Sonunda korkumu yenip çalıların içine girdim ve gözlerimi kapatıp dua etmeye başladım.
Gözlerimi kapatmasaydım eğer böcek falan görürsem çığlık atardım o zamanda Merve beni kolaylıkla bulabilirdi.
Ben size bahsetmedim , benim böcek fobim var.Küçükken yaşadığım olayı anlatayım.
Bahçemizde renk renk çiçekler, meyve ağaçları vardı bide benim salıncağım vardı nerdeyse bütün gün sallanırdım.
Küçüken böceklerden hiç korkmazdım.Toprakla oynardım toprağı her kazdığımda bir sürü solucan çıkardı onları küçük bir kaba koyardım.
Arılarla , karıncalarla , çekirgelerle , örümceklerle oynardım.Hatta karıncaları alıp koluma koyardım.
Kolumda gezmesini izlerdim takii o güne kadar.O gün bütün böceklere karşı fobimin basladığı gün.
En yakın arkadaşım o gün bizde kalmıştı.
Dün solucan , karınca , örümcek ve böceklerle oynamıştık onları küçük bir kaba koymuştuk.Eda lavaboya gittiğinde solucan , karınca böcek ve örümcek dolu kaba toprak doldurmuştum.Geç olduğu için annem bizi yemek yemek için içeri çağırmıştı.
Sabah erkenden kalkıp solucan , karınca , böcek ve örümceklerle dolu kapla odama geldi ve yatağıma çıktı.
Bana seslendi ama uykum çok ağır olduğu için onu duymamıştım.
" Melisss kalk solucan , karınca , örümcek ve böceklerimiz yokk hadii kalkkk " diye sesleniyordu.
Yatağımda zıplamaya başladı o sırada solucan , karınca , böcek ve örümceklerle dolu kap elinden üstüme düştü bazılarıda yüzüme sıçradı.
Gözlerimi açtığım anda solucanlar , böcekler , örümcekler ve karıncalar üzerimde geziniyordu.O kada kötü görünüyordu ki çığlık attım.
Yüzümdeki solucan ve böcek ağzıma giriyordu ki hemen ayağı kalktım solucan ve böcek yatağıma düştü yere düştü.
Yatağım , toprakla kaplı solucanlarla , karıncalarla , örümcek ve böceklerle doluydu midem bulanmaya başladı çığlık atarak lavaboya gittim elimi yüzümü yıkadım annem bana seslendi.
" Meliss nolduu cevap verr ? "
Çıldırcak gibiydim hıçkırarak ağlamaktan konuşamıyordum ve o sırada bayıldım.
O günden beri böceklere , karıncalara , örümceklere ve solucanlara karşı fobim başladı onları görünce o günü hatırlıyorum ve tüylerim diken diken oluyor...
Gözlerimi araladım ve sabah olmuştu kahretsin burda beni bulur vakit kaybetmeden burdan uzaklaşmalıyım.
Nereye gideceğimi bile bilmiyorum.Açlıktan karnımdan sesler geliyor ve midem bulanıyor.
Meyve ağacı veya orman meyvesi gibi karnımı doyurabileceğim yiyecek bulmam lazım yoksa bayılabilirim.
Vakit kaybetmeden yiyecek birşeyler bulmalıyımm.
10 dakika kadar yürüdükten sonra orman üzümü buldum.Hemen yemek istiyordum ama zehirli olmasından korkuyordum biraz düsündükten sonra yemeğe karar verdim.
1 tane aldım yavas yavaş ağzıma götürdüm zaten onu yemezsem ya aclıktan ya susuzluktan yada Merve yüzünden ölebilirdim.
Üzümü yedim ve zehirli falan değildi tadı oldukca tatlıydı karnımı doyurasaykadar yedim.
Ormanda yürümeye başladım bir kulübe bulursam orada yaşayanlardan yardım isterdim.
----- Arda ' nınAğzından -----
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Bir Mucizedir <3
RomanceBazen hayatta tek başına kaldığını sanarsın ya hani birşeyler mırıldanırsın ama kimse seni ne görür nede duyar acını içinde yaşarsın. Bir boşluğa düşmüş gibi sevgisiz hissedersin. Bir de konuşmaz ve başkalarından duymak istemediğin sözlerden kaçacak...