Strange World (BTS-Jungkook Fanfiction)

Chapter One

"Good morning Sunshine. Bangon na, baka ma late ka sa school mo."

"Hmm." Ungol ko nang gisingin ako ni mama. Hindi nga ako masyadong naka tulog ka gabi kasi nananaginip na naman ako.

"Bangon na dyan. Mag ready ka na. Ihahatid na kita, dadaan ako sa school mo ngayon"

Napa balikwas ako nang bangon nang malamang pupunta si mama sa skwelahan ko.

"Bakit po?"

"Anong bakit?"

"Bakit ka pupunta sa school?"

"Ahh, yan ba? May itatanong lang ako kay Mrs. Kim. Yung teacher mo sa Cooking Class nyo. Kung pano ba ang tamang pag gawa nang cookies."

"Maaa? Ako nalang. Ako nalang ang mag tatanung sa kanya."

"Ahh, hindi ako na. Mag pag uusapan rin kasi kami. Sige na, bangon na dyan at nang maka pag almusal na tayo."

*******
Nag lelecture ang teacher namin nang may mahagip ang mata ko na parang may naka tingin sakin sa malayo.

"Ahem! Ms. Rovilla. Are you with us?"

"Hoy!"
Sabi nang katabi kong si Layla sabay tapik sa balikat ko.

"Ha?"
Agad akong napatingin sa kanya nang may pag tatanung ang mata.
Ngumuso naman sya sa unahan at tinuturo ang guro.

Agad akong napatingin sa unahan at nakita ang baklang guro na naka taas ang kilay.
"If you don't want to listen in my class. You are free to go out."
Sabi nito sabay turo sa pinto nang kanyang stick.

Narinig kung nagtatawan ang mga kaklasi dahil sa nangyari. Napayuko nalang ako nang ulo.

********
"Hooy! Ano ba ang nangyari sayo kanina at parang wala ka sa sariling nakatingin sa labas?"
Sabi ni Layla. Classmate/ friend. Nandito kami ngayon sa canteen sabay kumakain.

"Ha? Ah, yun ba? Wala yon. May nakita lang akong kakilala."
Sabi ko sabay subo nang pagkain. Hindi parin mawala sa isip ko ang nangyari kanina.

Hindi ko man nakita ang mukha nya, pero alam kung nakatingin sya sakin sa malayo.
Parang ini obserbahan ang bawat kilos ko. Yun ang nararamdaman ko kanina.

*******
"Ma? Andito na po ako"
sabi ko sabay hubad nang sapatos at medyas ko.

"Oh, andito kana pala. Anong oras na ba?" Sabi nito at may dala pang sandok.
Hmm. Naaamoy ko na ang niluluto ni mama nagutom tuloy ako.

"Alas 8 na po nang gabi ma. Mano po"
Sabay abot ko sa kamay nya.

"Kaawaan ka nang Dyos.
Oh, halika na. Kumain na tayo, niluto ko yong paborito mong ulam. Adobo."

"Wow, sabi ko na nga ba. Mapaparami ang kain ko nito ngayon"
Napatakbo ako sa kusina, dahil parang nagutom na rin ako nang sabihin ni mama kung ano ang ulam namin ngayon.

"Dahan dahan baka madapa ka."

*******
"We need you"

Napa balikwas ako nang bangon nang parang may narinig akong bumubulong sa may tenga ko.

Ano bang nangyayari?