MUTLULUĞA ADIM ADIM

2.Bölüm

Gözlerimi açtığımda bir evdeydim fakat kimin evi olduğunu bilmiyordum.İçimi bir korku basmıştı.Ben buraya nasıl gelmiştim? En son hatırladığım şey bana doğru gelen bir ışıktı.İçeriden sesler gelmeye başladı. Bu bir erkek sesiydi.Kim olduğunu merak ederek yavaş adımlarla kapıya yaklaştım.

Aniden kapı açılmıştı galiba bana bakmaya gelmişti.Önümde sarı saçlı uzun boylu yakışıklı bir çocuk gözlerini dikmiş bana bakıyordu.Bu çocuğu tanımıyordum.

Ürkek bir sesle sordum;

" kimsin sen" çocuk korktuğumu anlamış olacakki sıcacık gülümsedi

"uyanmışsın bakıyorum, arabamın önüne atladığında pek iyi görünmüyordun bayılmıştın bende bırakmak istemedim seni evime getirdim"dedi.

Acaba bu çocuğa güvenebilirmiydim?
"saçmalama kızım daha az önce gördün güvendiklerini"diye içimden geçirdim.

Çocuk bir hamle yapıp elini uzatti "ne yani tanışmayacakmıyız ben Berk"dedi.Gülümseyerek elimi uzattım"Damla yardımların için minnettarım sana"Berkse aynı samimiyetle "önemli değil ama her zaman bu kadar şanslı olmazsın biraz dikkat etmelisin neyse unut herşeyi yemek yemeğe ne dersin?"diye sordu.

"Damla kimseye güvenemezsin şuan"diye kendi kendime söyleniyordum.

"Efendim"diye sordu.

"Ha yok sana demedim,şey ben gitsem iyi olur"kapıya yöneldiğimde kolumdan tuttu;

"Gel bir yemek yiyelim sonra söz gitmene izin veririm"

Mecburen kalacaktık yoksa gitmeme izin verecek gibi durmuyordu.Kafamı salladım gülümsedi ve mutfağa doğru yürümeye başladı bende onu takip ettim.

Birlikte yemek yapmaya koyulduk.Aslında ilk başta biraz tereddüt etsemde Berke ısınmıştım.Bütün düşüncelerimi bir kenara bırakıp spagetti için sos hazırlamaya başladım.Berk çok espiriliydi beni sürekli güldürdü.

Artık çenemin ağrıdığını hissediyordum.İnşallah yanlış bir şey yapmıyorumdur diye düşünmeden edemiyordum.Berkle yemeğimizi yedik o sırada birbirimize hiç bir şey sormadık sadece komik şeylerden bahsedip güldük.

"Ee meşhur spagettimi nasıl buldun?"diye sordu.

"Hayatımda yediğim en güzel spagetti bu diye düşünüyorum"

"Ayy ciddimisin beğenmene sevindim"

Gülümsedim.Birlikte yemek yedikten sonra bulaşıkları makinaya koyduk yorulmuştuk.

"Biraz dinlenmeyi hakettik bence"dedi.

"Aynen ya çok yoruldum"

"Oturalım biraz hadi"

Oturmaya ihtiyacım vardı yorulmuştuk baya.
"Tamam"

Salona gittik televizyonu açtığında bir komedi filmi çıktı.
Eğlenceli bir filmdi ama gözlerim git gide kapanıyordu.Orada uyuya kalmışım.

Uyandığımda üzerimde battaniye olduğunu gördüm.Hemen Berk'e baktım oysa oturmuş film izliyordu.Uyandığımı görünce;

"Oo günaydın prenses bu kadarmı yorulmuştun sen yaa"diyerek güldü.

"Yani birazcık yorulmuşum"

Saate baktığımda geç olduğunu gördüm.
Berke artık gitmem gerektiğini söyledim oysa yine ısrar etmişti.

"seni evine ben bırakmak istiyorum lütfen kırma beni"

çok ısrarcıydı daha fazla direnemeden"peki teşekkürler" dedim.Yol boyu yine gülüp eğlendik o iyi biri olabilirdi.Evimin önüne kadar beni bıraktı ve hızla gaza basarak gözden kayboldu...