Gelecekteki umutlar

*kötü karşılaşma*(DÜZENLENDİ)

Multimedya: Poyraz

10-15 dakika sonra mertle Burak geldi.bizim mekan dediğimiz yerde anne ve babamdan kalan tek şey, ormanda olan dağ evimiz küçüklüğümden beri burayı çok severim canımız sıkıldığında buraya Burak Mert denizle beraber gelip vakit geçiririz
Birden araba ve bizimkilerin sesleri geldi . Ben onlar kadar eğlenemiyorum her zaman duygularımı gosteren biri olmadım bazen onlara imreniyorum. Onların yanında çok mutluyum, saçma saçma düşünürken gittim kapıyı açtım açar açmaz deniz üstüme atladı
"Yavaş kızım düşücem ya" diyerek güldüm
" poyraz yaa özledim ben seni olum okuldan hızla çıktın yetişemedim sana ,yemek yiyelimde sonra konuşucaz "diyip içeri geçti zaten Burak ve Mert çoktan Mutfağa gidip paketleri açmaya başlamışlardı birlikte masayı hazırladık çok acikmisim ya bi ben çok acikmamisim diğerleri öküz gibi saldırdılar yemeklere
"Yavaş yiyin yavaş kacirmiyolar önünüzden "
İkisi birden ağızları dolu
"Çok ocokmosoz nopolom " bu hallerine çok güldüm. Yarım saat yedikten sonra herkes
Koltuğa yayıldı
Deniz bağırmaya başladı "kalkın lan yardım edin bana "
Burak "kız işleri bunlar helal olsun sağa sen yaparsun "diye bağırmaya başladı bizde burağın söylediği şiveyle gülmeye başladık deniz hariç tabi
Deniz "poyraz knka bari sen yardım et " öyle bir bakışı vardiki çok acıdım tabikide yardım etmiycem ben uyudum" diyip gözlerimi kapattım .

Deniz oflaya puflaya topladı masayı ,yanımıza geldi.
"Poyraz bugün olanları anlat artık catliycam meraktan" dedi bana
Bende olay aklıma gelince tekrar ve tekrar sinir olum ve anlatmaya başladım bugün okula geldim teneffüste kentine inmistim yukarı çıktığımda bir kızın defterime baktığını gördüm bağırmaya başladım biliyorsunuz en hassas olduğum konu bu defterimide alıp hızla çıktım okuldan. Garip bi kızdı hiç görmemiştim daha önce benim defterimde ne arıyordu öğrenmemiz lazım defteri okuduysa onu bulup lime lime edicem. Deniz bu görevi sana veriyorum kızla yakın arkadaş ol ama bizle ilişkin olduğunu belli etme sakın.
Deniz "o iş bende bacım" der demez kahkaha patlattık.

Bu işi çözmeliydim içim içimi yiyordu sanki okuduysa ya birine anlatirsa
Asıl en büyük sorun da o kimdi. Düşüncelerimden sıyrılıp burağın sesiyle kendime geldim...

____________________________________

Şimdi gelelim o esrarengiz kıza...

Okuldan çıkıp eve gelmiştim üzerimi değişip yemek yedim, ailem olmadığı için ev tek başımaydım ailemi trafik kazasında kaybettim. Televizyonun başına oturdum bugün olanlar aklıma takıldı, o çocuk kimdi bana neden bu kadar tepki gösterdi o defterde yazanlar neydi öyle ama çocuğa çok üzüldüm insanlara karşı duvar örmüş sanki.

Pardon kendimi tanıtmayı unuttum ben okyanus demir 21 yaşında marmara üniversity öğrencisiyim
Babam demir holdingin sahibiydi onu kaybettigim icin amcam işin başına geçti. Ailem ne kadar hemşire olmamı istesede ben sosyal hizmetleri seçtim insanlara yardım etmek onlarin zorluklariyla beraber başa çıkmak benim için hobi gibi bişey ve o adını bilmediğim cocugada yardım etmek geçti içimden belki iyi gelirdi bu ona ama onla nasıl konusucam ne diycem hiçbir fikrim yok zaten hemen bağırıyor çok kaba karşısındaki iyi düşünceyi kabul edicekmi acaba yada gorebilicekmi orası meçhul, bunları düşünürken uyuya kalmışım sabah kalktığımda tek başıma ne kadar yemek yiyemesemde birşeyler atıştırdım. Bugün okul tatil ve ben evde olmaktan çok sıkıldım dışarı çıkıp hava alsam iyi olacaktı. Üzerime rahat biseyler giyip evden çıktım ne yapsam diye düşünürken o günlüğünü okuduğum çocuğu gördüm beni tanimasin diye saklandim açıkçası o halinden cok korkmuştum tanıyıp yanıma gelirse ne diyecektim ben, yanında 2 erkek 1 kız arkadaşı çete gibiydiler ama cok ta merak ediyordum .
Taki ben şom ağzımı açana kadar o burayami bakıyor yoksa benmi yanlış görüyorum bana geldiğini gördüm ve sonrasını hatırlamıyorum deliler gibi kaciyordum daha hazır değildim ben.
"Dur heeyyy seni tanıdım kaçışın yok şimdi kacsan bile aynı okuldayız bulaniycagimi mı sanıyorsun?"