YANIMDA KAL LGBT

2.BÖLÜM : 1 YIL ÖNCE PART 1

2.BÖLÜM : 1 YIL ÖNCE PART 1

Korkudan titreyerek bana yapacaklarını bekliyordum. Yaptığım hatanın üzerinden bir hafta geçmişti. Evet hata yapmıştım ve benden kendimi asmamı bile isteyebilirlerdi. Tamam biraz abartmış olabilirim. Ama  kendilerince uydurdukları uğruna cana kıydıkları namus denen illetin olduğu bir şehirde yaşayan ve sevgilisi ile tam zamanında yakalamış olan salağın tekiydim.

"Ülkü hemen buraya gel. !"

Kükreyen babamın sesini duyunca vücuduma deminkinden daha şiddetli bir titreme yayıldı. Hemen kalkıp salona gittim. Babam kıpkırmızı yüzüyle bana bakmıyordu bile annem ise babamın hemen yanında ağlayarak kolunu tutuyordu. Sanırım ne olur ne olmaz diye engellemek için koluna asılıyordu.

"Sen bunu nasıl yaparsın ha ! Biz seni böyle mi yetiştirdik ? Cevap ver bana ! Seni milletin altından toplamak için mi baktık sana. "

Gözlerimi devirmek istemiştim. Tamam çok ağır konuşmuştu. Sanki fahişelik yapmışım gibi davranıyordu. Bende gençtim ve sadece sarılmış muhabbet ediyorduk. Ama öyle bir konuşuyordu ki bi halt etmişim gibi işte o yüzden gözlerimi devirmek istedim. Sorun o an yani yakalandığımız da mahallenin dedikoducusu olan ve tam bir kadın düşmanı olan o adam (!) da yanındaydı babamın. Ve hepimiz şimdiye herkesin olayı duyduğuna emindik.

Babam çırpınıp üzerime gelmeye başladı ama annem çok sıkı tutuyordu. Aslında babam annemi çok severdi. O yüzden umudum vardı. Annem bana zarar gelmesinden izin vermezdi değil mi ?

"Seni gözüm görmesin defol. Git eşyalarını hazırla halanın yanına gideceksin. "

"Sakin ol Mehmet. Kurban olayım sakin ol. "

Hemen odama gittim. O halan dediği kadın tam bir şeytandı. Onun yanına gideceğime ölürdüm daha iyiydi. Sürekli annem ve babama ' bu kızı bu kadar serbest bırakmayın sonra başınızı yere eğdirir ' diyip dururdu. Kapı sesini duyunca oraya döndüm. Annem hemen gelip bana sarıldı. Bende sarılmasına karşılık verdim.

"Aman kızım ne olur bir daha beni babanın karşına geçirme. "

"Anne ben asla gitmem o cadının yanına beni öldürün daha iyi. Gitmem anne. "

"Zaten zor ikna ettim öldürecekti seni kızım ne olursun bana bu acıyı yaşatma. "

Gözümün yaşıyla eşyalarımı topladım. Anneme sarıldım. Küçük erkek kardeşim uyuyordu ona da ufak bir öpücük kondurup valizimle salona babamın karşına çıktım.

"Hadi gidiyoruz. "

Arabayla terminale geldik babam halamın yaşadığı şehir olan Bursa'ya bilet aldı. Cebime de biraz para koydu. Babam beni severdi gerçekten severdi o yüzden ağlıyordu. Eğer o şerefsiz insanlar olmasaydı , o adam yanında olmasaydı asla beni göndermezdi. Elime verdiği bilete baktım. İstanbul yazıyordu. Anlamayarak babama baktım konuşmaya başladı.

"Halanı sevmediğini biliyorum. O yüzden İstanbul'a git bi daha da gelme. Annene de herkese de halasına gitti deriz. Al bu belgeleri de okulun için. "

Yine de affetmedi işte beni sevsede. Yine de minnettardım en azından o kadını görmeyecektim. Otobüs gelince babama baktım o da bana bakıyordu. Gözlerinde ki acıyı gördüm. Ama korkaktı benim babam arkamda duramazdı. Olsun dedim içimden canı sağ olsun. Zaten hiçbir özgürlüğün olmadığı o yerden kurtulmak istiyordum. Değil mi ? Peki neden şimdi bir daha görmeyeceğim diye canım yanıyor ?

Babama sıkıca sarıldım o da bana sarıldı. Ondan ayrılıp otobüse bindim. Yol 12 saatten fazla sürecekti. Sızlayan gözlerimi kapatıp uykunun gelmesini bekledim.