6.Bölüm

81 15 7
                                    


Gece kurduğum alarmın sesiyle ne yazık ki uyandım.Bir kaç dakika duvarla bakıştıktan sonra istemeyerek de olsa yataktan ayrıldım.Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım.Aynada kendime baktığımda gördüğüm şey berbattı.Saçlarım dağılmış,gözlerim şişmişti.Kötü göründüğüm kesindi.Kısa bir duş aldım ve kıyafetlerimi de alıp bonyoya geçtim.Tam saçlarımı kurutuyordum ki telefona gelen bildirim sesiyle irkildim.Tuna'dan bir mesaj gelmişti."Bu gün işe birlikte gidelim mi?" Aslında kötü bir fikir sayılmazdı.Fazla beklemeden "Olur"yazdım.Çok geçmeden o da "geliyorum"yazdı.Bu mesaja cevap vermedim.Vaktim yoktu.Saçlarımı kurutup hafif bir makyaj yaptımSonrasında da Tuna gelmişti zaten.Çantamı da alıp yanına gittim..
Karşılıklı bir sessizlik vardı.Bu sessizliği ilk bozan o oldu
-ee nasılsın görüşmeyeli güzellik
-İyiyim Tuna sen?
-Bende iyiyim öyle takılıyorum.
Böyle başlamıştı konuşmamız ve iş yerine varana kadar da sürmüştü.İçeri girdik benim odama yaklaşırken gözüm Çağrı Bey'in odasına kaydı.Öldürücü bakışlarla bize bakıyordu.Umursamadım ve odama geçtim.Masanın üzerindeki kağıtlar dikkatimi çekti.4-5 tane kâğıt bir dosyanın içine koyulmuştu.Üzerinde "Çağrı Bey'e" yazısını gördüm.Şimdi bunlara bakmadan Çağrı Bey'e getirmem gerekiyordu değil mi? Ama bir göz gezdirsem bir şey olmazdı.Olmazdı değil mi?Aman nolcakki dedim ve açıp okumaya başladım.Saçmalamayın tabiki de hepsini okumadım.Önemli bir şeyler yoktu.Sadece toplantılar ve projeler ile ilgili şeyler vardı.Bu durumda Çağrı Bey'e götürebilirdim bunları.Hızlı adımlarla odasına gittim.Kapıyı çaldım ve içeri girdim.Önündeki kâğıda bir şeyler karalıyordu.Geldiğimi farketmemişti.Bakması için hafifçe öksürdüm.Hızla başını kaldırdı ve kulağındaki kulaklığı çıkardı.Ne kulaklık mı?Ben neden farketmedim ki bunu,neyse.Beni görünce hızla toparlandı.Çok tatlıydı.Belki hafifçe sırıtmıs olabilirdim.Bunun üzerine o da kendi haline güldü.Bir anda toparlandım ve ciddileştim.
-Bunlar sizeymiş Çağrı Bey
Elimdeki dosyayı masanın üzerine koydum.Dosyayı aldı göz gezdirdikten sonra eliyle 1 dakika işareti yaptı.Bende beklemeye başladım.Bir kaç dakika sonra bana baktı ve "bir şey yokmuş, tamam çıkabilirsin" dedi.Hızla arkamı döndüm ve dışarı çıktım.Madem önemli bişey yokmuş beni neden bekletti öküz ya.Tekrardan o müthiş sıkıcı odama gittim.Sanırım bu gün hiç bitmeyecekti.Yaklaşık bir saat kadar oyalandım.Tek yaptığım arada bir getirilen dosyalara bakıp imzalamaktı.Tek yapmak istediğim şey ise burdan gitmekti.Bir kurtarıcı melek arıyordum.Bunun üzerine telefonum çaldı. "Allahım bu bir tesadüf olamazdı" arayan Gizemdi.Hiç beklemeden anında telefonu açtım
-Ahsen biz Tunayla Yemeğe gidicez.Tuna seninde gelmeni istedi.Bence de bu akşam bizimle olmalısın.Ne dersin?
-Ya bende burdan bir an önce kurtulmak istiyordum.Tabiki de gelirim.Ama Çağrı Bey'den nasıl izin alacağız?
-Biz o işi hallettik.İzin aldık yani.Sen şimdi hemen aşağıya in biz seni bekliyoruz.
-Tamam canım görüşürüz.
Zaman kaybetmeden aşağıya indim.O kadar mutluydum ki.Gizem benim kurtarıcı meleğimdi sanırım.Gizemle Tuna beni bekliyordu.Yanlarına gittim.Gizemin arabasına bindik ve yola çıktık...
Şık bir restorantın önünde durduk ve içeriye girip masamıza oturduk.Gizemle Tuna yanyana oturmuştu.Benim yanım ise boştu.Bu gün her zamankinden daha geç geleceğimi söylemek için annemi aradım.Konuşma bitince de telefonu masanın üzerine koydum.Yemekten önce koyu bir sohbet başlamıştı aramızda.Her ne kadar acıkmış olsamda onlara ayak uydurmalıydım..
