<17>

459 30 17
                                    

სუჰო ბავშვთან ერთად წინ მიდიოდა... ნეტა რა სიურპრიზი აქ...კარებში ვიღაც იდგა ზურგით მის სახეს ვერ ვხედავდი.. 
-ლანა..-სუჰომ მას დაუძახა.. გოგონა შემოტრიალდა.
-ააა.. .ა..რ..სებობს..-ვიკივლე და მისკენ წავედი..ვერც კი წარმოვიდგენდი ჩემი და თუ ჩემ დაბადების დღეზე ჩამოვიდოდა... რამდენიმე წელია ამერიკაში ცხოვრობს.. 
-კარგი იქნება თუ არ დამახრჩობ-ლანა
-უი.. ბოდიში-მის კისერს მოვშორდი..
-გილოცავ დაბადების დღეს..
-მადლობა..-კვლავ ჩავეხუტე..-სუჰო შენ..შენ საიდან იცნობ ჩემ დას?
-იცი ამერიკაში როცა ვცხოვრობდი მაშინ გავიცანი..
-ჩვენ მეზობლები ვიყავით..-დაუმატა ლანამ
-სახლში შევიდეთ...-მისაღებში შევედით და დივანზე დავჯექით..
-იცი პატალა შენთვის საჩუქარი მაქ...-ლანა
-რა ალი?
-ბევრი ბევრი შოკოლადი...-ლანა
-დედიკოს ლა აჩუქე.. დგეს ხო მისი დაბადებისდგეა...
-იცი დედიკოს საჩუქარი მე ვარ-ლანა
-აჰაჰ.. მართლაც რომ კარგი საჩუქარია..-სოფი
-ტორტი არ გავჭრათ-სუჰო
-ტოლტი..ტოლტი..-ლიმ ტაში შემოჰკრა და სუჰოსთან გაიქცა...
-სოფი სურვილი ჩაიფიქრე-ლანა
-ჩემთვის სურვილები  არ სრულდება-ნაღვლიანი თვალით გავხედე ლანას..
-რა დარწმუნებული ხარ...-ლანა
-მოდი მოდი ჩააქრე..-სუჰო
სუჰოსთან მივედი და მაინც ჩავიფიქრე სურვილი ცდა ბედის მონახევრეაო..
*ჯონგინ დამიბრუნდი*

საღამო სასიამოვნოდ გავატარეთ..გვიანობამდე ვისხედით და ვსაუბრობდით.. ლის სუჰოს მკავებში ჩაეძინა.. ბავშვი ხელში  ავიყვანე და საძინებელში გავიყვანე.. ვაკოცე და გამოვედი... სუჰო თავის ოთახში გასულიყო და ლანა დივანზე თვლემდა..
-ლანა წამო დავიძინოთ..-სოფო
-ამ..კარგი წყალს დავლევ და ამოვალ..-ლანა
-კარგი წავედი მე..
საძინებელში ავედი. საბანში გავეხვიე და სიზმრევის სამყაროში გადავეშვი...

დილით მზის სხივები მაღვიძებს....დღეს კვირაა.. საათს დავხედე 12 იყო... სამსახურში არ მივდივარ... სასწრაფოდ ავდექი და აბაზანაში შევედი... 15 წუთში გამოვედი... შორტი და თეთრი მაისური ჩავიცვი თმა ავიწიე და ლის ოთახისკენ წავედი.
-საინტერესოა ეს ჭინკა აქამდე ჩენთან რატო არ მოვიდა და არ გამაღვიძა..
ოთახში შევედი..ლი იქ არ დამხვდა...
-ლი... ლი..-დავუძახე...გარეთ გამოვედი და სამზარეულოდან მისი ხითხითი გავიგე...
-ჩემი გიჟი..-კიბეები ჩავირბინე და ღიღინ-ღიღინით წავედი სამზარეულოსკენ...-ოთახში შესულს საოცარი სურათი დამხვდა... შოკში ვიყავი... გავქვავდი.. სუნთქვა შემეკვრა...გულმა ბაგაბუგი დაიწყო.. ფეხები ამიკანკალდა.. ვერ ვინძრეოდი..
-ნუთუ ეს ჩემი შოკოლადის ბიჭია...-ხმამაღლა გავიფიქრე თურმე...
-კი შენი შოკოლადის ბიჭია-ჯონგინი მოტრიალდა და ახლოს მოვიდა ჩემთან..
-რა კარგი სიზმარია...-გავიღიმე და ცრემლები წამომივიდა
-სულელო არაა სიზმარი მე დავბრუნდი...
-დედიკო მამიკო მოვიდა... -ლი მაირუსზე მექაჩებოდა და ამან გამომაფხიზლა...
-ნუთუ ჩემი სურვილი ახდა?! -კიდევ უფრო მეტად ავტირდი და ჯონგინს ჩავეხუტე... -ნუთუ მართლა..ვიცოდი რომ დაბრუნდებოდი...  კი მაგრან რა მოხდა...
-იცი მოდი დავივიწყოთ ყველაფერი და თავიდან დავივიწყოთ ცხივრება მე შენ და ლიმ ერთად....-თავზე მომეფერა-გვიანობამდე ისევ გძინავს ხოლმე ძილისგუდა??
-კი მაგრამ აქ როგორ გაჩნდი?
-იცი ლანა ჩემი მეგობარია... და კიდევ ერთი სუჰომ იცოდა რო ცოცხალი ვიყავი... -გამეკრიჭა და დაამატა- არ გაუბრაზდე მათ მე ვთხოვე..
-ვერ შეგპირ...-არ მაცალა დასრულება და მაკოცა..
-მოგიწევს..
-ჯონგინ მე ხომ ვნერვიულობდი... დღე და ღამე არ მეძი...-ისევ მაკოცა
-ხომ გთხოვე დავივიწყოთ წარსულითქო...მთავრია ერთად ვართ...
-ჯონგინ...
-არავითარი ჯონგინ სულელო...
-სულელი თავი გაბია..-გაბუსხული გავხედე
-გიხდება სიბრაზე..-ისევ მაკოცა მაგრამ ვინ აცადა...
-დედიკო ჩემია...-ლი შუაში ჩაგვიხტა..ამაზე ორივეს გაგვეცინა...
-ჩენპიონო მოგიწევს მეც გამიყოხოლმე.. -ჯონგინმა ხელში აიყვანა და კალთაში ჩაისვა...
-მაშინ მაკოცეთ.. -ლიმ ეშმაკურად გამოგვხედა..
-ჩემი ბიჭია-ჯონგინი

