BAZEN BAHAR

KURUYAN YAPRAK ~ 1

Herkese merhaba 🙆 Bölüme geçmeden önce belirteyim bu bölüm geçmişten bir kesitti. Normalde günümüzden devam edeceğim ama zaman zaman hatta biraz sık aralıklarla "Kuruyan Yaprak" adıyla, diğer bölümlerden ayrı olarak geçmişten kesitler yazacağım. Başlangıç için şimdilik anlamsız gelebilecek olan ama aslında olayların başladığı bir bölümle yola çıkmak istedim.
Multimedyada ki şarkıyı duyduğum ilk an dedim ki "İşte Bahar'ın şarkısı"
Girizgâhı fazla uzatmayayım en iyisi.🙈
Herkese keyifli okumalar.💙

# Kavga - Gözde Öney

Genç kız tutamından bir defa daha kurtulan asi saçlarını düzeltmek yerine sinirle tokayı çıkardı. Çantasına aceleyle tıkıştırıp derse yetişmek için koştururken bir yandan da eliyle saçlarını düzeltiyordu. Dakikalarca ayna karşısında oyalanmakla uğraşamaya vakti yoktu. Normalde de hoşlandığı bir şey değildi zaten. Sarı saçların çevrelediği yüzünde en çok dikkat çeken şey şüphesiz ki mavi gözleriydi. Sabah kalkınca aceleyle üzerine geçirdiği mavi kazakla gözleri daha maviydi bugün. Daracık siyah pantolon bacaklarını sımsıkı sarıyordu. Özensiz de olsa dikkat çekici bir güzelliğe sahipti Bahar. İlk bakışta nasıl görünüyorsa gözlerine uzun süre bakamıyordu kimse. Mavi gözlerine birkaç saniye bakılması bile o gözlerden fırlayan buz parçalarından ürkülmesine neden oluyordu. İnsanlar onun içlerini okuduğunu bile düşünüyordu. Çünkü Bahar ilk bakışta ne düşünüyorsa çekinmeden söyler ve tahminleri genelde doğru olurdu. Kimsenin canını sıkmamak yada huyuna gitmek gibi bir çabası olmadığı için de bu özelliği insanlar üzerinde garip bir etki bırakırdı. Özellikle hemcinsleri onun tüm bu özelliklerine rağmen ne kadar dikkat çekici olduğunu görüyor ve Bahar'a karşı daima mesafeli davranıyorlardı. Kıskanılmak kimilerinin gururunu okşasa da Bahar onu kıskananlardan tiksiniyordu. Ona göre kıskançlık acizliğini kabul etmekti çünkü. Ve Bahar kesinlikle kıskanılacak biri olmadığını bilen tek kişiydi. Belki de bu yüzden tek dostu hayatı pek de umursamayan ve yaşadıkları yüzünden insanlardan uzak durmayı seçen Yaz'dı. Anne ve babasının bu hayatta Bahar'a yaptıkları tek iyi şey şüphesiz ki Kemal amcasıyla kurdukları dostluktu. Eğer o olmasaydı Yaz diye biri de hayatında olmazdı. Dışarıdan hiç anlaşamayan ve sürekli didişen iki arkadaş gibi görünselerde aralarındaki garip bağ sağlam bir dostluk kurmalarına sebep olmuştu. Derslerinin yapılacağı amfiye adım attığı an birkaç kişi ile göz göze geldi. Fazla göz önünde olmadığı içinde ikinci sırada boş bir yere oturdu. Buraya gelmek için çok çabalamıştı Bahar. Belki sağlıksız bir düşünceydi ama özellikle babasını biraz memnun için seçmişti bu bölümü. Tabi ki haksızlığa gelemeyen sert mizaçlı yapısına daha uygun bir meslek de düşünememişti. İkinci önemli sebep ise yaşadığı yerden kurtulmak istemesiydi. Oraya ev bile diyemiyordu çünkü bir kez olsun bir eve sahipmiş gibi hissetmemişti kendini. Anne ve babasının hayatında zorunlu bir misafir gibi hissediyordu çoğu zaman. Babasının sinirli yapısına tezat annesinin sinir bozucu bir sakinlikle dolu vakur halleri deli ediyordu onu. Bahar'ın aksine çok kolay susan, kolay kabullenen ve neredeyse hiç itiraz etmeyen silik bir kadındı annesi.
Öğlene dek derslere girip çıktı. Öğlen olduğunda da fakültede ki arkadaşlarının tekliflerini reddederek yemek yemek istemedi. İştahı yoktu. Üniversite hayatının başladığı gibi devam etmesinden belki de ilk kez o an korktu. Hukuk fakültesinin bulunduğu alan, kampüsün en ücra köşesindeydi. Üniversite de şehrin biraz dışında olduğu için geniş bir alana yayılan büyük ve kendine ait minik bir ormanı olan devasa bir kampüse sahiplerdi. Bu yüzden hep merak ettiği gibi kampüsü gezmeye karar verdi. Çantasını omzuna asmadan önce defterini ve kalemlerini alelacele içine tıkıştırdı. Belki birkaç şey karalayabileceğini düşündü. Yavaş adımlarla yürürken bir yandan da etrafı inceliyordu. Epey yol yürüdükten sonra biraz ileride, yaprakları dökülmeye başlamış büyük bir ağacın önünde boş bir bank olduğunu gördü.
Yavaşça banka uzandı ve çantasını başının altına yerleştirdikten sonra bacaklarını uzatarak gözlerini kapattı. Tam o sırada cebinde titremeye başlayan telefon sesli bir küfürle gözlerini açmasına neden oldu. Ekrana bakıp arayanı gördüğünde duraksamadan açtı.