3.BÖLÜM : 1 YIL ÖNCE PART 2
Kolumu dürten muavinle gözlerimi araladım. Geldik mi diye sorduğumda aldığım cevapla geldiğimi anladım. Cebimde az bi para vardı sadece. Gidecek yerim yoktu. Bu okulu nasıl bulacağımı , nerde kalacağımı hiç bilmiyordum. Daha da kötüsü otobüse akşam bindiğim için indiğimde yani şuanda hava karanlıktı. Telefonuma baktım saat 12:30 du. Terminalden çıkıp yürümeye başladım. Kafa nereye ben oraya misali ilerledim. Hem İstanbul'da geceleri gündüz gibi diyorlardı yani başıma birşey gelmezdi değil mi ?
Baya yürüdüm telefona baktığımda neredeyse bir saat yürümüştüm. Ve şuan saat 01:20 idi. Bi anda bir grup kız yoluma çıktı. Ne olduğunu anlamadan elini cebime atıp aramaya başladı. Parayı bulduğunda ileri atılıp almak için hamle yaptım ama yetişemedim. Yetmiyormuş gibi yanağımda hissettiğim acıyla elim hemen oraya gitti. Bütün kızlar bana vurmaya başladı dertleri neydi anlamamıştım. Parayı almışlardı ama yine vuruyorlardı. Hemde kahkaha atarak. Ellerimle başımı kapatıp tekmelerin bitmesini bekledim.
"Ne oluyor orada lan !"
Duyduğum sesle birlikte tekmelerde kesilince basımı kaldırıp bağıran kıza baktım.
"Sanane lan sen kimsin kızım ?"
Cebimden para mı alan kız ukala bir sırıtışla sordu. İçimden dua etsem de bu kız salak mı diye de düşünmüştüm çünkü şimdi ona da vuracaklardı.
"Ben şimdi göstereceğim sana kim olduğumu. O zaman dikkat et de boş boş öten sesin bir taraflarına kaçmasın. Çünkü yediğin dayaktan sonra ayağınla yemek yiyip , elinle götünü silecek hale geleceksin. "
Oha o kız ne dedi ya. Bir anda birkaç tane kız da onun yanında durmaya başladı. Ben yine ne olduğunu anlamadan kavga etmeye başladılar. Şuan kaçıp gitmeli miyim? Ama nereye gideceğim ? O yüzden durup korkarak izlemeye başladım. Pekala bir anda ortaya çıkan yani beni kurtaran kız ve arkadaşları diğerlerini bir güzel dövüyorlardı. Sonra kızlar -paramı çalanlar- kaçınca kovalamaya yeltendi ama arkadaşları durdurdu. Sonra yanıma geldi beni yeren kaldırdı.
"Niye kavga ediyordunuz siz ? Olayınız ne ?"
Ne ? Ne olayı ?
"On-onlar benim param-paramı çaldılar. " Titrediğim için kekelemiştim. Çünkü soğuktu yerde oturmuştum onların kavgası bitene kadar ve korkmuştum.
Kız bana çatık kaşları ve sinirli gözleriyle bakmaya başladı. Parası çalınan benim dayak yiyen benim o niye sinirli ? Tamam beni kurtardı ama benim suçum yok ki.
"Neyse Alçin bi sakin ol. Sende evine git hadi bu saate ne işin var dışarda. "
Son cümleyi bana bakarak söylemiş daha sonra da gözü yerdeki valize takılınca yeniden konuşmaya başladı.
" Buraya yeni mi geldin ? Adres falan var mı elinde ?"
Sanırım yabancı olduğumu anlamıştı.
"Ben ev-evet ilk defa geldim. Adres yok. Gidecek yerimde yok. "
Diğer kızlar bana anlayışla bakıyorlardı belki yardım ederlerdi öbür kız- Alçin -ise hala kaslarını çatmış bana bakmaktaydı.
"Ne yapacağız ?"
"Ne demek ne yapacağız hiç bilmediği şehire gelirken bize mi sordu zaten onu kurtardık yeter gerisi bizi ilgilendirmez. " Tamam bu çıkışa şaşırmıştım bu kızın hiç mı insafı yoktu ? Adının Alçin olduğunu öğrendiğim kız konuşmaya başladı."Sacmalamayı kes Zeliha ! Asabımı bozma benim. Sende adın her neyse beni takip et. "
Hemen valizimi yerden alıp peşine takıldım. İtiraz edemez ya da şüphe duyamazdım. Başka çarem yoktu.
"Nereye Alçin ya ? Melih'e ne diyeceğiz ?"
"İşi çıktı de olanlardan da bahsetmeyin. Tamam mı Zeliha ?"
"Tamam. "
Şimdi o önden ben arkadan yürüyorduk. Ona güvenmeli miyim ? Hayır başka sığınacak biri var mı ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YANIMDA KAL LGBT
Teen FictionO günden sonra Alçin bir saniye bile gözünü benden ayırmadı. Onu tanıdığım bir yılda çoğu yabancıya kötü davranmasına nazaran bana iyi davranmasına şaşırdım. Çoğuna karşı kaba ve kırıcı iken bana karşı hep nazik olmasına şaşırdım. Sinirlendiği zaman...