ვახშმის შემდეგ პარკში წავედით და კარგად გავერთეთ.. საღამოთი დაღლილები მოვედით სახლში... ლის ეძინა და პირდაპირ ოთახში ავიყვანე...
-მალე დაბრუნდი...-ჯონგინი
-ჩუუ..გაეღვიძება..-პირზე ავაფარე ხელი...
-მალე...-მე ლის ოთახში ავედი ჯონგინი კი საძინებელში შევიდა..
-ჯონგინ მოვედი..-ჯონგინი ოთახში არ დამხვდა...-სააბაზანოს კარზე დავაკაკუნე-აქ ხარ... -არავინ არ მიპასუხა..უცებ წელზე ვიგრძენი ხელი...
-ახ როგორ შემაშინე...
-იცი უშენოდ არ მინდოდა ბანაობა..
-ამ მართლა.. მეკი საშინლად მეძინება და ბანაობას არ ვაპირებ
-შენ არავინ გეკითხევა-სააბაზანოში შემაგდო..
-ჰეი ჰეი რას აკეთებ... -სოფი
-რას და  მომენატრე...და ეს მაიკა საშინლად არ გიხდება... -ტანზე შემომახია
-რას აკეთებ ბიჭი??-მინდოდა გაბრაზება დამტყობოდა მაგრამ ვერ მოგართვით
-იცი არ გამოგდის ტყუილები ვიცი რო შენც მოგენატრე..
-ჯონგინ..ჯონგინ... შოკოლადი ჩემი საყვარელი ტკბილეულია-ხელი კისერზე მოვხვიე და დავეწაფე მის ტუჩებს... ჯონგინმა წელზე მომხვია ხელი და უფრო ახლოს მიმიკრო... ბანაობა გადავიფიქრეთ...ხელში ამიყვანა... საძინებელ ოთახში გამიყვანა.. საწოლზე ფრთხილად დამაწვინა და კონცა განაგრძო...
-ჯონგინ..
-ჰმ..
-მადლობა რო არსებობ
-სულელო გოგო..
-მიყვარხარ
-მეც მიყვარხარ...

სველ კოცნას მიტოვებდა ყელზე..ეს უფრო მაგიჟებდა... მისი ცხელი ჰაერი ეფერებოდა ჩემ სხეულს... ხელი შარვლისკენ ჩააცურა და ღილი გახსნა ...ურცხვად უფრო ღრმად მიიწევდა რაც მაგიჟებდა და მკლავდა.. კონცას კი არ წყვეტდა... ყველაზე ბედნიერი ვიყავი ამ წამს... ოცნებები თურმე სრულდება

The end

P.S ესეც დასასრული იმედია იდიოტობა არ გამოვიდა... ბევრიც ვიბოდიალე... ბოდიში შეცდომებისთვის.. ვეცდები მომავლში გამოვსწირდე..

მადლობა თითოეულ თქვენგანს ვინც ცოტა დრო დაუთმეთ ამ ფიკს.. წაიკითხეთ და აიტკიეთ თვალები :დდ მადლობა ყველას კომენტარისთვის და ვოუთისთვის... 💜💜💜

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Apr 28, 2017 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

შოკოლადის ბიჭუნაWhere stories live. Discover now