Ölünce Sevemezsem Seni

Ö.S.S 11. Bölüm

Sehun akşam olunca gitmişti bende güzel karımla baş başa kalmıştım dönüp ona baktığımda bana bakarak gülümsedigini gördüm.

"Bir sorun mu var güzelim? "

"Hayır yok. Sadece içimden sana bakmak geliyor. Sanki bir daha göremiyecekmişim gibi"

"Saçma saçma konuşma. Biz birbirimizi daha çok görüncez" onu kendime cekip sıkıca sarıldım onu bırakmaya niyetim yoktu. Iyileşmesi için elimden gelen her şeyi yapacağım. Nefes alış verişleri düzene girdiğini hissettiğimde onun uyumuş olduğunu gördüm. Yavaşça kucağıma alıp odamıza çıktım.

●●●
Sabah telefonun çalmasıyla uyandım arayan Doktor Park'dı. Hemen açtım.

"Merhaba Bay Kim umarım rahatsız etmiyorumdur?"

"Ahh Hayır doktor Park buyrun bir sorun yoktur umarım"

"Hayır hayır sorun yok ama bugün öğleden sonra gelseniz iyi olur"

"Peki mutlaka geleceğiz" telefonu kapattım Duru ise gözlerini açmış bana bakıyordu. Anlına öpücük kondurup yataktan çıktım duş aldıktan sonra üzerime kıyafetlerimi giydim Duru asağıda kahvaltı hazırlıyordu. Arkasından sarıldım karıma.

"Doktor Park bugün bizi çağırdı"

"Öyle mi? Gidelim o zaman"

Kahvaltımızı yaptıktan sonra Duru üstünü giymeye gitmişti bende mutfağı toparlamaya başladım. Duru aşağıya indiğinde beraber evden çıktık.

Hastaneye varmıştık hemen dokyorun odasına çıktık.

"Hoş geldiniz" koltuklara oturduk.

"Duru hanımın hastalığı için bir tedavi bulduk. En yakın zamanda ameliyat olabilir fakat ameliyat'dan sağ çıkamaya bilir"

"Yani ölebilir"

"Evet. Daha önce İngiltere'de bu ameliyatı yapmış olan bir doktor var. Ameliyat ettiği kişinin sağlık durumu şu an oldukça iyi"

"Peki Duru'nun ameliyatına o doktor gelebilir mi?"

"O doktora mail yolladım aslında fakat henüz cevap gelmedi"

Doktorla konuşmamız bittikten sonra evimize geçtik. Ameliyat'da Duru ölebilir peki o ölürse ben ne yaparım. Ikimizde sessizce oturuyorduk. Düşünceliydi bende öyle ben onun ölmesinden, onu bir daha görememekten korkuyordum ama o neyden korkuyordu bilmiyorum. Babamın onun hakkında ne düşündüğünü ona söylemedim. Söyleyememde onu üzemem ki ben. Sessizliği bozan Duru olmuştu;

"Seninle olmak istiyorum. Yanında kalmak istiyorum. Seninle ölmek istiyorum"

"Benimle olacaksın. Yanımda olacaksın Duru lütfen, lütfen kötü düşünme" yanına gidip sarıldım kadınıma saçlarını öptüm kokusunu doya doya içine çektim. Sıkı sıkı sarıldım hiç bırakmamak üzere. Birden boynunu öpmeye başladım sevdiğim kadının. O ise saçlarımla oynamaya başlamıştı.

"Seni seviyorum" diye tekrar itiraf ettim sevdiğim kadına yüzünde kocaman gülümseme oluştu. Onu gülüşünden öptüm.

"Bende seni seviyorum kocacım. Hemde çook seviyorum"  o da beni öptü, öpüşüne karsılık vermeye başladım. Noldugunu anlamadan öpüşmemiz ateşlendi ben onun üzerindeki tişört'ü çıkartırken o da benimkini çıkarmaya başladı hızla onu kucağıma alıp odamıza çıktım.

●●●
Uyandığımda Duru yanımda yoktu. Yerimden kalktım banyodan su sesleri geliyordu muhtemelen duş alıyor bende diğer banyoya girip duş aldım.

Duştan çıkıp üzerimi giyindim. Duru odada yoktu ve hala su sesleri geliyordu. İçime tuaf bir his doğdu kapıya bir kaç kez tıkladım ses gelmeyince hızla kapıyı açtım. Kapıyı kilitlememesi benim işime yaratmıştı. Duru suyun altında baygın bir şekilde yatıyotdu. Hızla suyu kapatıp kadınımı kucağıma aldım.

Durunun üzerine bir şeyler geçirip hastaneye götürdüm. Doktor Park karım ile ilgileniyordu.

"Durumu Nasıl? Niye bayılmış?"

"Merak etmeyin Bay Kim durumu iyi. Sadece biraz yorulmuş şu sıralar fazla yormayın eşinizi. Serumu bitince çıkabilirsiniz" onu korumak isterken ben zarar vermiştim karıma.