Karanlığa Doğru

Bakiresin öyle değil mi ?

'' Ohh tanrım çok yorulmuşum may ''

'' Bende neyse yatalım artık ''

Bavuları boşaltıp kıyafetleri  dolaplara yerleştirdim.

'' Umarım güzel bir hafta geçiririz değil mi amy ''

'' Umarım. Ben aşağı kahvaltıya iniyorum sen yerleştikten sonra gelirsin ''

'' Tamam canım ''

Bir yandan şarkı söyleyip diğer yandan da kıyafetleri yerleştiriyodum. O da ne kapı açılmış ya da amy giderken kapatmayı unutmuş. Tam kapıyı kapattım kapının arkasından bir el ağzımı sımsıkı kapattı ve beni kollarına sararak hafiften yürümeye başlamıştık hareket edemiyordum. Ve aniden bir ses :

'' Şşşş sakin ol tatlım benim justin. Şimdi elimi ağzından çekicem ve bağır mıycaksın yoksa olacakları biliyorsun değil mi küçük hanım ''

dedi. Kafamı onaylarcasına salladım ve beni bıraktı.

'' Ne yaptığını sanıyorsun sen seni şikayet edicem odama izinsiz girdin ''

'' İstediğin yere şikayet et bana bir şey yapamazsın ''

Gözlerinin içine baktım 

'' Kes şunu seni pislik beni korkutacağını mı sanıyorsun ?? ''

Hemen elini ağzıma götürerek beni duvara yasladı ve :

'' Daha iyisini de yapabilirim istersen, bakiresin öyle değil mi ? ''

Elini yavaşça belime götürdü ve beni daha sıkı kavradı. Evet bakireydim. Gözümden süzülen yaşlar eline değdi bana bakarak elini belimden çekti ve öfkeyle kapıyı çarpıp odadan çıktı. Korkmuştum, ama bana bunu yapmadı. Duvardan süzülerek elimi ağzıma koyup ağlamaya başladım. Hıçkırıklarımla boğuluyordum nefes alamıyordum bu çocuk benden ne istiyor bulamıyordum anlamaya çalışıyorum ama olmuyor olmuyor bir türlü anlayamamıyorum. 

Hemen üstümü düzeltip aşağıya indim ve hiç bir şey olmamış gibi sahte gülücüklerle masaya oturdum herkes yemekteydi ama o, justin yemekte yoktu.

'' Ahh may neden geç kaldın ''

'' Üzgünüm amy hazırlanmam uzun sürdü ''

Masa da konuşulanları anlamıyordum dalmıştım öylece. Biri justin dedi hemen kafamı kaldırarak kafamı o yöne çevirdim ondan bahsediyolardı. 

'' Şu okula gelen yeni çocuk çok yakışıklı ayrıca da çok fazla çekici ''

'' Hiç konuşmuyo ama ''

'' Aranız da telefon numarasını bilen var mı ? '

May :

'' Ahhhh kesin şunu artık justin'den sizene, sizi ne ilgilendirir ki ? Bu saçma dedikodunuzdan bıktım numarsı falan da yok çok istiyosanız gidin alın sürtükler hepiniz sürtüksünüz. ''

Off olamaz naptım ben masada ki herkes ayakta duran  bana bakıyordu bense arkamı dönüp hızla yürümeye başladım. 

O da ne justin,  justin karşımda söylediklerimin hepsini duymuş olmalı kahretsin !

Evet arkadaşlar mrb öncelikle 1 haftadır beğenimiz 49 yorumlarımız da 19 bu beni gerçekten üzdü okuyan sayımız iyi ama yorum ve vote yok böyle giderse hikay yazmayı bırakıcam lütfen okuyup yorum ve vote bırakın bende ona göre hikaye yazıyorum inş bu sefer beğenmişsinizdir hakeyimi eğer bu bölüm hikayem çok tutulursa yeni bölümü hemen yaynlarım.