13 REASONS WHY || L.D.|| ZAWIESZONA

14. Sama go pisałam.

*Lena*

Kiedy byłyśmy już w pokoju Tilly zaczełyśmy rozmyślać jak ukraść zeszyt Leondre.

-Mam!- krzyknęła brunetka wyrywając mnie z rozmyśleń.

-Dawaj.

-Ja go tam zagadam, a ty pójdziesz do jego pokoju i na biurku powinien być ten zeszyt.

-Myślę, że znajdę, bo sama go pisałam-zaśmiałam się.

-Racja- zeszła na dół zagadać Leondre, a ja szybkim ruchem poszłam do jego pokoju.

Zaczęłam szukać wzrokiem przedmiotu.

-Jest- powiedziałam szeptem sama do siebie.

Byłam blisko i nagle słyszałam, że ktoś idzie w stronę pokoju. Szybko schowałam się pod łóżko chłopaka. Po chwili usłyszałam, że to Leondre.

Słyszałam jak podchodzi do biurka i bierze zeszyt.  Następnie usiadł na łóżko i chyba zaczął czytać.

*Leo*

Zacząłem czytać 8 wpis.

"Hej Leondre ponownie.
Jestem jeszcze zachwycona, że to czytasz, więc powodzenia.

To był początek grudnia. Dla innych śnieg, zima, blisko święta, a dla mnie kolejna porażka. Jesteś ciekawy czemu? Myślę, że dokładnie pamiętasz ten dzień.

Przez ostatni tydzień chorowałam i nie mogłam wyjść z łóżka.
We wtorek kiedy wróciłam do szkoły wydawało się wszystko idealne. Nikt mnie nie zaczepiał co bardzo mi pasowało. Poszłam na angielski, biologię, matmę i nadszedł czas na lunch.

Gdy weszłam do pomieszczenia każdy wzrok był zwrócony na mnie, słyszałam też jakieś szepty o mojej osobie.

-To ona- krzyknął jeden z tłumu.

-Co? O co chodzi?- spytałam zdezorientowana.

-Popatrz- ktoś do mnie podszedł i pokazał mi przerobione zdjęcie jakiejś grubej baby z moim udziałem.

Przez chwilę stałam i nie wiedziałam co robić. Spojrzałam się w stronę twojego stolika, siedziałeś tam, ale wydawałeś się jakiś przygnębiony."

To ja przerobiłem te zdjęcie żeby być nadal w elicie. Teraz tego żałuję.

*Lena*

Po kilku minutach usłyszałam jak Leondre płacze?

Co?

Czy to przez mój pamiętnik?

Nagle zachciało mi się kichać. Próbowałam się powstrzymać i w końcu kichnęłam.

Leondre nagle ucichł, a mi serce zaczęło walić jak szalone.