Yaklaşık yarım saatin ardından konuşmayı bırakmıştık.Tam o sırada Tuna ve Gizem'de bir değişiklik oldu.İkiside canavar görmüş gibi bana bakıyordu.Gizem ise bana kaş göz isareti yapıyordu.Arkama baktıklarını anlayınca ne olduğunu anlamak için arkama baktım..Bu olamazdı.Cidden o gelmiş bana gülümseyerek mi bakıyordu?Hayır,hayır bu olamazdı.İç sesim ile mücadelem sürerken "Ben de size katılabilir miyim?" demesiyle kendime geldim.Gizem'e baktım.Olumlu manada kafasını sallayınca ona bakarak "tabi" dedim.Bunun üzerine gelip yanımdakı boş yere oturdu ve gülümseyerek "umarım daha başlamamışsınızdır" dedi.Gizem hemen "Hayır daha başlamadık şimdi başlayacağız"dedi.O cidden benim kurtarıcı meleğimdi..
Beklediğimin aksine sorunsuz bir akşamdı.Hatta eğlenceli bile olabilirdi.Tuna hepimizi güldürmeyi başarıyordu.Yemeğimizi yedikten sonra tekrardan koyu bir sohbet başladı.Fazla katılmasamda onlara ayak uyduruyordum.Çağrı Bey'in söylediği seylere gülmeden edemiyordum.Söylememe gerek var mı bilmiyorum ama "çok tatlıı :)" Hayır,tabiki de onu izlemiyordum.Yemekti sohbetti derken saatler su gibi akıp gitmişti."Saat kaç oldu ya" diye mırıldandım kendi kendime.Kimse duymadı herhalde diye düşünürken Çağrı Bey cebinden telefonunu çıkardı bir şeye bakti ve bana bakarak "10 buçuk" dedi. Saat geç olmuştu.
-Biz kalkalım mı Gizem?
-Farketmez bana göre,ama sen gidelim diyorsan gidelim
-Gitsek iyi olur.Annemlerde merak etmiştir şimdi.
-Tamam canım.
Dedi ve onlara dönerek "biz kalkıyoruz o zaman size iyi eğlenceler" dedi.Bende aynı şekilde onu destekledim.Çağrı Bey her ne kadar ben bırakırım dese de kabul etmemiştik.Tekrardan iyi eğlenceler dileyerek masadan kalktık.O sırada telefonumu almadığımı hatırladım.Gizem'e burda beklemesini söyledim ve masaya dönüp aceleyle telefonu alıp tekrar onun yanına döndüm.Arabaya bindik ve eve doğru yol aldık.
-Ahsen?
-Efendim
-Ya sen hala anlamadın mı?
-Neyi anlamadım mı?
-Ya Çağrı Bey bildiğin sen orda olduğun için geldi restoranta.Yoksa onun ne işi var orda?
-Gizem bu iki oluyor ama saçmalama diyorum ne alaka şimdi bu.Adam gelemez mi oraya?
-Off Ahsen iyi tamam inanma sen.Sonra Gizem demişti falan dersin
-Öyle bir şey olmayacağı için
-Allah aşkına ama sen sevmiyor musun bu adamı?
-Saçmalama Gizem!
******
Bu gün gerçekten çok yorulmuştum.Aslına bakarsanız güzel bir gün olmuştu.Tabi aklımda yine Gizem'in söylediği şeyler vardı.Sanırım bazı şeyleri olmasi gerkenden daha çok kafaya takıyordum.Bundan sonra böyle olmamalıydım.Evet evet olmamalıydım.Yorgunluğumu üzerimden atmak için kısa bir duş aldım.Sonrasında telefonumu kaptığım gibi kendimi yatağa attım.Ama bir dakika.Bu benim telefonum değil ki.Allah kahretsin ya.Neyse şimdi mantıklı düşünmeliyim.Bu telefon kimin olabilir?Doğru ya Galeriye bakacağım.İyi de bunlar Çağrı Bey'in fotoğrafları.Nasıl karıştırırım telefonları ya.Safsın kızım sen neden bakmıyorsun ki telefonuna off offf.O sırada telefona bir mesaj geldi.Bu benim numaramdı..
"Umarım telefonların karıştığının farkındasındır.Nasıl dikkat etmedin anlamıyorum.Neyse,yarın saat 1 de sizin sokağınıza geleceğim.Orada telefonunu veririm.Tabi sen de benimkini.Bir sinemaya gitmeye hayır demessin sanırım.. (Ç)"

NEFRET Mİ? AŞK MI?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin