Teraz nie pozostało już nic
A serce przestało już bić
Bo na opuszczone i wysuszone pole
Z piekła boleści wyłaniają się płomienie palące mą samotną dolę
Wszystko wskazuje na to że nie chcesz bawić się moimi płomieniami
Powiedz czy nie moglibyśmy kiedyś stać się nimi my sami?
Czym jest tajemniczość zagnieżdżona w moim sercu?
Czy to coś więcej skoro ciebie nie ma ze mną w tym miejscu?
Zostań ze mną chociaż na chwilę
Zrób dla mnie chociaż tyle
Bo to serce jest zmęczone
Bo próbuje złapać uczucie które z pewnością nie jest twoje
Co więcej ono nigdy nie należało do ciebie
Przez ten cały czas to tylko ja byłam w niebie
Czy powtórzyć się może to co było snem
Lecz tym razem nie nocą a dniem?
CZYTASZ
Niczym pochmurne niebo
PoetryWiersz o zakończonej miłości, która nawet się nie rozpoczęła...