ahsen Yılmaz? Degılmi
Başımı evet dercesine salladım.Kız;
- O zaman ben sizi Çağrı beyin odasına alayım.Kendisi şu an burda değil gelmek üzered...İşte geldi, dedi kadın ve adamın yanına gitti.Adamı görmemiştim.Arkamı dönüp adama baktığım anda donakalmıştım.Ama nasıl olur dedim kendi kendime.Bunu söylerken sesim titriyordu.
Oydu..Milyonda bir ihtimal bile olsa olmuştu.Oydu işte...

Evet 1. Bölümün sonuna geldik.Sizce Ahsen neden bu kadar şaşırdı?gördüğü adam kim olabilir?Düşüncelerinizi yorumlara yazabilirsiniz.❤